Het zit niet echt mee…

Ik had toch echt de zenuwen, waar ik niet aan toe wilde geven, waar ik steeds ‘stop’ tegen zei. Maar het bleef spannend.

Nou.. de grote vraag is het goedaardig of kwaadaardig… Helaas de uitslag was nog niet binnen, het was toch wel een bijzonder geval zei Dr Q. Men wilde nog een test doen met kleuren… het zal wel, morgen hoop ik meer te weten. 

Goed genezen was het niet… Nog steeds pijnlijk. De hechtingen hadden niks gedaan, eten en drinken was/is niet leuk. Er zat gewoon een grote gleuf in mijn tong en natuurlijk was ik benieuwd -buiten de uitslag om, die natuurlijk belangrijker was- of daar nog wel iets aan gedaan zou kunnen worden, want de snijvlakken zijn niet aan elkaar gegroeid.

Dr Q. schrok toch wel een beetje van de ‘krater’ zoals hij het zelf noemde. Dat de hechtingen hun werk niet konden doen komt omdat een tong natuurlijk heel erg beweeglijk is. Had hij vorige week nou maar meteen gezegd dat ik rustig aan moest doen, met name met praten want met eten deed ik heel voorzichtig. 

Hij heeft er dus onder plaatselijke verdoving nog 2 sterke hechtingen in gezet, ziet er nu best netjes uit. Alleen die verdoving werkte wel prima voor de hele binnenkant van mijn mond, lippen, wangen en keel, maar niet echt voor de tong. Dus behoorlijk pijnlijk. Vanavond 2 cup-a-soups gegeten en er staat nog een schaaltje yoghurt met bramen en zwarte bessen klaar. En maar weer flink aan de paracetamol. 

Dus wordt vervolgd…