Tuinperikelen…

 

Mijn tuin ziet er weer prima uit…

Terwijl ik er helemaal niet echt van houd om erin te werken. Maar ja, als ik het een beetje netjes wil houden, dan zal ik toch wel moeten. De bonsaikastanje van Maria heeft de winter ook overleefd. In het najaar ga ik hem echt korter maken zodat hij hopelijk iets in de breedte gaat groeien want te hoog mag hij niet worden.
Groene vingers heb ik niet, hagel en te veel zon bezorgden mij onlangs hoofdpijn, want mijn pas gekochte en geplante plantjes hebben van beiden een aardige tik gekregen. Maar goed.. we doen het er maar mee. Ik heb ook niet heel veel gekocht want ik ben zo vaak niet thuis dat ik het toch zonde vind als ze dood gaan, maar ja, dat is dan maar zo…

Schaduwzitje

Lekker in de zon

Ik loop regelmatig rond met mijn fikstok, ik vind het nog steeds leuk werk en dan blijft het best een beetje netjes.
De talrijke mieren die mijn tuin ook weer hebben gevonden, ga ik te lijf met wit poeder… maar die komen ergens anders zo weer opnieuw uit een nest terwijl ze tegelijkertijd een berg zand ophoesten. Kom ik daar ooit vanaf? Denk het niet.. Ik hoorde laatst dat ze wel tot een meter diep onder de grond zitten… 

Ook Jan heeft geholpen met de voortuin en de stoep schoon te blazen. Echt blij mee. Onder de rommel van de bomen op de stoep kwam zelfs nog een brandput tevoorschijn. Ik mag hopen dat de brandweer dit soort dingen in kaart heeft gebracht want anders zouden ze deze nooit kunnen vinden als hij eens nodig is.

Een leuk duozitje voor het raam maakt het extra gezellig, gekregen van dochter wegens overcompleet. Ik heb er iets tegen om voor het huis aan de straat te gaan zitten, dus het staat er gewoon voor de sier. 

Is jullie tuin al weer zomerklaar?