Gisterenmiddag dacht ik opeens, oeps… ik ben helemaal vergeten mijn zwijmel te zetten op zaterdag. We waren ook weg natuurlijk, maar ik had het bericht gewoon kunnen inplannen en echt… ik heb er gewoon helemaal niet aan gedacht. Ben dus nog niet gewend aan regelmatig bloggen.
Maar dat komt wel weer goed. Het wordt binnenkort weer zaterdag en dan doe ik zeker weer mee!
Ik heb mezelf ook voorgenomen niet krampachtig te doen om echt alles van mijn favo bloggers te lezen. Een paar dagen weg en/of geen of weinig tijd en je loopt zo weer achter. Daar is niets aan te doen.
Ik vind het wel heel leuk dat ik weer begonnen ben. Ook weer op de hoogte zijn van anderen en hun bezigheden is gewoon leuk.
Er is een heleboel gebeurd in die 8 maanden waarin ik buitenbeeld was. Corona hield ons natuurlijk ook in de greep en veel thuis want we hebben aldoor heel voorzichtig gedaan.
Kerst was heel erg rustig, op de dag voor kerst gegeten bij mijn dochter en schoonzoon. Zij had gekookt, het was super gezellig. We hadden alle 4 een zelftest gedaan, gewoon voor alle zekerheid. En verder de kerstdagen lekker samen thuis. Geen straf in onze fijne woning!
En eind februari Jan zijn 69e verjaardag gevierd. Hij twijfelde best nog wel even, zal ik het wel vieren of niet. Uiteindelijk besloten het wel te doen. Op zondag de kids en kleinkids en op maandag de broers en zussen. Na 2 jaar was dat natuurlijk super gezellig. Maar waar we niet op gerekend hadden was, dat een van onze gasten naar het carnaval was geweest. Helaas wisten we dat niet anders hadden we hem echt niet binnen gelaten. En ja hoor, kon eigenlijk ook niet anders, hij bleek de volgende dag toch corona te hebben. Wij hebben ons op woensdag ook laten testen bij de GGD en ja hoor, ’s avonds de uitslag in de mail, allebei positief, kon niet missen. Jan was toen al ziek maar ik had nog geen klachten. Een avondje plezier en 7 mensen aangestoken. Niet echt verantwoordelijk, maar goed. Iedereen is weer beter, dus dan hebben we het ook maar gehad.
We zijn nog wel regelmatig zomaar een dag energieloos en dus ook moe, maar hopelijk worden de tussenpozen steeds minder.
Ik heb nog wel het een en ander te vertellen dus wordt vervolgd!
Meestal blogde Jan over dit soort dingen, maar ik vind het zelf ook leuk hoor, als ik zin heb natuurlijk hè. Hij ging in ieder geval vast foto’s voor me maken.. leuk voor een logje zei hij..
Op haar verzoek, ze kon uit 4 mogelijkheden kiezen, gingen we voor we naar huis gingen eerst nog een keer eten bij McDonalds. Dus weer aan de frietjes en de McKroketten.. maar lekker was het hoor!
Ze was in de dierentuin al wel verwend. Een hoesje voor haar telefoon met de panda’s erop en een knuffeltje, mocht natuurlijk niet ontbreken.
Pffff… wat een vooruitzicht zeg, erg beste knietjes heb ik niet en ook mijn conditie is niet om over naar huis te schrijven. Maar goed, ik had het kunnen weten en liet me dus nergens door tegenhouden, zeker niet door die trap. Bovendien zei de dame achter het loket , “die 600 jaar moet je beleven”, dus gingen we het gewoon maar doen.
We vertrokken met een groep van 8 personen, dat was erg prettig. Onderweg vertelde de gids op verschillende niveaus meer over de geschiedenis en de bouw van de 
Maar helaas… de winkel bleek weg te zijn.. Nou ja, dan maar een andere modewinkel in waar ze voor een leuk shirtje is geslaagd.
Iris Papilio - Regenboogvlinder 