Kerstverhaal!
Naar aanleiding van de zoektocht van Jan naar zijn kerstverhaal en het indrukwekkende kerstverhaal van Harrij, dat hij vervolgens plaatste, plak ik hier ook een kerstverhaal (totaal fictie overigens) dat ik in december 2012 publiceerde als WE300 van Plato met de titel ‘WEER THUIS‘!
Kerstboom en kachel
Voorzichtig en heel stilletjes sloop Rebecca door de tuin achter het huis. Nee, er was echt niemand thuis, ze wist het zeker. Alleen de lichtjes in de kerstboom waren aan. Om inbrekers te weren, zei haar moeder altijd.
Bij de achteringang lichtte ze de steen op, zelfs na al die jaren lag de sleutel er nog onder. Behoedzaam stak ze de sleutel in het slot, draaide hem om en opende de deur die uitkwam in de bijkeuken. Alles stond nog precies hetzelfde, alsof ze niet 7 jaar was weggeweest.
Maar wilde ze zich nu wel laten zien aan haar familie? Was dat wel een goed idee? Misschien zou haar moeder er wel iets van krijgen, een hartaanval of zo. Zaten ze wel echt op haar te wachten na al die jaren? Zo’n onnut als ze zich toen voelde, verschrikkelijk.
Ze besloot zich te verstoppen in de kelder en zocht op de tast naar de deur in de smalle achtergang. Langzaam daalde ze de trap af en voelde even aan de verwarmingsbuizen toen ze eenmaal beneden was. Ze wist nog uitstekend de weg, ze had zich hier zo vaak verstopt toen ze klein was. Een beetje schrikkerig liep ze langs de muur naar de achterkant van de kelder, eigenlijk was het best eng hier beneden, maar ze had zich er toch altijd veilig gevoeld. Dat kwam juist omdat het boven niet veilig was.
Vanavond als haar moeder thuis kwam zou ze zonder veel woorden de keuken in lopen en dan zouden ze elkaar omhelzen. Haar moeder zou vast heel blij zijn om haar weer te zien! Eigenlijk wist die lieverd niet eens waarom ze toen was weggelopen. Maar het kwaad was er niet meer, het ging allemaal goed komen, ze was veilig thuis waar de kerstboom stond en de kachel brandde!
mooi verhaal trees, heb het toen denk ik gemist. ben eigenlijk wel benieuwd naar de afloop . stel je voor dat moeders ineens dood neervalt, dat zou toch een domper zijn. misschien volgend jaar?
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi… dankjewel! Ach er is eigenlijk geen afloop want het is echt fictie, maar ik maak er maar een goed einde aan in mijn hoofd! Dus moeder omhelst dochter en al die 7 jaar zijn weer vergeten en vergeven.. mooi toch?
LikeLike
Zo’n warm verhaal, dat helemaal past bij een lieve warme vrouw als jij ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel lieve ZIJ! XXX
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heerlijk verhaal. Je voelt de warmte van dat huis ……….. ervan genoten.
LikeGeliked door 1 persoon
Thnxxx!
LikeLike
Hoe noemen ze dat? Een feel good story? Een mooi kerstverhaal. Kwam alles maar goed in het leven zoals in jouw verhaal. Blijft dat het een fijn verhaal is.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel AnneMarie.. Ja zo zou je het misschien wel kunnen noemen.. Ja, die afloop kan ik ook nog zelf bedenken.. en ik heb bedacht dat het goed komt tussen haar en haar moeder 😉
LikeLike
Mooi verhaal….. echt een kerstverhaal als het ook maar goed afgelopen is………
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan het zelf bepalen en ja, ik zeg dat het goed afgelopen is ☺️
LikeGeliked door 1 persoon
Er lijkt bijna een kerstverhalen tag door logland te gaan;-) Knap geschreven hoor want fictie schrijven is hartstikke moeilijk . Maar daar heb jij dus geen moeite mee!
LikeGeliked door 1 persoon
Die is een beetje door ons tot stand gekomen…😆
Nou, ik vind het ook moeilijk hoor Riet! Maar als ik eenmaal de gang heb dan gaat het wel..
LikeLike
Om een waarheid heen een verhaal bouwen is makkelijker, dat doe ik wel eens. Ik heb ook wel zo’n soort kerstverhaal maar dat heb ik zelfs al 2x geplaatst dus maar niet meer doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat klopt zeker.. je verzint er van alles bij of haalt dingen weg. Maar fictie schrijven is echt niet gemakkelijk. Jij schrijft ook altijd heel leuk én beeldend. Want ik zie altijd alles graag voor me!
LikeLike
Maar altijd vanauit “iets”nooit helemaal fictie
LikeGeliked door 1 persoon
Een echt kerstverhaal. Mooi geschreven Trees!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Bea!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Een warm kerstverhaal met een mooie afloop. Precies zoals ze horen te zijn. Prachtig!
Liefs en een knuffel ♥
LikeGeliked door 1 persoon
Dankewel lieve Kakel! Dikke knuffel terug, liefs! XXX
LikeLike
Mooi verhaal Trees…!
Op naar fijne feestdagen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Marjolijn! Gaat het weer een beetje? Gelukkig duurt het nu 4 weken voor je weer aan de bak moet hè, zo blij voor je!
Ik wens jou ook fijne feestdagen en een goed 2018!
X
LikeLike
Wat mooi geschreven Trees ,je hebt talent hoor .Jammer dat ik de afloop niet weet !
Elisabeth xxx
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.. Nadat de schrijfopdrachten waren gestopt heb ik nooit meer een fictie verhaal geschreven.. komt misschien wel weer! Reken er maar op dat de afloop goed was… 🙂
Liefs XXX
LikeLike
Mooi en sfeervol geschreven… Ik denk dat haar moeder haar huilend in haar armen neemt
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk ik ook hoor! Dankjewel! X
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een goed verhaal om zonder het te schrijven precies duidelijk te maken wat bedoeld wordt …knap 👍
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Margriet! Er zijn veel families waar dergelijke situaties spelen, weet er ook van mee te praten…
LikeLike
Stiekem ben ik heel nieuwsgierig naar de reden van het weglopen, al kan ik daar natuurlijk wel het één en ander bij bedenken. Maar na zeven jaar je familie weer zien, doet waarschijnlijk ook veel vergeten en vergeven.
LikeGeliked door 1 persoon
De vader was het kwaad, de hereniging was een feest! Dat bedenk ik nu ter plekke… 😉
En vergeven ja, dat is het belangrijkste…
LikeLike
Heel knap geschreven Trees, mooi Kerstverhaal in een notendop.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje Edward, ja… precies 300 woorden 😉
LikeLike
Ja, daar is hij dan, jouw bijdrage aan het kerstverhalenfeest.
Heerlijk verhaal met een mooie boodschap – vergeven en vergeten – en waar past dat beter dan onder de kerstboom.
Doet mij ook weer met weemoed terugdenken aan het meedoen aan de 300 woorden opdrachten bij Plato. Bestaat dat eigenlijk nog?
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Harrij! Was leuk om te doen.
Plato heeft in september weer een poging gedaan, meteen een WE300 maar daarna niet meer. Herstel duurt gewoon lang.
LikeGeliked door 1 persoon
Ontroerend mooi kerstverhaal met de intentie die wij allemaal moeten hebben.
Goedmaken met vergeving.
LikeGeliked door 1 persoon
Precies, dat is helemaal de bedoeling!
LikeLike
Goh, hoe is het eigenlijk met Plato?
Mooi verhaal. Ja soms gaat het zo. Bij ons was kerst altijd vreselijk. Daarom heb ik er min of meer de schurft aan. De enige waarmee ik kerst een beetje goed kon vieren was met mijn ex.
LikeGeliked door 1 persoon
Plato komt heel langzamerhand weer onder zijn steen vandaan. Zijn herstel mbt zijn hartkwaal duurt langer dan gehoopt. Een enkele keer een logje, maar de laatste was alweer in september en toen wel meteen een WE opdracht, waar ik overigens niet aan mee heb gedaan… Als je van vroeger geen fijne herinneringen hebt aan kerst kan ik me voorstellen dat je het niet graag viert. Ach.. volgende week is het weer voorbij John!
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk verwarmend verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Thnxxx ❤
LikeLike
Mooi ontroerend verhaal. Misschien moet je dat soort verhalen weer vaker maken.
Love As Always
Di Mario
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.. De aanleiding om te gaan schrijven waren de WE300 opdrachten van Plato. Nu hij niet echt aanwezig is in blogland komt het er niet meer zo van…
LikeLike
We zien eens een totaal andere kant van je schrijftalent.
Heel mooi, die!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Paul.. leuk om te doen op zijn tijd!
LikeGeliked door 1 persoon