Even een update…

Het is niet anders, maar gelukkig is er een afspraak in het Erasmus MC in Rotterdam.
Ik word op 25 mei om 11.00 uur verwacht. Afdeling Neuro-auto-immuun.
Het duurt nog even, weet dit sinds vorige week pas. Dus nog 3.5 week.
Wie weet wat ze willen doen, misschien onderzoeken opnieuw? Ik zie het wel.

Want het blijft raar dat er met de reguliere onderzoeken geen duidelijkheid komt. Dus nog maar weer even geduld hebben!

Voel me regelmatig wel wat beter, maar ben nog erg wankel hoewel ik de rollator in huis niet meer gebruik. Wel nog steeds heel snel moe. Dat beperkt me in lopen buiten en dat is heel jammer. Ik zit dus nog regelmatig in de rolstoel, maar loop er ook wel eens achter. Mijn ogen hebben het ook moeilijk. Ik lees veel en soms kan dat niet omdat ik nog steeds heel vaak wazig zie of dubbel.

Van vrijdag t/m maandag a.s. ga ik nog weer een paar dagen bij Diana en Bertus logeren, die dat heel erg leuk vinden. Dus dat wordt vast heel gezellig. Maandag ben ik jarig en dan komt Jan me weer ophalen! Heb er zin in! En Jan vindt het heel leuk voor me en misschien zijn een paar dagjes rust voor hem ook wel lekker. Dat zal hij vast zo wel ervaren.

Jan is echt super! Lief, behulpzaam, wast, kookt, maakt schoon, doet de boodschappen en is dus echt een supermantelzorger!
Zolang hij zijn ding kan doen en niet allerlei mensen zich ermee bemoeien gaat het ook goed met hem.

Ik rommel ook regelmatig wat in huis, kleine klusjes, die ik hem graag uit handen neem.

Binnenkort gaan we kijken voor wat planten om het balkon weer aan te kleden. De bougainvilles die ik vorig jaar had waren prachtig, hebben zelfs 2x gebloeid, maar om te bewaren zijn ze niet zo geschikt. En eigenlijk zijn dat wel planten waar ik naar uitkijk. En natuurlijk worden de bakken die aan het balkon hangen ook weer gevuld.

De planning was dat ik in juni naar de 50e verjaardag van mijn zoon zou gaan, had al een appartementje geboekt in het complex waar ik destijds ook verbleef in de winter, maar dat heb ik afgezegd. Eerst in maart, daarna verplaatst naar juni, maar alleen zie ik zo’n reis niet echt zitten.
Dus dat komt wel een andere keer. Wel jammer want als je kind een halve eeuw wordt is dat toch wel een speciale verjaardag. Gelukkig is hij hier geweest in maart, toen had ik hem 1.5 jaar niet gezien.

Ook zitten we te denken om weer een keer een cruise te maken, waarheen weten we nog niet.
Een reis naar het noorden of naar het zuiden, we gaan het wel zien.
Geen haast mee, maar het lijkt ons weer heerlijk zo te worden verwend als we meemaakten op de vorige reizen, zee- en riviercruises. En weer eens andere havens aandoen is altijd leuk.

Bedankt lieve lezers voor de aandacht! En het wordt wel heel saai, maar helaas kan ik niets anders zeggen dan… wordt vervolgd!

Terug van weggeweest…

Ben langer weg gebleven dan de planning was… Maar… ik ben weer in aantocht!

Nog een paar dagen en dan rond ik mijn laatste vrijwilligerswerk af bij het Monument de Pyramide van Austerlitz en heb ik vast zeeën van tijd en dus ook tijd en zeker zin om weer te gaan bloggen!

Er is heel veel gebeurd in de 7 maanden dat ik weg was. Velen hebben dat allemaal wel via Jan meegekregen

Wist ik veel dat we ook nog eens zouden gaan verhuizen, dat ik toch nog naar Gran Canaria zou gaan, dat Covid-19 ons ook weer in huis hield enzovoort enzovoort!

We gaan eerst 5 dagen naar Duitsland, mijn broer is in februari 2020 geëmigreerd om met zijn gezin op de Warsberg in Saarburg een restaurant te gaan pachten. Loeinieuwsgierig zijn we!

Helaas gooide corona roet in het eten en mochten ze niet open en konden wij sowieso niet naar het buitenland. In de zomer van 2020 hebben ze een aantal weken gewerkt en goed gedraaid. Daarna was het weer mis.
Lang verhaal kort, we slaan 2021 maar over, want toen lukte het ook niet, maar nu is het gepland.

Zaterdag stappen we in de auto, heerlijk weer samen langs de mooie wegen van Nederland en verder rijden, dat wordt weer genieten en dan gaat Jan lekker aan de braadworst. Ik hoop maar dat broertje wel goed voor hem heeft gezorgd op dat gebied. Want Jan ziet er erg naar uit!
Want eigenlijk vond hij het helemaal geen straf om zelf al die braadworsten op te moeten eten als we wéér niet konden komen… 😂

Tot ergens volgende week!!!

Een bijzonder vakantietje…

En weer is mijn jongste kleindochter Natalia bijna jarig… ze wordt zondag 16 jaar! En ja… daar wil oma natuurlijk heel graag bij zijn.

Plaatje van internet

De accommodatie voor januari had ik vorig jaar oktober al gereserveerd via Booking.com, een studio in hetzelfde complex waar ik jaren heb overwinterd. De vluchten waren ook geboekt, alles was eigenlijk alweer geregeld voor een paar daagjes zon en familie- en vriendenbezoek.

En toen, in november toen ik daar alleen was, kwam dat telefoontje van mijn lief… Hij vond er niks aan alleen… Hij wilde bij me zijn en ja ik natuurlijk ook bij hem. Enne… of ik maar die vluchten in januari voor hem ook wilde boeken…

Je moet weten, Jan heeft nog nooit gevlogen, het kwam er vroeger niet van om vliegvakanties te houden vanwege zijn grote gezin en ach… echt nodig vond hij het niet. En tijdens de 18 jaar dat hij ziek was, was het helemaal nooit aan de orde. De angst had hem toen in zijn greep voor het vliegen.

Ik kon het niet geloven, hoewel hij wel al eerder had gezegd dat hij ook díe stap wilde zetten. Hij heeft die angst afgeschud en gaat nu, zoals een kind dat nergens bang voor is, blanco het vliegtuig in.

Het leukste is dat hij eindelijk mijn zoon en zijn vrouw in het echt gaat ontmoeten!

En morgen vertrekken we dus. We zijn aan het pakken en alles aan het doen wat aan zo’n vakantietje vooraf gaat… Huisoppas is weer geregeld!

Tickets voor de trein hebben we ook op zak… ook dat gaan we samen voor de eerste keer doen, in een trein stappen.. Voor mij ook de allereerste keer naar Schiphol…

Eenmaal op Gran Canaria stappen we in een bus naar het appartementencomplex…

AL met AL weer een nieuwe uitdaging, waar we allebei zin in hebben!

Zwijmelen op Zaterdag – 319 – Kerstmis


Zwijmelen op Zaterdag


Het is bijna Kerstmis en wij hebben vakantie! 


Gisteren vertrokken we uit Arnhem en vandaag zijn we in Düsseldorf waar we een begeleide stadswandeling gaan maken en de diverse kerstmarkten zullen bezoeken. En oh, ik hoop toch echt dat het niet gaat sneeuwen, laat dat maar lekker ergens anders gebeuren! 

Ik heb voor een leuke video gekozen van Joey & Rory. Helaas is Joey 2 jaar geleden overleden, maar dit nummer is toch een van de prachtige nalatenschappen van haar, samen met haar man.

Als ik het al niet was, dan werd ik er spontaan vrolijk van! 

Joey & Rory

met

“Let it snow” (somewhere else)

Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de andere inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…

Voor wie het wil weten…

 

Een kort logje, voor wie het wil weten dus 😉

  • De dokter die me aan mijn tong geopereerd heeft belde maandagmiddag. De uitslag was al bekend natuurlijk, maar hij wilde toch even weten hoe het ermee ging. Nou ja, op zich wel goed, er zit nog één hechting in, het groeit best mooi dicht nu, maar het doet nog steeds pijn. De pijn is vergelijkbaar met je tong verbranden aan heel heet drinken en dat niet op één plekje maar gewoon de halve tong. Op mijn vraag hoe lang dat nog zou kunnen duren zei hij, als het over 4 weken nog niet over is moet je maar bellen… pfff…
  • Maandagmiddag het intake-gesprek gehad in de Mohs-kliniek in Amsterdam voor mijn neus. Ik weet natuurlijk al hoe de procedure werkt vanwege het feit dat mijn dochter daar 5 jaar geleden ook is geopereerd. Dus niet echt nieuws, maar wel een afspraak en wel voor woensdag 23 januari. Ik zit er dus met kerst nog prima bij, met een ingepakte neus op stap is ook niet leuk, dus dat is wel zo gezellig. Na mijn vakantietje voor de 16e verjaardag van Natalia gaat het gebeuren.
  • Donderdag vertrek ik voor 7 dagen naar Gran Canaria. Maria wordt 17 jaar en het is fijn dat ik daar weer bij kan zijn. Ik heb een appartementje via Sunweb gehuurd, een pakketreisje dus, inclusief vluchten en transfer. Vervelen zal ik me niet, want bezoekjes genoeg af te leggen bij zoon en vriendinnen. In januari nog niet maar daarna ga ik hoogstwaarschijnlijk niet alleen, vééééél leuker!
  • Ik zal niet veel kunnen lezen bij mijn favo bloggers, maar ik zet wel een paar logjes klaar. O.a. zwijmelen, alleen moet het overzicht dan ook even wachten tot ik terug ben om het weer bij te werken, want ik neem geen laptop mee.

Niet leuk dat ik mijn lief in Nederland achter moet laten.

Maar zo lief dat hij me dit uitje weer gunt. Maar die dagen zijn, hopelijk ook voor hem, zo om! En ja, we hebben telefoon, whatsapp etc… dus contact houden is geen probleem. Met de tegenwoordige communicatiemiddelen lijk ik vast niet zo heel ver weg!

Tot later…

 

Vakantie, fietsen en een vakantietje…

 

Het wordt weer eens tijd voor een update… voor ik me echt een beetje terugtrek.

Onze vakantie naar Noorwegen was geweldig! Wat een prachtig land! 

Een van de mooiste foto’s die ik gemaakt heb!

We hebben het er nog elke dag over. Veel van jullie hebben de verslagen van Jan gevolgd. Klik HIER als je ze gemist hebt en nieuwsgierig geworden bent…
We zijn 13 dagen weg geweest en hebben van elke minuut genoten. Ik ga een slideshow van de mooiste foto’s maken, die komt binnenkort eerst op mijn blog en daarna in de zijbalk! Met heel veel lof aan de ANWB die deze reis tot in de puntjes verzorgd heeft. Een echte aanrader hoor, die Ledenreizen.

Fietstochtje

De dag voor ik vertrok naar Gran Canaria hebben we een fietstocht gemaakt met als doel vrienden op te zoeken die in Renswoude een weekje op een vakantiepark verbleven  Over deze vrienden heb ik al eerder geschreven. Het ‘liefde op leeftijd’ stel zeg maar… Klik HIER en daarna HIER als je wilt weten wat zij hebben meegemaakt. Nog steeds heel erg gelukkig samen en ze ondernemen, ondanks wat lichamelijke ongemakken en gezondheidsprobleempjes nog van alles ook al zijn ze intussen allebei boven de 80.

Na 25 km kwamen we, na een mooie route gefietst te hebben, bij ze aan. Na de koffie met taart bakte Corry een eitje voor ons viertjes en hebben we lekker geluncht. Na de foto, Corry wilde echt met ons gekiekt worden stapten we weer op de fiets en via een andere weg reden we naar huis. Het werd in totaal 62 km en ik had er niks van.

Corry, de deugd in het midden…

Met weinig ondersteuning gefietst, want mijn nieuwe Stella (ik heb de andere fiets ingeruild en deze heb ik vanaf december) was nog niet helemaal ingereden en hoger dan 6 mocht ik de ondersteuning niet gebruiken. Maar het ging dus goed, we hebben genoten en het was een goede training voor de fiets-vierdaagses die er aankomen.
Inmiddels is de accu bijna 3x leeggereden en heb ik 200 km op de teller staan, dus als ik wil, kan ik helemaal los!

Toen ging in mijn eentje voor 7 dagen naar Gran Canaria.

Dit vakantietje was ook weer super, vluchten waren prima en snel, verwend tot en met door Ingrid. Gezellig uit eten geweest en weer heel veel gepraat. Dat is tussen haar en mij geen probleem.

Slechte selfie, ik ben er niet goed in…

Nick die ontzettend verguld was met zijn 45 cadeautjes voor zijn 45e verjaardag. Ik krijg ze terug zei hij, als ik 70 word… pfffff 😉

’s Avonds met zijn vijfjes wat gaan eten.. was gezellig en lekker!

Mijn kleindochters weer geknuffeld. Ik kan er wel weer even tegen! Maria heeft alweer vakantie, Natalia eind van de week, de tijd gaat zo verschrikkelijk snel.
Dan gaan ze weer lekker een week of 10 naar het zuiden (Puerto Rico) waar ze lekker gebruik mogen maken van het appartementje, dat nu van mijn ex is.

Beetje bij nu?

 

Human bodies en buiten beeld…

 

Human Bodies? Nee, niet dus!

Ik wilde de expositie Human Bodies bekijken die in CitySense in Utrecht werd gehouden. 

Helaas, er wilde niemand met me mee! Heb ik nou zo’n bizarre smaak door die interesse in het innerlijk van een mens? Ik weet het niet, maar geen probleem, alleen gaan is ook goed!

De bodies-expo zou 3 dagen in Utrecht blijven en vanwege onze aanstaande vakantie koos ik ervoor om vrijdag te gaan, en wel met de bus. Mijn OV-chipcard was nog geldig, er stond zelfs nog saldo op en met slechts één bus zou ik er binnen een half uurtje zijn.

Helaas pindakaas, tijdens het transport, ’s morgens op diezelfde dag, kreeg men pech en toen ik om half 12 aankwam werd gemeld dat de hele expositie er nog niet was en dat ze ook niet wisten wat er aan de hand was. Gelukkig had ik nog geen kaartje besteld, dus geen probleem. Wel erg jammer, maar mogelijk ga ik na de vakantie eens kijken waar ze dan staan.

Even de markt over gewandeld op Vredenburg en toen weer snel terug naar huis. De vieze stinkende stad uit met al het lawaai en de drukte die erbij hoort!


Vandaag nog even langs geweest met een stuk appeltaart bij dochter en schoonzoon en ter voorbereiding op de vakantie de auto even door de wasstraat gereden…

Voorlopig ben ik dus even buiten beeld, ik neem ook echt even vakantie van het bloggen. Jan doet verslag dus als jullie mee willen liften door Noorwegen moet je bij HHH zijn!

Zwijmelen op Zaterdag staat klaar voor de komende 2 zaterdagen, dus dat hoeven jullie niet te missen. Zet gerust je linkje zodat je je inzending kunt delen met anderen.

Ik zal ook niet vaak bij jullie langskomen want ik heb dus andere bezigheden…

Tot later! 

 

De rust is weergekeerd…

 

De rust is weergekeerd ja, en dat bedoel ik niet in de zin van ‘dat Natalia druk was of zo” maar in de zin van, niet meer op stap hoeven zoals de laatste dagen, maar weer lekker thuis kunnen blijven en een beetje uitrusten. 

We hebben weer leuke dingen gedaan hoor, Natalia heeft genoten, maar ik ook!

Als meisje van 14,5 heeft ze thuis dus ook internet op haar telefoon, en natuurlijk is dat tegenwoordig ook in het buitenland te gebruiken. Maar om echt niet voor verrassingen te komen staan heb ik haar het internet van mijn telefoon, via een hotspot die ik ervan gemaakt had, laten gebruiken. Goh, wat handig. Het verbruik gaat gewoon uit mijn bundel, maar aangezien ik iedere maand een heleboel data overhoud was dat dus ook echt zonder kosten.

Zaterdag werd ze opgehaald door ‘tante’, waarna ze gingen winkelen in Woerden. Nog even langs haar huis gegaan en daarna naar de caravan. Spelletjes gedaan, bij een pannenkoekenrestaurant gegeten en heerlijk geslapen. ’s Morgens zelfs buiten kunnen ontbijten, hoewel er wel wat wind stond. Op zondagmiddag hebben we haar weer opgehaald. We maakten er nog een gezellige middag van en toen ging ze weer mee naar huis.

 

Op haar verzoek, ze kon uit 4 mogelijkheden kiezen, gingen we voor we naar huis gingen eerst nog een keer eten bij McDonalds. Dus weer aan de frietjes en de McKroketten.. maar lekker was het hoor!

’s Avonds de koffer gepakt en de cadeautjes ingepakt. De volgende ochtend ging ze nog even in haar eentje naar de A.ction en de L.idl. Die zitten allebei in de straat hierachter. Nog een paar kleine dingetjes gekocht voor haar zusje en een vriendinnetje. Verse witte bollen voor haar vader met filet americain. Dat is ook wat ik altijd voor hem meeneem. Keurig zoals afgesproken stapte ze om 10.00 uur weer binnen. De rest ingepakt, de koffer gewogen en rond half 11 vertrokken we naar Eindhoven, waar we ook mooi op tijd aankwamen.

Ze was in de dierentuin al wel verwend. Een hoesje voor haar telefoon met de panda’s erop en een knuffeltje, mocht natuurlijk niet ontbreken.
Maar ik kreeg ook nog een cadeautje… “Ik hoop maar dat je het leuk vindt Oma…” zei ze erbij.
Ze weet dat ik dol ben op bloemen maar die kon ze niet kopen, dus, hoe inventief kan zo’n meisje al zijn… ik kreeg een zakje bloembollen en wel gekleurde tulpen! Daar zal ik plezier van hebben in het voorjaar. Ik was er echt heel blij mee!

Souvenirtjes vindt ze erg leuk om te bekijken, ja Holland is nou eenmaal ook haar geboorteland, al is ze van binnen op en tot een Spaanse, dus nog even langs de winkeltjes gelopen. We konden ook nog even zitten.


Op tijd bracht ik haar naar de veiligheidscontrole maar verder mocht ik dus echt niet mee. Ik mocht haar wel blijven volgen en had een leuk gesprek met de grondstewardess daar. Natalia was super relaxed en heel volwassen, echt dat vond ik zo mooi om te zien. Toen ze eenmaal bij de band was deed ze heel rustig haar koffertje open, haalde eruit wat in een bak gelegd moest worden. Trok haar jack uit en schoof keurig de spullen door. Daarna was ze weg, waarna ik al snel een berichtje kreeg dat ze bij de gate zat. Ik heb toen nog ongeveer 45 minuten gewacht tot ze echt was vertrokken en reed toen weer terug naar huis.

Ze is weer goed aangekomen, was ook weer blij om thuis te zijn en zo hoort het ook natuurlijk… Haar weekje Holland was weer voorbij en nu… op naar de volgende keer, want die gaat er echt nog wel een keer komen!

 

Een liefde erbij…

 

Mijn vorige bericht ging over afscheid nemen… afscheid nemen van mijn Jonkie. 

En toen ging ik vreemd…

Na 3 jaar trouwe dienst wordt hij namelijk vervangen voor een Japanse concurrent en wel de Suziki IGNIS. Deze naam is al eerder door Suzuki aan een model gegeven, maar deze is pas op de markt sinds januari van dit jaar.

Hoe dat nou kwam?

Bij navraag bij de Fiat-dealer bleek dat ik met een Panda met automaat kopen, niets op zou schieten. Dat zijn ook allemaal 2-cylinders. Dus dat werd hem niet.

En toen deden we iets geks…

We reden naar de Suzuki-dealer. Eens kijken wat daar te koop is, het schijnt een supergoed merk te zijn, al had ik daar totaal geen verstand van, en redelijk geprijsd.

Lang verhaal kort? Ik keek naar een Celerio.. mooie auto hoor, maar met een lagere instap dan ik gewend was en opeens hoorde ik zeggen.. “niet doen mijnheer, niet doen hoor”! Dus ik keek op, mijn lief stond bij een ander type en deed de deur open. Hij vroeg waarom hij dat niet moest/mocht doen…

En ja.. toen kwam de aap uit de mouw, mensen die zich verlekkeren aan dit S.uziki-type willen al vanaf januari niet anders meer…

Het bleek de nieuwe Suzuki IGNIS te zijn.. Een compacte maar superstoere auto, hij stond in het wit in de showroom met veel zwarte elementen eraan en ja hoor.. het gebeurde.. ik was meteen verliefd!

Uiteindelijk heb ik besloten om de meest uitgebreide versie te kopen die er was. Het wordt weer een witte, met veel zwart en chroom aan de buitenkant en een contrastkleur aan de binnenkant waarvan de kleur weer doorschijnt in de donkere bekleden! Met alles erop en eraan!

Het opvallende schuine spoilerstukje (weet niet hoe ik dat noemen moet) was ook een blikvangertje in de oude versie van tig jaren geleden.

Ze wordt eind september verwacht… dus nog een paar weekjes!

Ik ben van plan er heel wat meer jaartjes mee te doen dan ik nu met haar kleinere voorganger heb gedaan. En het lijkt me super eens een auto te hebben die alle luxe opties heeft die je maar kunt bedenken!

Dus dit wordt ongetwijfeld Genieten met een hoofdletter..

Hoe ze gaat heten?

“Miss Piggy” en u mag raden waarom… 

 

Vergeten…

 

Gisteravond was ik al bijtijds op Eindhoven Airport. 

Na een bezoekje aan mijn vriendin Ingrid reed ik rond 22.00 uur richting het vliegveld. Het vliegtuig waar Natalia in zat zou om 23.15 uur landen en dit schema veranderde niet.

Bij Eindhoven Airport is de gewone parkeerplaats vlakbij de aankomsthal niet meer in gebruik. Alleen nog Kiss & Ride… daar mag je dus echt niet staan, alleen in- en/of uitladen, en daar had ik dus niks aan. Want natuurlijk wilde ik de aankomsthal in, om haar daar op te wachten!

Gelukkig kun je daar ’s avonds langs de weg parkeren, dat wist ik niet, maar ik ben nogal van het vragen en ik ben dus gewoon gestopt toen ik iemand aan zag komen, draaide mijn raampje open, vroeg aan de aardige man in uniform, die naar binnen keek toen ik riep, waar ik parkeren kon.

Allervriendelijkst antwoordde hij:  “U kunt hier staan hoor, is gratis na 18.00 uur”. “Echt waar?” vroeg ik.. Hij opende demonstratief met zijn sleutel zijn eigen auto die precies naast de mijne stond. Ik parkeerde ervoor, er was echt plek genoeg en wandelde naar de aankomsthal.

Na ongeveer een half uurtje wachten kwam Natalia als eerste van de passagiers van deze vlucht door de deur stappen.. rondkijkend of ze mij zag staan! Met alleen handbagage en voorin in het vliegtuig zitten was dat natuurlijk makkelijk. Wat een verrassing al zo snel. Heerlijk om haar weer lekker te knuffelen, tjonge wat wordt ze groot! Ze is langer dan ik inmiddels grrrrr ;-).

We liepen naar de auto en terwijl ik de auto keerde, voelde ik een windvlaag. Het rechterraampje stond open. Ik vroeg “Heb jij dat open gedaan?” “Nee hoor Oma”, zei ze, “stond nog open”.
Pfffff….., dat was ik dus vergeten dicht te draaien…

En…  óók vergeten een foto te maken van de reizigster..

Nou ja, als dat het ergste is hè… een seniorenmomentje zeg maar…

Vrolijk kletsend en zingend, zoals ik al voorspelde zondag, reden we naar Zeist waar we rond half één aankwamen. Een half uur later lagen we in bed en Nati heeft een gat in de dag geslapen.

Later op de ochtend hielp ze me met mijn medicijnen sorteren en natuurlijk werden er weer gekke selfies gemaakt…

Rond lunchtijd bezoek van ‘tante’ gehad, dat was ook een verrassing voor haar, ze dacht dat ze haar pas in het weekend zou zien. En vanmiddag zijn we samen naar het centrum gewandeld (goed voor mij ook) en op de terugweg hebben we lekker pizza’s meegenomen (niet zo goed voor mij dus…).


Morgen weer een nieuwe dag! Nu alweer zin in!

Helaas niet veel tijd om blogs te lezen, maar dat is begrijpelijk hoop ik!