Ik ben niet gek…
Ik ben gewoon bijzonder…
Nee wacht… misschien ben ik toch wel gek.
Eén seconde…
moet hier even over praten met mezelf.
Wacht even…
Nou ja…
Ik ben niet gek…
Ik ben gewoon bijzonder…
Nee wacht… misschien ben ik toch wel gek.
Eén seconde…
moet hier even over praten met mezelf.
Wacht even…
Nou ja…
Plaatje van internet
Goede tip, vooral voor dames…
Kun jij zo zien of een spiegel een gewone spiegel is of dat het een spiegel is waardoor ze je vanaf de andere kant kunnen zien?
Toch zou je erop moeten letten als je ergens in een toilet komt, in een hotelkamer, kleedkamer, pashokje, noem maar op. Er lopen genoeg rare personen rond die zo’n spiegel plaatsen als een lolletje zien.
Hier is een simpel foefje… mocht je het ooit ergens niet vertrouwen!
Zet je vingernagel tegen de spiegel. Als je een kleine ruimte ziet tussen jouw nagel en je spiegelnagel is er niks aan de hand.
Maar als je nagel direct de spiegelnagel ‘raakt’ moet je wegwezen! In Amerika zeggen ze: “If there is NO SPACE, LEAVE THE PLACE”.
Kunnen we niet een mooie bedenken in het Nederlands?
Motown, ik ben er dol op!
Zwijmelen op Zaterdag vandaag met een geweldig nummer dat altijd actueel zal blijven, voor mannen en vrouwen!
Voor iedereen die gek is op iemand en bij diegene wil zijn, is er geen berg te hoog, geen vallei te diep en geen rivier te breed… en nog veel meer! Ook ik zal hem ooit vinden en hij mij!
Voor nog meer zwijmelen op zaterdag klik HIER...
Marja heeft het overzicht van deelnemers!
Farid rijdt met zijn VW-busje en gezinnetje (Fatima en 9 kinderen) voor het eerst naar het Noordzeestrand.
In Bredene aangekomen bemerkt hij een bord met een tekst: “DUINWEG” .
“Nondeju” sakkert Farid,” Duinen zijn weg”
Even later merkt hij een bord met “STRANDWEG” en daarna met “ZEEWEG”.
“Alles weg”, sakkert hij nogmaals. Wij dan maar beter terug gaan naar huis, “maar dan nog even iets eten onderweg”.
Komen ze bij een bord “WEGRESTAURANT”.
Farid heeft het niet meer.
Het begint al te schemeren als een politiepatrouille Farid staande houdt op de autobaan.
“Uw rechtervoorlicht brandt niet” , meldt de agent.
“Lamp en licht ook weg” sakkert de radeloze Farid.
“Geen nood” , zegt de agent, ” 3 km verder bevindt zich een benzinestation, daar kunt u een nieuwe lamp kopen”.
Farid is opgelucht dat hij geen boete heeft gekregen.
Even later arriveert hij bij het benzinestation en bemerkt een bord met de tekst:
” HALOGEENLAMPEN”
Wat een feest mensen :D, heb ik toch wéér een nominatie voor een Award (doorgeefstokje, Tag, hoe je het maar noemen wilt) te pakken, in dit geval de LIEBSTER Award en nog wel gekregen van mijn Belgische blogvriend en schrijver…
Mark Doornaert, die wat er ook gebeurt in zijn leven “obstinaat verder zeilt”.
Al hoop ik wel dat hij mij ook een beetje als een blogvriendin ziet, want anders ga ik nu af als een gieter… Maar ik denk het wel want anders nomineer je iemand natuurlijk niet en we zijn intussen ook al Facebookvriendjes geworden… 😉
En als ik zo’n Award of Tag krijg kan ik echt niet weigeren, tenminste ik geloof niet dat ik dat ooit heb gedaan…
De regels, het zijn er vijf:
Ik denk niet dat ik me helemaal ga houden aan die regels hoor…ik voel me op het moment ook een beetje obstinaat, hoop niet dat dit een breuk in de, nog maar zo korte, vriendschap tussen mij en Mark veroorzaken zal, want dat zou toch wel heel erg jammer zijn… Hoewel, dat obstinaat zijn schept toch misschien juist wel een beetje een extra band hoop ik.
Want…
Vraag 1 heb ik al beantwoord en de antwoorden op vraag 2 vinden jullie hieronder… De andere vragen sla ik gewoon over…
Ik steek van wal…
Nou Mark, beste jongen, ik hoop dat deze antwoorden je weer iets meer vertellen over mij, ik vond het toch wel leuk om mee te doen hoor, dus nogmaals dank voor de nominatie!
Wie het leuk vindt mag deze Liebster Award overpakken en dan voor de door hem/haar genomineerde bloggers 11 vragen bedenken…
Succes!
Hij is rond, de scheiding! Gisteren de officiële datum vernomen!
Ik ben dus weer echt vrijgezel(lig) en wel vanaf 12 augustus 2015.
Vandaag sluit ik de deur naar het verleden
open ik de deur naar de toekomst
haal ik diep adem
stap er doorheen
en begin een nieuw hoofdstuk in mijn leven…
Toch bijna een jaar over gedaan, maar dat kwam ook omdat ik de afgelopen winter in totaal nog 16 weken op Gran Canaria ben geweest en van daaruit niet echt veel kon doen.
Maar nu is de meeste rompslomp rond de formaliteiten, de te nemen beslissingen én het handtekeningen zetten achter de rug.
Ik ben tevreden, want het is allemaal goed afgelopen, alles is netjes geregeld en we kunnen nu allebei officieel onze eigen weg gaan. Fijn dat het zonder ruzie of wrok is afgerond, precies zoals we allebei voor ogen hadden en afgesproken.
We moeten nu alleen nog een paar zaken afwikkelen op Gran Canaria, waarvoor ik het echtscheidingsconvenant moet laten vertalen bij het Spaanse Consulaat en wel door een (waarschijnlijk) beëdigde vertaler. Als ik in november op vakantie ga naar het eiland om, het belangrijkste, de verjaardag van mijn kleindochter mee te vieren, kunnen we daar ook de laatste dingen afronden en dan is de streep echt gezet..
Het is vreemd om, op één week na, 47 jaar samen te zijn geweest, nu echt heel officieel van elkaar gescheiden te zijn, we hebben de 45 jaar net niet gehaald, maar het goed zo!
Ik red me buitengewoon goed! Kan lekker in ‘mijn’ huisje blijven wonen.
Mijn leven is nu al heel erg leuk, ik leef het op mijn eigen manier, neem mijn eigen beslissingen en ik geniet overal volop van! Ik onderneem veel en heb nog heel wat leuke plannetjes. En er komt ook van alles vanzelf op mijn pad, leuke uitstapjes, leuke nieuwe mensen ontmoeten, leuke ervaringen opdoen en er komt nog veel meer. Ik zal er echt wel voor zorgen dat ik geen spijt zal krijgen van dingen die ik niet gedaan heb…
En gelukkig heeft leeftijd daar niks mee te maken, al had ik graag nog een paar jaar jonger willen zijn! Maar ik heb goede voorbeelden, ik ken vrouwen van over de 90 die nog midden in het leven staan, ik laat me niet uit het veld slaan en al helemaal niet kisten…
Door onze kinderen en kleinkinderen zullen we altijd met elkaar verbonden blijven, onze geschiedenis, die we samen hebben gemaakt zal nooit vergeten worden… en natuurlijk hebben we ook de foto’s nog! “Wish me luck!”
Keith Urban – “You’ll think of me”
Speciaal voor mijn lieve medebloggers,
Helaas loopt dit vlindertje nogal achter met berichtjes lezen bij jullie. Heb hier en daar wel gereageerd maar lang niet bij iedereen.
Ik had gewoon eventjes andere dingen te doen die ook veel tijd kostten en die heb ik voorrang gegeven omdat ik dat belangrijk vond.
Sorry, ik was jullie echt niet vergeten hoor! Ik weet ook dat ik het mezelf opleg om heel veel blogs te lezen, maar ik vind het op dit moment gewoon heel erg leuk.
Ik pak het ergens eind van de week allemaal weer op, eerst de veerkracht weer een beetje terughalen. Ik zal zo tussendoor wel eens rondneuzen en reageren, maar ga het nu even een beetje rustig aan doen, beetje fietsen, beetje fladderen, beetje rommelen in huis…
Dus… tot over een paar daagjes!
Groetjesss