Weet je wat de beste manier is om een man iets te laten doen?
Suggereer dat hij er te oud voor is…
Nou… niet leuk hoor!
Je kunt het ook aan hemzelf overlaten wat en
wanneer hij iets doet hoor Aunty…
Weet je wat de beste manier is om een man iets te laten doen?
Suggereer dat hij er te oud voor is…
Nou… niet leuk hoor!
Je kunt het ook aan hemzelf overlaten wat en
wanneer hij iets doet hoor Aunty…
Zwijmelen op Zaterdag, nummer 259
De volgende maand bestaat deze rubriek 5 jaar!
Vandaag een heerlijk nummer dat al oud is (namelijk van 50 jaar geleden) en ook door anderen is gecoverd..
Maar het origineel is het mooiste:
Aretha Franklin
met
“A Natural Woman”
Wie nog meer zwijmels wil zien en horen verwijs is graag naar MARJA, daar staan ze allemaal op een rijtje!
Het is weer de tijd van de chocoladeletters, speculaaspoppen, strooigoed, taai-taai etc.
Je zult er toch niet van houden, dat is toch wel heel jammer, of juist niet natuurlijk..
Mijn moeder heette Ida en kreeg dus altijd een I..
Oh wat vond ik dat altijd zielig voor haar, zo’n armetierige I met niks extra’s.
In ons gezin waren het voor moeder een I en voor vader een P.
En voor ons, de kinderen, een T, een A, een D en een G.
Ik kwam er dus ook maar bekaaid af, maar mijn moeder helemaal, dus klagen deed ik niet 😉
Later verwende ik haar toen ik niet meer thuis woonde, ze kreeg gewoon een lekkere grote M, van Mama of Moeder..
Maar ach.. toen was ik er natuurlijk allang achter dat al die letters hetzelfde gewicht aan chocolade hadden, maar toch.. ik gunde het haar zo eindelijk een grote letter te krijgen!
En ja, ze was dol op chocolade dus dat kwam goed uit!
Vraagje: Hebben jullie je zielig gevoeld mocht je naam met een ‘dunne’ letter beginnen?
Waarom is er niet iemand die een duidelijk broodrooster uitvindt? Zodat je kunt zien hoever je toast is geroosterd terwijl het wordt geroosterd…
Ach ja, er moet wat te wensen blijven hoor Aunty!
Zwijmelen op Zaterdag…
Ben laat en niet lekker maar ik heb toch nog een leuk nummer opgezocht!
“Manic Monday”
van
The Bangles
Kijk even bij MARJA voor nog meer zwijmelaars!
Kom later wel bij jullie kijken en luisteren!
Op zaterdag 14 oktober werd rondom de opgravingen in Austerlitz een archeologie-dag gehouden.
Natuurlijk moest ik daar even bij kijken en omdat het prachtig weer was ging ik lekker op de fiets. Ik wilde sowieso eens rondkijken en mijn collega-vrijwilligers van de Pyramide van Austerlitz begroeten.
Er werd gegraven op een stuk van het terrein, waar rond 1800 het legerkamp van Napoleon was opgetrokken. Er waren rond 18.000 soldaten gelegerd, Fransen en Hollanders. Dezelfde soldaten die in 1804 in 27 dagen de Pyramide van Austerlitz hebben gebouwd onder leiding van Generaal Auguste de Marmont!
Het was lekker druk en er waren leuke activiteiten voor kinderen en volwassenen:
Ook de Pyramide van Austerlitz was vertegenwoordigd met een stand met maar liefst 5 vrijwilligers die hun steentje bijdroegen.
De organisatie had er veel werk van gemaakt en het was fijn dat het weer zo goed meewerkte.
Helaas kan dit stukje geschiedenis, dat het enige overblijfsel van het leger van Napoleon in Nederland is, niet behouden blijven. De gemeente sluit over ongeveer een maand deze opgravingen af, waarna er op die plek een nieuwe woonwijk zal verrijzen!
Al met al een erg geslaagde dag!
Wie is er ook wel eens naar een Archeologie-dag geweest en waar?
Foto’s van organisator Alexander van de Bunt van Landschap Erfgoed Utrecht en een paar van mij..
De blokhut… die moest nodig eens worden uitgeruimd, gestofzuigd en schoongemaakt…
Ik had het al een tijdje in mijn hoofd… vóór de winter wilde ik het gedaan hebben. De kussens van de loungeset en de andere stoelen laten luchten (veel te weinig gebruikt bedenk ik me nu). De kast uitruimen en opnieuw indelen. Bezems, harken etc uitzoeken.
Wat gebruik ik straks in de winter en wat niet?
En opeens… op vrijdagmiddag, prachtig weer, kreeg ik de geest. Binnen 3 kwartier was hij leeg en was het buiten een puinhoop. Mijn lief nam het stofzuigen voor zijn rekening. En ik heb me prima vermaakt met de kast schoonmaken en opnieuw inruimen. De kussens afstofferen en alles weer netjes indelen.
Heerlijk.. die klus is klaar… nu de tuin nog, daar hoeft niet veel aan gedaan te worden, maar de bolletjes moeten wel ergens geplant.
Donderdag komt de glazenwasser die een lekkere klus zal hebben. Door de regen stelde ik het bellen, met de vraag of hij wilde komen, steeds maar uit. De binnenboel heb ik vorige week gedaan, ook dat was nodig. Ach, ik heb graag eer van mijn werk en zal nooit een slaaf van mijn huis worden.
Oh… bedenk opeens dat ik de sneeuwschuiver en het strooizout er ook meteen maar in ga zetten, je weet maar nooit…
Zijn jullie al bezig met de buitenboel winterklaar te maken?
Ik heb als hobby fotografie opgepakt, omdat het de enige hobby is waarbij ik op mensen kan schieten en hun hoofden eraf kan snijden, zonder de gevangenis in te moeten
Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks…
Er is alweer een week om maar op zaterdag gaat zwijmelen altijd door!
Allereerst wens ik natuurlijk MARJA veel beterschap en een heel spoedig herstel. Voorlopig is Marja nog even uitgeschakeld. Een zware operatie hakt er altijd in en iedereen wil altijd sneller dan mogelijk is weer naar huis.
Maar, als ze eerst maar weer thuis is, daar zal het opknappen vele malen beter gaan dan in een ziekenhuis, want Marja en ziekenhuizen, dat gaat niet echt samen.
Lieve Mar, er wordt aan je gedacht hoor! ❤
Vandaag gaan we weer een heel stuk terug in de tijd, naar 1965.
Het nummer “Het spel kaarten” is een cover van het Amerikaanse (gesproken) countrynummer Deck of cards, dat ik van de week in een Spotify speellijst hoorde, deze was uit 1948. In 1965 werd het nummer vertaald naar het Nederlands en ik kan me nog herinneringen dat ik destijds, als meisje van 15, heel erg van onder de indruk was van deze tekst.
HIER kun je deze vinden…
Cowboy Gerard (Gerard de Vries)
met
“Het spel kaarten”
Naar aanleiding van een logje van Tiny over haar huisdieren dacht ik.. dat is leuk en dat pak ik dus op!
Het heeft lang geduurd voor wij vroeger thuis een huisdier kregen.
We hadden wel dieren hoor. Mijn vader had vroeger voliëres, binnen en buiten. Binnen hadden we parkieten en buiten allerlei kleine vogeltjes. Met de goudvissen in de vijver, die we mochten voeren, en de konijntjes.. waar ik een trauma aan over heb gehouden (HIER kun je erover lezen) moesten we het maar doen.
Maar wij, mijn zusjes en broer, zeurden maar over een hond. Mijn moeder hield niet zo van huisdieren, tenminste niet van katten en honden, dus dat feest ging niet door. Tot ik 16 jaar was.
Toen kreeg de hond van een kennis van mijn vader puppy’s en het waren schattige bolletjes wol. De hond van de huisarts was de vader. Herinner me nog dat vooral mijn jongste zusje dat geweldig vond.
Ze zouden klein blijven werd gezegd en na heel veel soebatten, met hulp van mijn vader, ging ze overstag en mochten we er een mee naar huis nemen. Mijn moeder had wel haar principes.. zij zou zorgen voor zijn eten, maar verder was ze niet van plan er iets aan te doen. Daar heeft ze zich tot het laatst aan gehouden.
Terry werd een grote, wollige hond, de jongens uit de buurt riepen als ik met hem langsliep – daar loopt Therese met haar ijsbeer-. Het was een lieverd en hij ging door het vuur voor mijn moeder, ja, zij was en bleef degene die hem elke dag zijn eten gaf. Uiteindelijk vond ze hem ook wel lief en toen mijn vader overleed vond ze het ook wel een veilig idee, een hond in huis. ’s Nachts dan, want overdag was hij altijd bij mijn opa. Alleen dat extra werk door al die haren die loslieten vond ze niet echt leuk.
Toen ik trouwde wilde mijn man (nu ex) een kat. Hij was met katten opgegroeid…
Daarover later want anders wordt dit logje veel en veel te lang…
Vraagje: Wie wilde er vroeger ook graag een hond of kat en kreeg die niet? Of hoorde een huisdier er gewoon bij zoals in veel gezinnen…