Hoe kan een mens zo wanhopig zijn, het leven te willen verlaten?
Hoe destructief kunnen mensen zijn, door omstandigheden die ze haten?
Denk aan Joost Zwagerman, hij zag geen uitkomst, geen toekomst meer.
Gelukkig zien velen het licht aan het eind van de tunnel uiteindelijk wél weer…
Hedendaagse vluchtelingen, wat moeten die mensen wel niet voelen?
Hun land, familie, huis en haard verlaten, dat kan men toch niet bedoelen?
Doodmoe en ongelukkig, niet wetende wat de toekomst brengen zal.
In tentjes zonder voorzieningen, ellende ten top in hun geval…
Het Rode Kruis roept mensen op, te helpen als ze kunnen..
Hoop echt dat het mogelijk is, om geluk aan anderen te gunnen..
Ik heb me aangemeld, bevestiging ontvangen, zien hoe het verder gaat..
Zou ik echt iets kunnen doen, al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat?
Hieronder het nieuwste nummer van de 3JS
“Grenzeloos”
Iris Papilio - Regenboogvlinder 
Je kaart hier een heel groot probleem aan Trees. Ik vind het zelf heel moeilijk om er een mening over te geven. Er zitten zoveel kanten aan dit verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet het Anneke.. Dit is wel een moeilijk onderwerp, 2 eigenlijk hè..
LikeLike
Mooi dat je dit hebt gedaan Trees! Ben benieuwd wat het gaat worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook, helaas nog niks gehoord… daar word ik dan weer een partij ongeduldig van… wil gewoon iets doen, al betekent dat dan wel dat ik het rustiger aan zal moeten gaan doen in blogland… pfff
LikeLike
Ja herkenbaar… Bij mij speelt iets soortgelijks, hoop er dit weekend over te kunnen bloggen.
LikeLike
Jij bent 1 van de weinig mensen die het hart op de juiste plek heeft…
Je bereidwilligheid te helpen is al heel bijzonder en ook al help je alleen al door het je aanmelden dan is dat al goed. Wat je dan nog extra kunt doen is helemaal geweldig!
Die tunnel…. je weet ik ken hem maar al te goed…. die lichtpuntjes zijn soms onzichtbaar en dan is het erg moeilijk (en ja onmogelijk voor velen) vast te houden aan de hoop dat het ooit toch goed komt, laat staan daarop te vertrouwen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik wilde maar dat ik iets hoorde, Maar goed, ik kan volgende week even langs gaan bij de vestiging hier. Ja joh, ik weet het! Ik realiseer me terdege dat het voor heel veel mensen allemaal niet zo vanzelfsprekend is om het geluk te vinden…
LikeLike
Er zijn zoveel mensen die aan depressie lijden. Gelukkig Mara en ik niet, daarvoor zijn we teveel levensgenieters 😉 . Wat goed van je om je aan te melden bij het Rode Kruis. Je leven krijgt daardoor vast een andere wending.
Dit komt hard aan de zelfmoord van Joost. Nooit gedacht dat zo’n succesvol persoon op deze wijze uit het leven zou stappen. R.I.P. Joost Zwagerman en sterkte voor zijn drie kinderen die nu geen vader meer hebben. Salu2 Albert
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad teveel… maar ook als je niet als depressief bekend staat kunnen er situaties ontstaan waardoor je soms denkt… Zo wil ik het niet. Ik heb jaren geleden in een situatie gezeten, had trouwens niets met mijn huwelijk te maken, dat was toen heel goed, dat ik het allemaal niet meer zag zitten. Toen vroeg ik me ook af, hoe komt dit ooit goed. Vaak gedacht bij een T-splitsing met een dikke boom, ik rijd rechtdoor, ben ik overal vanaf.. Terwijl dit echt mijn natuur niet is. Maar de ratio won dan toch. Wat doe ik alle lieve mensen om me heen aan dacht ik dan, die zitten dan nog dieper in de ellende. Want soms heb je dingen ook weleens niet in de hand hoor…
Salu2
LikeLike
Het een is totaal verschillend van het andere …. Heb depressie bij familie meegemaakt
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet het Merel.. Het kwam zo uit, maar ik heb niet bedoeld deze 2 zaken te vergelijken..
LikeLike
Tja, eigenlijk vind ik dat mensen het recht zelf te beslissen of het leven nog waardevol genoeg is om te leven.
Dat kán door een depressie komen maar ook door andere ziektes of leefomstandigheden. Wat ik wél erg vind is dat die mensen dat alleen moeten doen zonder dat iemand “een hand vast houdt” !Maar nee, wij gaan dan vertellen dat hun problemen niet bestaan en dat hun leven waardevol is i.p.v. “als je het écht wilt hou ik je hand vast, je mag me roepen”.
Ik weet niet of ik op de vlucht zou slaan,bij een uitzichtloze situatie , misschien zou ik dan toch eerder voor zelfmoord kiezen,hoewel… dat is misschien ook wel een soort vluchten.
Nou ja, ik ben ook een beetje vreemd mens met soms toch behoorlijk afwijkende ideeën.!
LikeGeliked door 1 persoon
En ook dat mag Riet, iedereen heeft het recht op zijn eigen mening en ook om die te uiten. Uitzichtloosheid moet verschrikkelijk zijn, heb ook wel eens in een situatie gezeten die zo heftig was, dat ik het ook even niet zag zitten.. En ja, een kat in het nauw maakt soms rare sprongen hè.. En wat is een juiste keuze?
LikeLike
Ik ben het daarin geheel met je eens.
Zelf ook helaas erg bekend met suicidale gedachten en acties. Bij mij door een samenwerking van chronische pijn, dag in dag uit, en geestelijke aandoeningen (waaronder depressies). En nog steeds vecht ik dagelijks om het positieve niet uit het oog te verliezen. Ik roep hulp in, heb een hulp en stappenplan bij enkele mensen die dicht bij me staan. Maar het hulp roepen… Blijft moeilijk.
En afwijkende ideeën zijn soms zo gek nog niet… Ik heb liever dat mensen hun eigen mening uiten (liefst wel met ondersteuning en/of uitleg wanneer nodig) dan dat ze de massa volgen. Zo lang je respectvol bent, moet het kunnen lijkt me.
Goed verwoord.
En een goed blog, hoewel ik het wel twee keer moest lezen om de twee dingen goed uit elkaar te halen. Het is ook al laat op de avond, laten we maar zeggen 😄
LikeGeliked door 1 persoon
Goh, moeilijk toch en eigenlijk best veel mensen die bekend zijn met depressie’s. Het was ook niet echt de bedoeling die 2 dingen te vergelijken met elkaar hoor. Het was de actualiteit van beide zaken die me raakten…
Mooie reactie!
LikeGeliked door 1 persoon
Nee ik begreep dat je ze niet aan het vergelijken was. Maar de omschakeling was bij mij even niet zo 1 2 3 gemaakt…
Ja helaas komt het meer voor dan je zou willen, klote ziekte is het ook.
Dank je, liefs LW 🌷
LikeGeliked door 1 persoon
Gek toch, dat heb ik me niet gerealiseerd toen ik dit schreef..
Liefs terug 💐
LikeGeliked door 1 persoon
Nee en aan de andere reacties te zien was ik niet de enige die even moest omschakelen 😊
Maar goed, jouw blog, jouw verhaal…
🌷🍀🌷
LikeGeliked door 1 persoon
Goed om te horen dat je me begrijpt , ik vind het verschrikkelijk dat iemand moet kiezen om voor de trein te springen ( wat ook voor onnodig leed zorgt bij anderen dan de nabestaanden) of in alle eenzaamheid die kruk omver moet trappen.
Er zouden m.i.mogelijkheden tot euthanasie moeten zijn zoals soms bij lichamelijk ziekten. Niet makkelijk voor de geliefden natuurlijk maar een geliefde zien lijden is óók niet makkelijk en je kunt dan wél een goed afscheid hebben zonder de horror die zelfdoding vaak met zich meebrengt.
Bovendien is gebleken dat wie wéét dat euthanasie een mogelijk is vaak véél langer én beter met het leven kan omgaan.
LikeGeliked door 2 people
Tijdens een van mijn depressies heb ik een site gevonden waar ze je die hulp kunnen bieden. Het is een duidelijke site en ze zeggen ook dat het niet zo maar kan gaan. Ze begeleiden je in het proces, wat enige tijd duurt. In die tijd kan je dus altijd nog het licht zien en er vanaf stappen. Doe je dat in die tijd niet, dan weten zij dat jouw lijden serieus is en helpen ze je. Dit vaak door middel van het langdurig verzamelen van medicatie, om zo een eeuwige slaap cocktail te mixen. Ik vond dit een heel mooie gedachte, omdat je er zo niemand direct mee raakt (als bijvoorbeeld voor een trein springen) en je krijgt de tijd om te reflecteren, te praten en anderen erbij te betrekken.
Gelukkig zelf niet hoeven aan te melden, maar wel mooi dat het bestaat. Maar inderdaad, de regels voor euthanasie zouden niet alleen voor mensen moeten gelden die langzaam hun leven op een pijnlijke manier verliezen. Mensen met zware chronische pijn, met zware psychische problemen, die zichzelf ook niet meer kunnen zijn… Die hebben naar mijn inzien ook recht op hulp en een goede begeleiding. Maar zeker bij deze groep moet er een tijd tussen zitten met gesprekken en reflectie. Zodat je echt zeker bent dat jouw leven voor jou enkel een lijdensweg is. Inderdaad iemand iedere dag moeten zien lijden en daar niets voor kunnen betekenen is ook een kwelling…
Ieder zijn eigen mening en geloof hierover natuurlijk. Maar als iemand met chronische pijn en psychische klachten sta ik hier achter. Als iemand echt niet meer wil en kan, dan beter goede begeleiding dan voor de trein waarmee je anderen meesleept in je einde.
Soms kan het ook zijn dat door het weten dat er hulp is, weten dat er begrip voor is, je leven al weer wat meer waard is… Ook dat is veel waard.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor deze uitleg. Ik heb er van dichtbij mee te maken gehad. De moeder van een vriendin (74 jaar, een mooie verzorgde vrouw) waar je niet aan kon zien dat ze leed. Had een heel zwaar ongeluk gehad, een kind daarbij verloren en was van binnen zo kapot.. echt lichamelijk dan. Zoveel kwalen. Toen kreeg ze tongkanker en wilde niet meer. Ze had het al jaren daarvoor voorspeld. Als ik er iets bij krijg dat mijn kwaliteit van leven nog meer onderuit haalt, stop ik ermee. Ze was al jaren lid van de NVVE. Contact gezocht, gesprekken gevoerd, idd medicijnen opgespaard. En in 2002 heeft ze de stap gezet. Heel heftig, maar moedig. Ze moest het zelf doen want er was geen dokter die haar wilde helpen. En dat vind ik dus inderdaad ook niet humaan. Ze kon echt niet meer.. Dus ja, ik ben het met je eens!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor je reactie. En inderdaad, wie bepaalt wat jouw kwaliteit voor het leven inhoudt behalve jij zelf? Er zijn natuurlijk altijd gevallen waarbij het om een korte depressie gaat en daarom is het ook goed dat de hulp bij zelfdoding niet zo 1 2 3 gaat, want in die tussentijd zou je dus zo het licht weer kunnen zien. Maar mensen die er al zo lang mee lopen, zo goed over nagedacht hebben, die weten het wel zeker… En ook die hebben daarbij steun nodig.
Bedankt voor je reactie.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het echt fijn dit allemaal te horen van iemand die “er mee te maken had of heeft. En dat die hulpsite er is is geweldig,.Je schrijft hier ook al precies zoals ik denk dat het werkt, het gevoel er niet alleen voor te staan maakt dat je een betere keuze kunt maken én dat die éne keuze vaker uitgesteld kan worden door de wetenschap dát er een mogelijkheid is dat menselijk op te lossen,en zéker voor de nabestaanden een veel betere verwerkingsmogelijkheid als het er dan tóch van komt.
Mooi dat we hier “even tussen neus en lippen” bijna een logje schrijven over zo’n serieus onderwerp, dat heeft ons regenboogvlindertje toch maar mooi aangeslingerd. .
LikeGeliked door 2 people
Bedankt voor je reactie. En zo zie je maar, wat jij dacht als “aparte kijk op dingen” te hebben kunnen anderen dus toch met je delen.
Het feit is, zo lang je maar weet dat je er niet alleen voor staat, dat je wordt begrepen en serieus genomen wordt, dat kan al zo veel goed doen. Vaak voel je je zo onbegrepen, zo alleen en door je denkwijze en gedrag stoot je ook daadwerkelijk mensen af. Dus dat verstrekt je gevoel alleen maar.
Samen sta je sterker. En soms… Soms is het “opgeven” het moeilijkste besluit dat je ooit zal nemen… Maar hoe meer dit voorkomen kan worden…
Samen sterker!
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien niet apart maar in onze huidige maatschappij wordt er téveel politiek correct geleuterd en “zielig gemaakt”, uit angst om op zere tenen te trappen. Gelukkig mag ik op vrijwel álle sites die ik bezoek gerust m’n eigen mening schrijven, ( natuurlijk netjes verwoord) en waar dat niét op prijs gesteld wordt kom ik niet meer terug. Fijn dat je je toch een beetje begrepen voelt door me!
LikeGeliked door 2 people
Helemaal mee eens Riet!
LikeLike
Je gooit met dit logje enkele dingen door elkaar, maar dit mag (het is tenslotte je eigen thuis).
De dood van Zwagerman heeft mij ook aangegrepen. Net zoals dit me steeds doet met anderen die zelf uit het leven stappen. Helaas zijn wij Vlamingen koploper in de wereld op dit gebied. De ‘waarom’-vraag blijft dan meestal onbeantwoord.
Wat die vluchtelingen betreft wijd ik er misschien één dezer (als ik tijd vind) een apart logje aan, want bij sommige zaken denk ik…
LikeGeliked door 1 persoon
Het was niet de bedoeling dingen door elkaar te gooien, het was dat beide onderwerpen me raakten en ik het niet los kon laten.. Nu zitten ze samen in een gedicht..
Welcome back Thomas!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel erg mooi geschreven. En wat een mooi nummer hè?
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje, ja echt prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoop dat je snel iets meer hoort van het Rode Kruis Trees, dat zal je best goed afgaan…!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoop ik ook, wil me nuttig voelen…
LikeLike
Eigenlijk twee heel verschillende dingen ,het leven verlaten of je land verlaten .Zelf heb ik heel lang geleden het leven willen verlaten want soms is het gewoon op en is er geen licht meer ,maar ik ben er nog en probeer er iets van te maken .Het is heel erg heftig wat er nu gebeurd met al die vluchtelingen ,maar ik kan er zelf niets mee.
Groetjes Elisabeth
LikeLike
Ik weet het, beide actuele onderwerpen raakten me. Ik was niet de bedoeling ze te vergelijken.. Erg dat je ook op die grens hebt gestaan.. Sterkte lieve Elisabeth! X
LikeLike
Weet je Trees ,het is mooi om niet veroordeeld te worden .Je hebt veel los gemaakt zo aan de reacties te zien .En het is fijn dat er weinig of geen oordeel is want het kan ons echt allemaal overkomen zonder uitzondering !! Wat mooi dat jij je aangemeld hebt om te helpen maar jammer dat je nog niets gehoord hebt .Je bent een kanjer en sorry dat ik dat in mijn vorige reactie niet gezegd heb .
Lieve groet ,Elisabeth
LikeLike
De ziekte depressie kun je niet vergelijken met de vluchtelingen, Tess. Dat zijn twee heel verschillende dingen. Wees blij dat je de donkerte niet begrijpt…
lieve groet Kakel
LikeLike
Ik vergelijk het ook niet.. Tenminste dat is niet de bedoeling, het zijn gewoon 2 actuele, heel nare dingen die me raken en toen kwam dit eruit…
LikeLike
Ik weet nog hoe ik me voelde toen ik met mijn achtiien jaartjes helemaal alleen ben geemigreerd naar het franstalig gedeelte van België terwijl ik geen woord Frans sprak (wat de liefde je al niet laat doen) dus hoe moeten deze mensen zich wel niet voelen zo ver van huis en haard in een vijandig gebied aangekomen want niet bepaald iedereen omhelst deze vluchtelingen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is niet niks nee, en jij koos er zelf voor. Diep van binnen willen deze mensen helemaal niet weg hè..
LikeLike
You go, girl!
LikeGeliked door 1 persoon
Net als John, heb ik er zelf ook mee te maken gehad, en het is inderdaad geen wanhoop, het de depressie, geen gat meer zien, ooit had ik alle brieven voor al mijn familie leden al klaar, wat betekent, dat je er wel degelijk overheen kunt komen, maar heel soms, komt het hier ook terug, meestal in de maand feb. overigens, wat men dan weer de winterdepressie noemt, het wordt elk jaar korter, gelukkig maar, het leven kan heel mooi zijn.
X
LikeLike
Geen uitkomst meer zien en je leven niks meer waard vinden is heel erg. Ik heb zelf ook wel eea meegemaakt en ooit gedacht, ik parkeer die auto keihard tegen een boom. Dan ben ik overal van af, maar ratio won gelukkig.. Echt depressief ben ik nooit geweest. Genieten van de kleine dingen in het leven die me blij maken, daar ga ik voor… X
LikeGeliked door 1 persoon
Goed van je Trees .
Liefs, Ria
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Trees, inderdaad je bent een kanjer hoor. Inderdaad is er een eind aan de tunnel, het leven lacht je dan ook weer toe,na het verliezen van twee geliefde personen, nu geniet ik op mijn Donau
reis.love you
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje Corry, loveyou too! XXX
LikeLike
Heel veel druppels samen zijn een oceaan!
Respect!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel! X
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent een kanjer.
LikeGeliked door 1 persoon
XXX
LikeLike
Ik ben het helemaal eens met John. Gelukkig zijn wij mensen niet allemaal hetzelfde.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het Bar! Iedereen verdient een kans om te leven en te overleven! XXX
LikeLike
Het heeft niets met wanhoop te maken. Het heet depressie en is een ernstige aandoening. Ik kreeg er zelf last van na mijn auto ongeluk. En met vlagen komt het nog terug. Afgelopen december schreef ik er nog over toen ik er weer last van had.
Ik houd te veel van het leven en bel gelijk mijn arts en die helpt gelijk. Maar het heeft echt niets met wanhoop te maken. Nu weet ik wel het is slechts een woord,
Ik hoop dat alle mensen geholpen kunnen worden en dat alle rechtse anti alles wat niet van hier komt zullen zien dat deze mensen de moeite waard zijn.
LikeGeliked door 2 people
John, wat erg dat je er zelf ook mee bekend bent. Misschien heb ik het niet goed verwoord dan. Respect voor het feit dat je er meteen werk van maakt als et niet goed voelt. Het leven is te mooi!
Dat laatste hoop ik ook! We doen er allemaal toe op deze wereld!
X
LikeGeliked door 1 persoon
Hier heb ik niks meer aan toe te voegen … Sprakeloos bij Grenzeloos … ❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Anja! ❤
LikeLike
Elke dag plegen vijf mensen in Nederland zelfmoord. Al zou je er één redden, het licht laten zien, dan heb je een wereldprestatie geleverd. Het mensenleven is nl zoveel waard.
Love As Always
Di Mario
LikeGeliked door 1 persoon
En zo is het Di Mario!
Dat is een van de redenen waarom ik wil helpen… hoop snel iets te horen!
Groetjesss
LikeLike