Weer een nieuwe dag…

 

Altijd weer fijn als de nieuwe dag aanbreekt. Het ontbijt buiten op het terras is zo heerlijk!

Zoals ik al eerder schreef begint bij GCF de dag met de devotion. Althans 4x per week. Een samenzijn van medewerkers (ook het kantoorpersoneel) en kinderen. Er begint iemand een gospel te zingen en iedereen valt bij. Uiteraard “a capella”. Meestal worden er een paar gospels gezongen. Dat bezorgt ons elke keer weer kippenvel.

Het gezang wordt gevolgd door een gebed dat elke dag wordt gedaan door iemand anders. Met verzoeken voor gebeden voor zieken, voor collega’s die het moeilijk hebben etc. En ook andere aankondigingen, zoals verjaardagen, nieuwe kinderen die zijn opgenomen, nieuwe medewerkers etc. worden benoemd. Met name de jarigen worden dan even in het zonnetje gezet.

Ik heb een poging gedaan de zang op te nemen. Een audiobestand kan ik niet invoegen in deze gratis WordPress.com. Maar dit werkt ook! Gewoon voor het idee… stop het gerust als het genoeg is..

Dan begint de werkdag… Wij hebben al diverse werkzaamheden gedaan en niet altijd werd er op ons gerekend. Het was een beetje zoeken naar een ritme. Maar de laatste anderhalve week gaat het redelijk.

’s Morgens beginnen we met de was uitzoeken in de nursery. Daarna de bedjes opmaken. Op dinsdag worden de bedjes verschoond. Daarna gaat om 9.00 uur een van ons in de keuken helpen. Lunch klaarmaken voor de schooljongetjes die in de pre-school op het terrein verblijven en voor de kleintjes.

Vervolgens een pauze en daarna hadden we een klus in de store-room voor de kleding. Die is inmiddels geklaard, maar we moesten daar de gedoneerde zakken met kleding uitzoeken en sorteren. Aardig hoor maar in sommigen zaten ook kapotte kleding, alsof ze daar wat aan hebben. Dat vonden we echt vreemd. Onze kleertjes zagen er allemaal zo mooi uit. Was eigenlijk weer snel klaar.

Gisteren zijn we om 8 uur begonnen met een grote kast uit te ruimen met speelgoed en allerlei spelmateriaal voor binnen en buiten. We dachten dat we er wel een paar dagen mee bezig zouden zijn, maar het is alweer klaar.

Na de lunch gaan we dan weer een klein uurtje naar de keuken om lunchpakketjes, voor de grote kinderen die buiten het terrein naar school gaan, te maken.

Tussendoor zijn we ook regelmatig in de nursery bij de kleintjes of buiten. Maar voor ons allebei is dat toch wel heel vermoeiend. Dat had iedereen al voorspeld en ze hebben gelijk gekregen.

Wij werden sowieso gevrijwaard van de vroege ochtenddienst dus om 6 uur beginnen hoefden we niet. Maar toen we een keer weekenddienst hadden zeiden de andere 2 dat we echt om 6 uur in de nursery moesten zijn. Nou ja, prima natuurlijk.

Toen kwamen we daar met het idee, we gaan de kindjes uit bed halen en aankleden. Maar die liepen allemaal al vrolijk en fris en fruitig rond en toen bleek het de bedoeling dat we met ze voor de TV gingen zitten. Gewoon een beetje opletten. En de aunties zaten met elkaar te kletsen. We keken elkaar aan met het idee.. wat is dit? De volgende dag zijn we om 7 uur pas gegaan om te helpen met het ontbijt.

Volgende week hebben we middagdienst. Dan gaan we ons bezig houden met de grotere kinderen. Met huiswerk helpen of gewoon spelletjes doen. Hoe dat eruit gaat zien weten we nog niet echt, maar we zien wel.

In ieder geval lijkt het wat structuur te krijgen. Ze vinden het moeilijk om ons te laten werken hebben we wel eens het idee. We zijn tenslotte al ‘granny’s” of “gogo’s” (in het Zulu) 😉

Deze diashow vereist JavaScript.