Help! Ik moet bewegen…

Bewegen…

Bewegen is goed voor ieder mens en dus ook voor mij. Het is zelfs een must om mijn Diabetes 2 onder controle te houden.

Maar… ik ben nooit van mijn leven zo’n enthousiaste “beweger” geweest en zal dat ook nooit worden. Vroeger zat ik meestal te lezen en speelde in vergelijking met mijn zusje niet heel veel buiten. Zeker niet in de winter.

Maar natuurlijk heb ik wel “gesport”, als je het zo mag noemen… ik noem het zelf liever “bewogen” 😉 .

Mijn moeder vond het belangrijk dat ik buiten school ook iets extra’s deed. Ik ging dus op de gymnastiek-club. Daar was ik niet dol op want ik was er gewoon niet goed in. Ik was altijd de kleinste en moest altijd als eerste in de rij staan… Dus als eerste beginnen met wat voor oefening er ook werd gedaan, eigenlijk net als op school. Echt niet leuk hoor. Ik herinner me dat ik er vaak weer af wilde maar er dan het volgend jaar weer op moest.
En natuurlijk moest ik zwemmen leren. Mijn vader leerde ons zwemmen aan een haak en later hadden we schoolzwemmen in de 5e klas.

Ben na de lagere school 4 jaar met de fiets heen en weer naar de middelbare school gegaan, ik deed er 15-20 minuten over.

Hardlopen… ook geen succes vanwege mijn zwakke enkels die ik dus bleek te hebben. Een klapbeen had ik ook regelmatig, dus helaas…

Ik heb een racefiets gehad, een Koga Miyata, echt een heerlijk fietsje maar na 2 jaar was ik er wel klaar mee. Ik ging wel altijd mee naar de wedstrijden die mijn ex fietste, dat wel… en sleepte dan met wielen, een koelbox, een tas en een stoel… ook niet niks hoor!

Wandelen… wel regelmatig gedaan natuurlijk, wie dat dat nou niet. Met een buurvrouw in Brabant, we wilden ons zelfs inschrijven voor de Nijmeegse 4daagse, tot ik last van mijn knieën kreeg en ik in het bos op onverharde wegen echt alleen maar naar de grond aan het kijken was, bij wijze van spreken geen boom zag staan en ondanks dat toch vaak gevallen ben. Ook niet echt een succes.

Ik ben fietsen eigenlijk pas leuk gaan vinden toen ik in 2007 in Brabant mijn eerste elektrische fiets kreeg. Echt ideaal die ondersteuning. Mijn huisarts daar zei altijd, je moet maar zo denken, als je niks doet kom je niet vooruit, dus je beweegt.

Een 9-daagse fietsvakantie gedaan in mijn eentje in 2015 op een nieuwe, dat was heerlijk. Maar ja, die 9 dagen, wat zetten die nou voor zoden aan de dijk. Maar het was wel heel er goed voor mijn ‘mind’. En… na een paar keer vallen met zo’n fiets, bij de meesten wel bekend dat ik daar goed in ben, had ik er angst voor en mijn elektrische fiets is verkocht.

Ik heb nu een kleine Gazelle Maxinette, framemaat 48 en 24″ wielen. Dus… ik kan zomaar met mijn voeten bij de grond als ik moet stoppen en ik blijf mobiel in mijn woonplaats. Fietstassen erop voor de boodschappen en karren maar.

Dus… wat moet een mens kiezen als je moet bewegen terwijl je eigenlijk niks echt leuk vindt? Ik vertel het de volgende keer…