Half juni 2006 stopte ze gewoon zomaar met eten en drinken.
Met geen mogelijkheid konden de verzorgers haar mond nog openen om ook maar iets naar binnen te krijgen. Ze had er duidelijk genoeg van.
__________________
Ze verzwakte en op de vrijdag dat wij naar Brabant verhuisd waren, werden we ’s middags gebeld. Ze hadden haar apart in een kamertje gelegd, want het ging echt niet goed.
We overlegden, wat gaan we doen, wie wil wat? We wilden allemaal hetzelfde, naar haar toe, dus terug naar Amsterdam. Een tas ingepakt en we gingen, samen met dochter, zus en zwager die ons hadden geholpen met de verhuizing en eigenlijk het weekend zouden blijven.
We hebben toen een aantal dagen bij mijn zus gelogeerd en hebben ons moedertje niet meer alleen gelaten. We maakten een schema om te waken en iedereen deed zijn deel. Zo mooi dat met zijn allen te doen!
Op voorhand hadden we een dag voor de verhuizing al een volmacht ondertekend voor de notaris ivm de overdracht van het huis, dat zou op woensdag 28 juni gebeuren, dan hoefden we ons daar in ieder geval geen zorgen over te maken.
Want dat ons moedertje niet lang meer had was duidelijk. Ze kreeg inmiddels palliatieve sedatie en was heel diep in slaap.
Op zondag hadden we de laatste schoonmaakwerkzaamheden in ons appartement in Amstelveen uitgevoerd.
En op de 4e dag, dinsdag 27 juni overleed ze in de ochtend, op 79-jarige leeftijd. Ik was erbij met N. mijn ex. Het was een bijzondere gebeurtenis. Ze kon niks meer, had nergens meer kracht voor, maar op dat moment deed ze haar ogen open, glimlachte en stak haar arm omhoog. Toen die terugviel was ze er niet meer. Wie of wat begroette ze?
Het was een enorme bevrijding en opluchting, in de eerste plaats voor haar maar ook voor ons allemaal. Het was goed zo, we hadden er allemaal vrede mee.
Maar oh wat mis ik haar soms… ik zou haar zo graag nog eens knuffelen en met haar praten…
De foto hieronder is gemaakt op haar laatste verjaardag, ongeveer een maand voor ze overleed, terwijl ze met haar lievelingsbroer die op bezoek kwam aan het dollen was. Ze kende hem niet meer en we verstonden helemaal niks van wat ze allemaal aan het brabbelen was, ze had zelf de grootste lol en wat ben ik blij dat ik dat heb vastgelegd. Het was zo’n leuk en mooi moment, dat zal ik nooit vergeten.
En al is het nu inmiddels 15 jaar geleden dat ze overleed, het lijkt alsof het gisteren was.
Mijn moedertje… Ik hield zo ontzettend veel van haar… en dat gaat niet over, al is ze er niet meer…
Ze was echt de allerliefste moeder van de wereld!
En ze was 1 van de 2 liefste Oma’s van de wereld❤️en toevallig waren ze allebei van mij🥰!
LikeGeliked door 1 persoon
🥲😘❤️
LikeLike
Diep in mijn hart een beetje jaloers op jou dat je zo van je moeder gehouden hebt, ik heb mijn moeder eigenlijk uit verhalen pas leren kennen na haar overlijden. Het was mijn moeder, maar echt niet de liefste moeder die bestond.
Fijn dat het voor jou zo anders was.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel… Ik prijs mezelf ook heel gelukkig. En ik gun echt iedereen zo’n jeugd en moeder. Erg dat jij dat zo niet hebt mogen beleven. Maar inderdaad, ze blijft jouw moeder!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven. Heel begrijpelijk ook dat je haar nog steeds mist. ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje… Ja, dat gaat maar niet over… 😯
LikeLike
Mooi Trees, hoe je schrijft en het toen, en nu, beleefde en beleeft.. ontroerend en ik ben oprecht blij voor je dat je dit mocht beleven want dat is niet iedereen vergund.
“er is niets dat voorgoed verdwijnt zolang men de herinnering bewaart”
xxx
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Mel… Het is iets prachtigs om op terug te kijken, gewoon alles met haar. Ik zou dat iedereen gunnen, dat weet je wel!
Liefs XXX
LikeLike
Wat heb je er een mooie overdenking van gemaakt, zolang ze in je hart zit is ze niet weg uit je leven. Wat ziet ze er vrolijk en kleurig uit op die foto, ik realiseer me dat zij daar net zo oud is als ik nu! Gelukkig hoor ik soms wel dat er óók mensen zijn die mij de liefste moeder vinden. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Riet… het was niet moeilijk, had ook veel langer gekund… Nee. ze is er altijd.. en als er een witte vlinder voorbijkomt denk ik… ze komt even kijken of alles goed is!
Lieve foto hè, je zou daar niet zeggen dat ze echt zo ver heen was. Haar ogen stonden ook helderder, wat dat toen toch was, begrijp het nog niet. Ze leken erg op elkaar mijn moeder en haar broer. Qua karakter en ook qua uiterlijke trekken. Hij was ook zo ontzettend lief. Is een paar maanden geleden overleden…
Natuurlijk ben jij ook de liefste moeder van een aantal lievelingen van je. Ik gelukkig ook… 💕
LikeLike
Dat had Henk ook af en toe, vooral met Ruud kon hij op zijn manier “keten”, onbegrijpelijk voor iedereen maar dan hadden ze de grootste lol. En bij de foto’s zie ik dat ook, soms die lege blik maar heel af en toe de pretoogjes.
Je oom is dus heel oud geworden en waarschijnlijk niet dement. -Hier krijgt Henk van alles de schuld dat niet zo vlotjes loopt of zoek is, “’t zal papa wel weer zijn”. Ook dat is een vorm van gedenken.
LikeLike
Bijzonder toch hè, dat je dat ook echt ziet. Ze was volgens mij op dat moment gewoon gelukkig!
Mijn oom is bijna 92 geworden, hij was 2 jaar jonger. Werd weduwnaar toen hij 59 was. Geen kinderen. Het eerste jaar trok hij veel op met mijn moeder, toen heeft hij op een contactadvertentie gereageerd, een lieve vrouw getroffen en hij is nog tot haar dood, vorig jaar, heel gelukkig geworden. Hij was nog goed bij de tijd. Hij speelde op zijn iPad ook Wordfeud en ik won het zelden van hem. Hij werd ziek en is toen vrij plotseling overleden. Niet aan corona, zij wel.
LikeLike
Ja , dat zeg ik ook altijd dementerende leven in het moment, en hoe beter je erin slaagt “het moment”fijn te maken voor ze hoe beter het is.
Wat mooi dat je oom toch weer een nieuw geluk kon vinden. Dat is ook het voordeel wanneer je wat jonger bent als je een partner verliest, dat zit dát er vaak nog wel in. Ik wil niet eens aan een nieuwe partner denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Nou zo is het precies. Mijn ex was ook altijd aan het dollen met haar en wel meer familieleden. En het voelde zo goed als ze dan smakelijk kon lachen.
Mijn oom werd ook gebombardeerd tot opa, een paar van haar kinderen begonnen net een gezin te stichten. De kleinkinderen waren ook gek op hem. In de tijd voor hij overleed hebben haar kinderen, vooral de oudste zoon, voor hem gezorgd alsof hij hun eigen vader was. Dat voelde voor ons ook goed. Zij was 5 jaar jonger, dus idd beiden nog jong genoeg. Net als Jan en ik… Het is anders denk ik als je gescheiden bent of zoals jij je lief verliest aan de dood. Niet te vervangen ook. Maar te oud ben je nooit hoor. Dat hoeft niet. Koos en Corry (uit mijn logjes ‘liefde op leeftijd’ en zo) leven nog (86 en 85) en zijn tot voor kort heel gelukkig geweest. Helaas is Koos ziek en wordt hij niet meer beter, dus een moeilijke tijd. Maar ze toch nog een jaar of 9 heel erg gelukkig geweest. Maar ja die kenden elkaar heel vroeger natuurlijk al…
LikeLike
Dat is wel heel mooi voor deze oom. Komt wel vaker voor natuurlijk. Ik heb destijds ook een zus van m’n schoonmoeder een beetje geadopteerd als 1ste reserve. 😉
Ik denk dat leeftijd de grootste barrière is , vooral voor vrouwen omdat die in grote getale “overschieten” , ieder oudere man kan wel drie vrouwen kiezen. En bovendien wordt de kans natuurlijk heel groot dat je op die leeftijd een nieuwe zorgtaak binnenhaalt. Na 9 jaar zorgen en aftakeling heb ik dáár geen behoefte aan. Maar gewoon vriendschappen kunnen natuurlijk M/V zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, hij had het ook met zijn 1e vrouw besproken. Geen man om alleen te zijn zoals vroeger zoveel mannen… Zij heeft meteen gezegd, laat je nooit weerhouden om weer gelukkig te kunnen worden. Dus dat was mooi.
Ja vrouwen zijn er meer dan mannen… mijn schoonvader was 20 jaar geleden met 2 mannen al in de minderheid op de afdeling in het verzorgingstehuis. Nee hoor Riet, ik snap het heel goed. En nooit te vervangen toch…
LikeLike
Wat heb je een mooi drieluik geschreven over je moeder en je liefde voor haar.
Mijn eigen moeder zou gezegd hebben dat de navelstreng nooit helemaal wordt doorgeknipt. Hopelijk knikt zij op haar wolk nu tevreden dat ik haar weer eens citeer.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel! Kon wel 3x zo lang maar dan duurt het allemaal te lang om te lezen. Dat zal ongetwijfeld! Ik heb dat zelf ook met mijn kinderen. “Moeder zijn, als je het eenmaal bent blijf je het voor altijd, wat er ook gebeurt”.
LikeLike
Je laatste zin, die moet je koesteren. Dat is het enige wat je nog hoeft te weten.
Love As Always
Dimario
LikeGeliked door 1 persoon
Dat doe ik hoor! En dat zeg jij vast ook over je moedertje! 😊
LikeLike
Een mooie ode aan jouw moedertje. Het gemis blijft altijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Absoluut, dat lijkt niet over te gaan…
LikeLike
Mooi liefdevol verhaal van je moeder. Ja ik mis mijn moeder ook nog steeds op bepaalde momenten. Zij hebben toch een speciale plaats in het leven. Terwijl ik toch een vaderskindje was miste ik haar nog het meeste.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, je moeder is vanaf je geboorte zo belangrijk. En als je een goede band hebt dan kan het niet anders. Ik was ook gek op mijn vader en als oudste meisje nam hij me vaak mee. Maar hij is zo jong overleden, toen was ik al aan mijn volwassen leven begonnen… en ik had hem zo graag meegemaakt op zijn oude dag. Mijn zoon is een maand geleden 48 geworden, mijn vader overleed 3 maanden na zijn 48e verjaardag. Dat is ook een raar idee…
LikeGeliked door 1 persoon
Nou dat lijkt me inderdaad een gek idee zeg. Daar denk je dan toch wel aan op zo’n moment. Gelukkig herhaalt de geschiedenis zich niet altijd.
LikeLike
Op Facebook bestaat sinds enige tijd een emoticon ‘medeleven’, die zou ik nu aanklikken. Fijn dat je over haar blijft vertellen. Een virtuele omarming.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Koen!
LikeLike
Houd de mooie herinneren vast… Maar volgens mij gaat dat wel lukken.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zeker hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Ze was vast jouw allerliefste moeder van de wereld. Want ik heb ook een allerliefste moeder van de wereld en ik hoop dat mijn dochters later hetzelfde zeggen over mij.
Mooi dat je dit verhaal met ons gedeeld hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha ja dat klopt. En jij hebt idd ook een allerliefste moeder voor jou. Ja dat hoop ik ook voor je.
Mijn dochter zegt het in ieder geval ook tegen mij… Ik heb voor mijn verjaardag een prachtig cadeau gekregen, we gaan het vrijdag ophalen. Daar blog ik nog wel over, zo mooi!
LikeLike
Toch nog een mooi einde. Want de liefde die blijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Absoluut, dat zal nooit veranderen!
LikeLike
Wat een mooi en ontroerend verhaal weer Trees
Liefs xxx
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje Elisabeth! Liefs XXX
LikeLike
Eéns een moeder sterft, rest een grote leegte die niemand of niets kan invullen.
Je hebt het leven het het afscheid van je mama zo mooi beschreven, dat dit best bewaard wordt voor wie achterblijft. Heel sterk van je!
LikeGeliked door 1 persoon
Precies, als je een lieve moeder hebt gehad, waar de band zo mooi mee was, wordt het erg stil. Inderdaad, is het een naslagwerk… Dankjewel Paul!
LikeGeliked door 1 persoon
Traantje 💝
LikeGeliked door 1 persoon
❤
LikeLike
Het gemis gaat nooit over, maar de mooie herinneringen blijven wel. Mijn moedertje is er inmiddels ook al zeven jaar niet meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klopt Myriam… het gemis blijft… Gelukkig hebben we hele mooie herinneringen en foto’s. 7 jaar is een hele tijd maar aan de andere kant ook weer heel kort hè. Dankjewel voor je reacties!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben er helemaal door ontroerd. Mijn moedertje is er nog, maar ik ben nu al bang voor dat grote gemis.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat kan ik begrijpen. Maar geniet nog maar van haar aanwezigheid en zorg goed voor haar. Dat heeft ze verdiend!
LikeGeliked door 1 persoon