Eindelijk… Emma op bezoek!

 

Al vanaf maart 2013 was het de bedoeling af te spreken met Emma (eigenlijk heet ze Emmy, maar zo’n 30 jaar geleden hebben we elkaar omgedoopt, ze noemt mij altijd Teresa), mijn vroegere buurvrouwtje, collegaatje op de markt en latere hulp in de huishouding!
Klik HIER voor een eerder verhaal over haar op mijn oude blog..

In 2013 kwam het er niet van, in 2014 ook niet… ach iedereen weet wel hoe dat gaat hè, de intentie is er wel, maar als je niet de telefoon oppakt om af te spreken wordt het niks.

Toevallig zat ik vorige week aan Emma te denken, zoiets van, ze heeft vast binnenkort vakantie, dat bezoekje moet er toch deze zomer wel van komen eigenlijk. Ik geloof niet in toeval, dus zal het telepathie geweest zijn… die dag of de dag erna belde Emma mij om iets af te spreken.

Afgelopen donderdag was het zover, ze zou naar Zeist komen. Diana zou er ook bij zijn, die kwam dus al de avond ervoor. Tegen half 11 waren we in afwachting van Emma. Buiten was alles klaargezet, de zon scheen, de koffie kon zo worden aangezet en de heerlijke verse L.idl-appelflappen lagen op de bordjes.

En daar was ze dan, met een prachtige bos bloemen, een glimlach van oor tot oor en uiteraard een super goed humeur! Het was een heerlijk weerzien, er werden heel wat smuffels uitgedeeld voordat we elkaar weer loslieten. En nadat we eens zijn gaan rekenen kwamen we erachter dat we elkaar toch zeker 13 jaar niet gezien hadden. Wel gesproken op MSN, was ook al jaren geleden, maar het leek alsof het vorige week was geweest dat we bij elkaar gebuurt hebben. En Emma verandert ook helemaal niet.

 

We hebben koffie gedronken, geluncht en tussendoor hilarische anekdotes opgehaald, herinneringen aan onze periode dat we samen bij de groentekraam op de markt werkten, lekker gelachen natuurlijk. Dat Diana op dinsdag (als 11-jarige) tussen de middag altijd bij haar poffertjes ging eten en ze samen een liedje van Anita Meyer en Lee Towers oefenden om ooit voor ons te zingen (nooit gebeurd natuurlijk). Dat ze zo dol was op onze hondjes en verder kwam er natuurlijk van alles voorbij wat er zich in die tijd in haar en mijn leven heeft afgespeeld. En zo zijn we na zoveel jaar weer heerlijk bijgepraat. Over een paar maandjes gaan Diana en ik haar buurtje onveilig maken want een tegenbezoekje moet er toch ook dit jaar maar van komen.

Lieve Emma, bedankt voor je bezoekje, de mooie bloemen en de gezelligheid! We hebben genoten!

En we weten het allebei weer heel zeker hè Em?
Wij zijn “Forever Friends!”