Gespijbeld, ooit één keer gedaan…
Ach ik was ook gewoon zo’n braaf kind…
In de koudste winter ooit meegemaakt (1962-1963) moesten we van school lopen naar de gymzaal die we gebruikten. Dat was vast wel een paar kilometer. Het was in een schooltje aan de oude Osdorperweg in Amsterdam.
Die dag was ik niet met de fiets, ik mocht toen als het heel slecht weer was af en toe met de bus naar school. Eén keer ben ik dus niet gaan gymen en ik ben gewoon lekker met de bus naar huis gegaan. Volgens mij nog veel meer kinderen. Mijn ouders waren blij, want anders had ik in het donker naar huis moeten lopen.

De volgende dag kreeg ik er nota bene ook nog straf voor. Zelfs mijn vader vond dat belachelijk en van de 500 strafregels die ik kreeg, echt een lange strafregel, heb ik er 100 gemaakt, toen vond hij het wel genoeg.
“Als ze er over zeuren dan komen ze maar bij mij verhaal halen” zei hij toen!
Verder heb ik zo’n 1,5 jaar later overwógen om te spijbelen. Dat was toen the Beatles in Nederland op Schiphol aankwamen, op 5 juni 1964. Dus bijna 55 jaar geleden.
Ik heb het niet gedaan en daar heb ik nog steeds wel een beetje spijt van. Moet een geweldig spektakel geweest zijn en volgens mij was de halve school toen leeggelopen, want de meesten waren naar Schiphol.
Daarom zeg ik nu altijd, ik wil nooit meer spijt krijgen van dingen die ik niet gedaan heb…
Wie van jullie spijbelde vroeger wel eens?