Mijn lenzenavontuur is voorbij… tenminste dat denk ik nu!
Als je de voorgeschiedenis niet kent en misschien wel geïnteresseerd bent, kun je deel 1 en deel 2 van ‘lenzen… een goed idee?’ hier lezen.
Ik had de nieuwe set lenzen, met hele cilinder, vrijdag de 5e juni opgehaald.
De volgende dag uitgeprobeerd, het indoen ging redelijk goed, maar weer was het geen succes… ik kreeg weer hoofdpijn, al na een half uur of zo.
Zitten die lenzen net zo’n beetje goed, want wat draaien en zwerven die dingen en wat kijkt dat dan rot, en dan krijg je dat.
Na een paar uur moesten ze er natuurlijk ook weer uit…pfff.
En dat uitdoen is dus juist een veel groter probleem… ik krijg het gewoon niet makkelijk voor elkaar. Ik zit maar te prikken met duim en wijsvinger in mijn oog, doe een ‘pak’beweging, zoals me geleerd is, maar er zit dan steeds niks tussen. Het is natuurlijk ook wel een flinterdun dingetje, dus elke keer dacht ik weer, oh gottegot, ik ben hem alweer kwijt. Uiteindelijk lukte het wel, maar ik was een aantal keren echt de wanhoop nabij. Ja doorpakken wordt gezegd, iets meer durven… ik doe echt mijn best maar het blijft tobben, ik ben ook bang eigenlijk dat ik iets in mijn oog beschadig.
Nou ja, ik kan er een ellenlang verhaal van maken maar ik ben maar eerlijk, ik heb het ermee gehad hoor. Na nog een aantal dagen proberen ben ik er echt mee gekapt. Wat een ontzettende opluchting gaf die beslissing me!
Ik zie er gewoon tegenop ze in te doen, omdat ze er toch weer uit moeten. Ik had gehoopt van het brillengepoets af te zijn, want op zich heb ik nu geen moeite meer met mijn bril, er zijn tegenwoordig zoveel leuke te koop, maar dit is teveel van het goede.
VisionaryLife (Deisy) had er ook al een logje aan gewijd, genaamd:
“7 bekende gevechten als een lenzendrager”.
Poeh, dat alleen al, dat je gevechten moet leveren met die dingen.
Echt.. ik houd niet van vechten of van gevechten, dus wil ik dáár helemaal niet mee vechten.
Lenzen moeten gemakkelijk zijn en comfortabel zitten en ik wil ze niet voelen en ze moeten niet gaan wandelen of zwerven en ik wil geen last van airco hebben of van wind met zand en zo…
Maar ja, de praktijk pakt echt heel anders uit, het is echt niks voor mij…
En dan die reacties die ik bij haar heb gelezen, daar werd ik helemaal niet vrolijk van… Het is bij de meesten echt ‘wie mooi wil zijn moet pijn lijden’. Op enkele succesverhalen na, zoals ook in de reacties bij mijn eigen vorige logjes duidelijk werd. Nou, dat hoeft voor mij allemaal niet meer hoor…
Even tussendoor een tip voor mensen die wel eens hun lenzen verliezen… dit is de enige echte ‘verliesjecontactlenzennietbril’.
Mooi wordfeud woord voor de liefhebbers 😉
Enfin, ik ga dus nog een keer terug naar de winkel om het te melden, misschien krijg ik mijn geld wel terug. En zo niet.. dan ben ik € 65,00 armer, jammer natuurlijk, maar dan heb ik wel weer een wens van mijn lijstje geschrapt. Die lenzen stonden daar namelijk onder andere ook op…
Gewoon, omdat ik geen spijt wil krijgen van dingen die ik niét gedaan heb!
Jammer maar helaas…
Vinden jullie ook niet dat ik beter maar bij mijn bril kan blijven?
Iris Papilio - Regenboogvlinder 