Vorige week woensdag op donderdagnacht kwamen we weer thuis van ons reisje naar Gran Canaria. Het eerste stuk een hoop regen gehad onderweg, maar we gingen naar huis, dus dat was helemaal niet erg.
____________
Jan sleepte de grote koffer meteen naar boven en ik liep de woonkamer in om het rolgordijn en de in-between gordijnen dicht te doen.
Maar er was iets vreemds… ik stapte ergens op en gleed door… Mij viel als eerste op dat het gordijn over de bank heen hing en opeens bewoog. Ik schrok, dacht… we hebben toch het ramen niet open laten staan?
Maar nee, er was een zware steen (1250 gram) door het kleine voorraampje, dat open kan, gekeild en de hele woonkamer lag vol met glas.
In de klemmen op dat raam zitten kleine slotjes, die ik vergeten was op slot te zetten. Maar die staan zo strak afgesteld dat ze moeilijk zomaar om te zetten zijn. Ze waren wel bewogen, maar niet ver genoeg en het was dus ook niet gelukt om het raam open te duwen.
Dus het bleef gelukkig bij een poging, er was niemand binnen geweest… pffff… wat een opluchting!
Maar ook… wat een ravage… Jan belde de politie, die meldde dat we niks mochten aanraken en dat er een wagen gestuurd zou worden. De agent kwam rond half 2, bekeek alles, stelde vragen en schreef alles op.
Hij gaf me de tip de Woningbouwvereniging te bellen voor een glaszetter, geen idee dat dat midden in de nacht kon. Maar inderdaad… om half 3 kwam hij en maakte het raam weer zover dicht met glas aan binnen- en buitenkant erop geplakt dat het stevig genoeg is. Een nieuwe ruit was al besteld.
Toen konden we aan de slag. Intussen hadden we al foto’s gemaakt. We veegden alles aan en haalden de grote stukken van de meubels. We gingen om 15.30 naar bed. Maar het duurde lang voor we sliepen.
De volgende dag de verzekering gebeld en bij de buren nagevraagd of ze iets gehoord hadden. Mijn naaste buurvrouw was rond middernacht naar bed gegaan en hoorde op een bepaald moment glas rinkelen en iets rollen. Ze was wel naar beneden gegaan, dacht dat het bij haar was, maar is toch weer gaan slapen. De politie vond dat erg jammer…
Ik geef de tip maar even door: ALS JE IN DE AVOND OF NACHT GLASGERINKEL HOORT, ALTIJD 112 BELLEN!
Ik was ’s avonds en ook de volgende dag vrij rustig en Jan eigenlijk ook, maar tijdens het stofzuigen, waar hij heel veel werk aan had, kreeg hij hele nare flashbacks van een jaar of 6 geleden. Heel veel huilen en het liep op en op. Geen zin in eten. Hij kon slecht in slaap komen en was zo in paniek dat hij op een bepaald moment toch een Diazepammetje heeft genomen. Eindelijk werd hij rustig en viel in slaap.
Natuurlijk was hij op vrijdag daardoor heel erg duf en nog steeds verdrietig, maar langzamerhand kon hij omdenken en de volgende dag ging het weer prima. Ik was gaan zwemmen en in die tijd bracht een agent het aangifteformulier langs dat ik moest ondertekenen en dat heb ik nog weggebracht naar het bureau.
Via een buurtapp heb ik melding gemaakt van het gebeuren en gevraagd of er iemand was die mogelijk iets gezien of gehoord had dat van belang kon zijn voor het onderzoek. Ik kreeg 2 reacties en van één buur van 6 huizen verderop heb ik 2 filmpjes gekregen die ik ook doorgestuurd heb naar de politie. In beide filmpjes met een tijdverschil van 5 kwartier waren 2 mannen/jongens te zien die aan de overkant richting de T-splitsing liepen waar wij op kijken.
Ze kunnen er waarschijnlijk niks mee, maar mogelijk herkennen ze ze. Het punt is dat ze niets kunnen doen als er geen duidelijk bewijs is van de steen gooien of het proberen het raam open te krijgen.
Vandaag eindelijk het schadeformulier met allerlei bijlagen meegestuurd. Wat een gedoe! Maar goed… alles loopt nu, dat voelt al goed en nu maar afwachten. Mijn splinternieuwe relaxstoel wordt vrijdag opgehaald om na te kijken of er nog ergens glas tussen zit… Hij is gestofzuigd maar we durven de elektrische bediening niet aan te zetten… Wie weet wat er dan gebeurt dat nog meer schade brengt.
Het gordijn is kapot, de kleden moeten weg, beide redelijk hoogpolig en niet veilig want er blijft glas uit komen, hoe goed je ook stofzuigt. Wat er met de banken en de vloer gebeurt weet ik niet. We zullen wel horen wat wijs is en wat kan.
Het was een nare thuiskomst, maar gelukkig overheerst de fijne vakantie nu weer!
Dit is de 2e keer dat er een inbraak bij een poging is gebleven,o.a. vanwege de goede sloten die we op de ramen en deuren hebben. Toen ik in maart 2017 uit Zuid-Afrika terugkwam was het ook al gebeurd, 2 dagen voor ik thuiskwam.
Wie heeft er ook ooit wel eens zoiets meegemaakt?
Iris Papilio - Regenboogvlinder 
Gelukkig nooit zelf meegemaakt, maar ken wel mensen waar dit ook bij gebeurd is.
En ja, dat glas ………… miljoenen stukjes overal …….. sterkte, al hoop ik stiekum dat jullie het ondertussen achter je hebben gelaten en alles weer opgeruimd is.
LikeLike
Wat een thuiskomst zeg. Wat een rommel, wat een ellende.
Fijn dat het ondertussen weer beter gaat met Jan.
LikeLike
Gelukkig dat het fijne gevoel van de vakantie weer overheerst. Maar heel vervelend om dit mee te maken, om zo thuis te komen.
LikeLike
In Eindhoven iemand die de benedendeur probeerde te forceren wat niet lukte omdat ik de deur opendeed en de debiel naar binnen trok. Wat een droeve ellende om zo terug te komen van vakantie maar ben blij dat ze niets hebben mee kunnen nemen. Het is er de tijd voor en ik hou een hoop in de gaten.
LikeLike
Ik kreeg het koud bij het lezen van dit stukje. Inbraak, diefstal (of een poging daartoe) laat altijd sporen na, doet twijfelen aan je medemens, bezorgt een trauma, vreet aan je veiligheidsgevoel.
Laat ons hopen dat de dader(s) vroeg of laat toch tegen de lamp vliegen…
LikeLike
Dat is wel zwaar balen hé. Mazzel dat er niets weg was maar evengoed tóch heel veel nasleep waar je ook niet blij van wordt. allen al alle paperassen gedoe. En inderdaad, een dader zal waarschijnlijk nooit gevonden worden.
Hier wel eens ingebroken terwijl we lagen te slapen, ik werd wakker omdat ik dacht dat er iets met de kat was maar de serredeur stond open (was een foute constructie waardoor hij van buitenaf gekraakt kon worden) Mijn tas stond op tafel er was een portefeuille met foto’s uit en een nagel etui maar ik had de dief blijkbaar gestoord, niet gezien gelukkig.Heel lang onveilig gevoeld in huis.
Het onderzoek leverde niets op . Normaal zou er niemand in de tuin kunnen komen maar destijds stond het hoekhuis leeg met aan de zijkant een latten schutting met prima opstapjes.
LikeLike
Dat is echt een hele nare manier om thuis te komen. 😦
Gelukkig overheerst inmiddels het vakantiegevoel weer, maar kan me voorstellen dat het echt even schrikken was.
Bij ons is nog nooit ingebroken, maar bij mijn oma wel al twee keer. Zo sneu.
LikeLike
Hè gatver, dat is echt niet fijn thuis komen. Ik heb het één keer meegemaakt in 1978. Er was slechts een half uur niemand thuis. Het was bovendien nog licht. Tv weg en wat goedkope sieraden. Maar je schrikt je wild.
LikeLike
Zo naar dat je er zoveel werk aan hebt, maag gelukkig niks weg.
Ik werd eens wakker van geluiden midden in de nacht en ging naar beneden (beetje onnadenkend achteraf) gelukkig verdween de dief meteen toen hij/zij mij hoorde. Mijn tas was weg en uit een laadje wat papieren en foto’s die in een fortefeuille zaten. Die zijn teruggevonden in bos en naar politie gebracht. Pasjes waren er nog alleen 30 euro weg.
Maar het idee dat iemand aan je spullen zit is het ergste
LikeLike
Wow, dat is inderdaad vervelend thuiskomen. Ik moet er niet aan denken dat zoiets hier zou gebeuren. Ik snap Jan z’n reactie ook wel.
HEt is toch vreselijk dat men niet van andermans spullen kan afblijven..
LikeLike
Goh wat heel vervelend zeg, alleen het idee al. Gelukkig niet binnen gekomen. Hopen dat alles gauw weer hersteld is. Zelf gelukkig nog nooit meegemaakt maar bij mijn schoonmoeder wel. Waren ze echt binnen geweest, was eigenlijk niks te halen. Hadden wel alles overhoopt gehaald. Echt erg heeft best impact hoor sterkte er mee.
LikeLike
He bah wat akelig. Wij hebben het gelukkig nog nooit meegemaakt maar bij mijn schoonzus en haar man is al twee keer ingebroken. Verschrikkelijk is dat.
LikeLike
owh zeg, dat is vervelend thuiskomen. Gelukkig heb ik dat nog nooit meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat het nog wel een paar keer door je hoofd blijft spoken.
Love as always
dimario
LikeLike
Vreselijk. Balen in het kwadraat. Er wordt bij ons geregeld ingebroken / ingeslopen maar nooit in huis. Wel in de tuin – 2x zwembadpomp, gasflessen, zwembadlichten, stoppenkast …
Sterkte
LikeLike
Wat vervelend zeg, sterkte!
Bij ons is er ingebroken in de schuur en hebben de elektrische fietsen gepikt. Wat baalde ik zeg. Hard voor gewerkt en weg zijn ze.
Uiteindelijk een nieuwe aangeschaft en ja hoor…accu gepikt bij de bushalte. Gelukkig goed verzekerd maar toch, 480 euro voor een accu is niet niks.
LikeLike
Het lijkt me vreselijk om mee te maken en zo te moeten thuiskomen van vakantie. Wat een domper!
LikeLike
ach lieve hemel wat een narigheid dus eerst maar een dikke knuffel voor jullie allebei en ook wel ‘fijn’ dat het uiteindelijk ook goed is afgelopen want het had ook allemaal erger gekund moet je maar bedenken.
En nee gelukkig nooit zelf meegemaakt… dat hebben we te danken aan het feit dat wij altijd honden hadden/hebben…
wens jullie voor nu snelle oplossingen en ook goede oplossingen zodat jullie dit snel achter jullie kunnen laten
LikeLike
Geen zware sloten op ramen en deuren hier dus het inbrekersgilde dat er niets kostbaars te halen valt. En ik ben zelden met vakantie en heel veel thuis. Dat helpt ook. In de 26 jaren dat ik op mijn huidige adres woon is er ooit één keer iets gestolen: een pak koffie. Een paar dagen later stond er een pak koffie op mijn aanrecht met een briefje erbij: ‘Sorry, had met spoed cafeïne nodig.’ Ergens in een klein dorp met uitsluitend nette blanke, christelijke mensen in de buurt zeker? Nou nee, hartje Amsterdam. Sterkte met de nasleep!
LikeGeliked door 1 persoon
Jemig Trees wat een toestanden allemaal, het is vreselijk maar gelukkig is alles weer goed nu hoop ik. Dikke knuffel van Barbara
LikeLike
Zo naar voor jullie. Ik heb het nog niet meegemaakt en ik hoop het nooit mee te maken 🤞
LikeLike
Wat een nare thuiskomst Trees en dat voor de tweede keer ,het laat je niet zomaar even los .Ook wij hebben dat jaren geleden meegemaakt met ook zo’n zijraam .Niets gezien behalve dat het toen nog lage tuinhekje openstond wat eigenlijk vreemd was .Tot ik de plantjes water wilde geven ,glas op de vensterbank en aan de buitenkant het houtwerk vernield ,maar gelukkig niemand binnen geweest .Altijd als we ’s avonds weggeweest waren keek ik eerst naar dat raam !.De politie kwam er niet eens voor .Ook bij ons de glaswacht geweest en de volgende dag een nieuw raam erin .Een paar maanden later overal sloten op betaald door de woningstichting
liefs xxx
LikeLike