Afgelopen donderdag was ik een dagje op stap met Anneke.
We hebben elkaar vorig jaar september voor het eerst ontmoet, toen hadden we afgesproken op de 50+ Beurs in Utrecht, waar Anneke zelfs voor mijn toegangskaart had gezorgd :-). Het klikte toen heel goed, we moesten ons wegrukken van onze gesprekken om toen nog iets van de beurs te zien.
Naar aanleiding van het logje van Anneke ‘Montmartre in Gouda’ hebben we een nieuwe afspraak gemaakt. Uiteindelijk besloten we om op donderdag naar de Goudse kaasmarkt te gaan. Ik was er nog nooit geweest en voor Anneke was het ook lang geleden. En.. we hebben ons echt als toeristen gedragen..
Nadat we een kopje koffie hadden gedronken bij Anneke thuis reden we naar Gouda. Ik dacht dat ik er nog nooit geweest was, maar we reden naar het Centrum en kwamen op de parkeerplaats achter de Stads-schouwburg terecht, opeens herkende ik het, ben er namelijk geweest voor een concert van de 3JS samen met mijn dochter.
We liepen op ons gemak naar de markt rondom het mooie oude Stadhuys dat echt een toeristische attractie is, zo mooi!
Het was er gezellig druk met heel veel Japanse en Chinese toeristen. Overal werden foto’s gemaakt en wij deden vrolijk mee. Ook hebben we meegedaan aan een prijsvraag. Er lagen 14 grote kazen in een kar en we moesten raden hoeveel die samen zouden wegen. We konden dan 5 kilo kaas winnen, we spraken af die te zullen verdelen. Nou, een gok natuurlijk, maar we gingen ervoor.
– Ik win eigenlijk nooit wat, hoewel, kortgeleden was ik de gelukkige die het eerste boek van Rolf van der Leest mocht winnen ‘Verslikt in het leven’, zie hiernaast in de zijbalk. En bedacht ik me later, ooit een DVD van de 3JS -.
Even gek doen mag ook natuurlijk hè. Ik vroeg de ‘kaasman’ (in het Spaans natuurlijk) of hij zijn verhaal ook in het Spaans kon doen, want dat ik hem niet verstond. Hij kon geen woord meer uitbrengen, stond echt met zijn mond vol tanden en wees alleen maar naar een bord waar de tekst inderdaad ook in het Spaans op stond. Ik had er wel schik in, haha.
Ik had 185 kilo ingevuld en Anneke iets meer zei ze, maar ze zei er niet bij hoeveel. Bij de uiteindelijke verloting bleek dat zij er wel héél dichtbij zat. De kazen wogen tezamen 195 kilo en Anneke had 197 kilo ingevuld. Je mocht er 2 kilo naast zitten maar er was iemand die het juiste gewicht had geraden dus ze had niet gewonnen, maar dat was eigenlijk niet zo erg. Want dan hadden we toch de hele middag met 5 kilo kaas rond moeten sjouwen…
Na de verloting zijn we ergens neergestreken en hebben we heerlijk bijgekletst en geluncht. Het was behoorlijk warm dus zaten we lekker in de schaduw. Na zo’n 2 uurtjes, we raakten gewoon niet uitgepraat, zijn we weer even verder gegaan en hebben de het Stadhuys bezichtigd. Wat een prachtige zalen zeg.. we hebben nog een leuke foto gemaakt in de trouwzaal, maar die houden we lekker voor onszelf ;-).
We wandelden achter de grote St. Janskerk om langs het Museum van Gouda, waar Anneke zelf nog nooit was geweest. We hadden geen zin om het helemaal te bekijken, het was ons te warm, misschien doen we dat ooit nog wel eens. We hebben nog een heerlijke ijscoupe genomen en daar lekker van genoten. En we bleven praten, aan gespreksstof geen gebrek, echt zo leuk.
Aan alles komt een eind, dus ook aan die leuke dag samen in Gouda. We hebben nu afgesproken dat Anneke de volgende keer mijn kant op komt. Maar of we daar een jaar mee wachten, dat denk ik niet. Ik heb haar toen ergens afgezet waar ze door haar zoon opgepikt zou worden en daarna reed ik terug naar Zeist. Om 18.00 uur was ik weer thuis. Ik ben meteen onder de douche gegaan, lekker fris de dag overdacht en dit logje geschreven. Een voldaan gevoel van weer een heerlijk dagje uit met een ontzettend leuk en warm mens!
Anneke bedankt nogmaals, het was weer méér dan geslaagd!
Iris Papilio - Regenboogvlinder 