Update…

Even een update… er gebeurt toch wel weer meer dan voorheen…

______________

Hier gaat alles zijn gangetje, af en toe weer de deur uit voor een bezoekje hier en daar en bezoek krijgen doet heel veel goed. Op Vaderdag kwam de jongste dochter van Jan met haar vriend. Hem hadden we nog niet in het echt ontmoet. Heerlijk buiten kunnen zitten, het was zo gezellig. Een leuk stel samen!

Dinsdag een leuke rit gemaakt door de Betuwe. Eigenlijk was de reden een combinatie. Twee keer met een pontje over gevaren, dat vind ik altijd heel erg leuk.
Ik had 16 Arcopal-borden gescoord en deze opgehaald. Precies dezelfde als van het allereerste servies dat ik kocht (voor dagelijks gebruik, ja dat gebeurde toen… je uitzet bij elkaar sparen) meer dan 50 jaar geleden. Er sneuvelde wel eens iets en ik wilde ook wel eens iets anders. Dus ik had al heel veel weggedaan. Nog één diep bord had ik in gebruik en een paar soepkommen.
Het was wel hilarisch want ik zat er al maanden op te wachten om die borden op te kunnen halen. De mevrouw was aan het verhuizen en kon ze niet meer vinden toen ik reageerde op haar advertentie.
Het allerlaatste bord begaf het onlangs in de magnetron. Gewoon in 3 delen… Van dat bord was de hele bedrukking verdwenen. Kort daarna kreeg ik bericht dat ik de borden kon ophalen.

Meteen een tas met oude borden gevuld, van mijn ‘goede’ servies dat ik inmiddels volop gebruikte maar dat wilde ik ook niet meer, die kunnen doorgesluisd worden naar de Weggeefwinkel.

Gisteren lekker geluncht samen in de tuin van een restaurant hier in Zeist, het eten was en is daar nog steeds heerlijk. En zo luxe dat het weer kan ook. Het is eigenlijk een soort Zorgrestaurant met een winkeltje erbij met veel zelfgemaakte spullen die te koop zijn. Mensen met beperkingen doen de bediening en dat is heel aandoenlijk. Ze zijn allemaal even aardig!

Ik kan weer zwemmen en dat is ook fijn, gaat ook goed, zelfs met mijn zere arm want ik kom er niet echt mee achter mijn lichaam.

Helaas is mijn linkerarm/schouder dus nog steeds niet in orde. Ik had gisteren een tel. afspraak met de schouder-orthopeed van Annatommie. Na 2 cortisonen-prikken, waarvan alleen de 2e wat verlichting gaf, kan hij niet meer doen dan een operatie uitvoeren om mij van de pijn af te helpen. Losmaken die half-vaste pees. Net als zijn advies was na mijn fietsval in de juli 2018 mbt mijn rechterarm/schouder.
Hij vertelde dat er links ook pezen gescheurd zijn en dat daarom die biceps-pees soms uit zijn gootje wordt geduwd.
Maar mijn andere arm/schouder is het ook weer aardig gaan doen doordat andere pezen zijn functie overnamen, zoals hij ook al voorspeld had, dat dat zou kunnen gebeuren. Maar ja, dat is 3 jaar geleden en dan heb ik nog even te gaan als het ook gaat werken voor mijn linkerschouder.
Geduld is een schone zaak, geen vervolgafspraak gemaakt, eerst maar eens kijken wat dit wordt.

Jan heeft gisteren ook zijn 2e vaccinatieprik gekregen. Hij heeft er vooralsnog helemaal geen last van of het moeten wat darmproblemen zijn.

De CoronaCheck-app had ik al gedownload. Vanaf vanmiddag een update doen en dan mijn vaccinatie-gegevens erin zetten vanuit MijnRIVM. Benieuwd hoe dat allemaal werkt. Jan nog niet, hopelijk wordt zijn 2e prik ook snel verwerkt in het systeem.

Dan kunnen we binnenkort zonder extra toestanden met een gerust hart op vakantie… Jippie!!!


Een tas vol liefde ❤ …

Iedereen weet zo ongeveer wel dat ik de allerliefste dochter van de wereld heb 🤗.

We zijn het meestal eens met elkaar, hebben nog nooit echt ruzie gehad en houden uiteraard onvoorwaardelijk van elkaar.

Door de coronatijd zien we elkaar sinds oktober niet meer binnen en uiteindelijk duurde dat allemaal wat langer dan we voorheen dachten. Vlak voor de kerst hadden we afgesproken elkaar ergens te ontmoeten en samen te gaan wandelen. Beeldbellen en bellen is fijn, maar elkaar echt ontmoeten is natuurlijk veel beter.

Wat werd ik blij verrast op de afgesproken dag, waaruit maar weer eens bleek dat ze heel goed is in het iemand verrassen. Klik HIER als je het nog eens wilt lezen.

Deze afspraak was zo goed geslaagd dat we besloten dat vaker te doen. Elke paar weken vanaf die tijd spraken we ergens af en wandelden en kletsten we samen. Na afloop koffie en wat lekkers erbij en daarna konden we er weer tegen.

Elke keer had ze een tasje mee met spulletjes voor mij en omgekeerd precies hetzelfde. En toen bedacht ze onlangs om daar eens extra werk van te maken. Een soort uitruiltas moest er komen. Voor allebei een. En jeetje, wat is dat idee goed uitgepakt.

Zo kwam ze terecht op de website Bysolana. De eigenaresse van deze website “Linda” is heel creatief en maakt geweldig leuke cadeautjes en gebruiksartikelen. Ze heeft ook een Instagram account en daarop staat het verhaaltje van de geboorte van deze geweldig leuke tassen.

Diana en Linda overlegden samen over het ontwerp en zo ontstonden er 2 vilten tassen met de opdruk “Een tas vol liefde voor jou”. Met onderaan een pijl naar 2 kanten met een hart in het midden van “Diana naar Mama” en van “Mama naar Diana”.

Gisteren, na onze wandeling en tijdens de koffie werd ik eerst verwend met een leuk cadeautje, een schattig windlicht met vlinders, een lieve kaart voor Pasen en een doos paaseitjes van een echte chocolaterie. Heerlijke smaken!

En daarna kwamen de tassen tevoorschijn en vertelde ze het verhaal! Als de beste jankerd aller tijden hield ik het natuurlijk niet droog… wat ontzettend lief!

Ik heb inmiddels alweer wat in de tas gedaan en Diana ook. Dus de eerstvolgende keer dat we elkaar weer in het eggie zien (ik rijd ook wel eens even snel naar haar werk als ze er is, hier maar 10 minuutjes vandaan) nemen we allebei de tas mee en ruilen we ze gewoon om.

Ook Linda van “Bysolana” heeft er op haar Instagram extra aandacht aan besteed! Er staat een foto en daarachter staat, als het goed is, dit verhaaltje! Zou toch leuk zijn als Instagrammers dit zouden willen liken! ❤

Lieve schat, nogmaals heel erg bedankt! ❤

Afspraak met verrassing…

Vorige week dacht ik een moeilijk gesprek te moeten voeren met mijn dochter. Wij hadden namelijk besloten om ook de kerstdagen met zijn tweetjes door te brengen, eigenlijk net zoals de laatste 2,5 maand het geval is.

En Kerst vieren zonder familie is niet zoals zij de feestdagen normaal gesproken doorbrengt.

Ik vond het heel moeilijk om haar dat te vertellen, ging ook gepaard met tranen van mijn kant, maar gelukkig heeft ze alle begrip voor onze keuze. Hoewel niet van harte natuurlijk, maar die keuze maken wij uiteraard ook niet van harte.

Ik kom denk ik binnenkort maar naar Zeist om boodschappen te doen, zei ze. Als jij daar dan ook bent kunnen we elkaar toch even zien en even babbelen. Want ik ga wel 1x per week boodschappen doen.

Dat ging me toch te ver, dat we niemand in huis willen hebben betekent niet dat we elkaar niet buiten kunnen ontmoeten, hoewel Jan dat zelfs ook niet ziet zitten. Toen ik het idee opperde om samen ergens af te spreken en, op afstand, een stukje te gaan wandelen vond ze dat heel leuk.

We spraken af voor woensdag… Omdat ze dan privétijd opneemt van haar werk, want thuiswerkend, was de ochtend het gunstigste. Dus dat werd 11.00 uur. Ik heb alle tijd dus pas me heel gemakkelijk aan. We ontmoetten elkaar op een parkeerplek in een dorp in de buurt van haar woonplaats. We dachten in het parkje te gaan wandelen, maar dat is eigenlijk heel klein, daar zouden we met een kwartier al doorheen zijn. Maar sowieso had ze een ander plannetje…

Verrassing… Er kwam een tas uit de auto waarin 2 grote plastic zakken, 2 servetten, een thermoskan koffie en 2 bekers zaten. Ze ging nog eerst even naar de bakker waar ze 2 croissantjes kocht om erbij op te peuzelen. Dus we gingen op zoek naar een bankje… En dat werd toch gezellig!

Eerst werden de plastic zakken op de natte bank gelegd zodat we droog zouden kunnen zitten, op het puntje dan. Het bankje stond, speciaal voor ons natuurlijk, zo gesitueerd, zodat we nog net in de zon konden zitten, we hebben heerlijk bijgepraat en daarbij lekkere warme koffie gedronken.

Daarna nog even een rondje gewandeld door het centrum, stil want amper een winkel open, dus toch nog gelopen en toen weer allebei de auto in om naar huis te gaan. Geen knuffels, we hebben elkaar niet aangeraakt en bleven op afstand. Heel raar want we zijn allebei ontzettend aanrakerige mensen. Wat heb ik toch een geweldige, lieve en attente dochter! Dankjewel lieve schat 💕, dat doen we in januari weer een keer over!

Zwijmelen op Zaterdag #408 -Bruiloft…

Vandaag gaan we weer zwijmelen… en wel bij een nummer waar menig traantje bij wordt gelaten op de trouwdag van een dochter…

Voorbereidingen werden getroffen voor het huwelijk van mijn dochter en schoonzoon. Ze werd op 26 december in Carré ten huwelijk gevraagd door haar lief, heel bijzonder. Helaas moest de geplande datum in mei uitgesteld worden, maar een nieuwe datum in september werd al snel geprikt.

Ik wilde graag iets doen en heb voor elkaar gekregen dat ik de decoratie mocht verzorgen in het restaurant. Dat werd afgehuurd om deze dag met een heerlijk diner te vieren. Daar hoorden tafel(bloem)stukjes bij, ballonnen, slingers en andere decoratie!

En afgelopen dinsdag was het dan ook zover!

Het was een piepklein intiem gezelschap. Ze hadden al vanaf het begin gekozen voor een kleine bruiloft met alleen de getuigen. Dat waren haar vader en ik met partners, een zus en een heel goede vriend van hem. Daar werd alles op gebaseerd.

We hadden een hoop spullen weg te brengen en waren ook nog eens verantwoordelijk voor haar jurk en de outfit van hem. De bloemen en decoratie en niet te vergeten de ballonnen. Toen ik eenmaal bij haar thuis was viel alle spanning weg en heb ik overal van kunnen genieten, net als het bruidspaar en de gasten!

Het was een dag met alles erop en eraan! Een prachtig bruidspaar, een bijzondere trouwauto, een mooie ceremonie, bloemen, vrolijke, mooi aangeklede gasten, champagne, een heerlijk diner in een sfeervol restaurantje, bereid door een fantastische kok met een ontzettend aardige serveerster en de bruidstaart als toetje!

Alles liep zoals ze het echt hadden bedoeld en gehoopt en daar ben ik extra blij om. Ook had ik een speech geschreven en daar mijn moment voor gepakt. Na de speech heb ik het nummer van André Hazes “Wees zuinig op mijn meissie” laten horen, uit naam van haar vader en mij. En dat was voor iedereen best ook wel een emotioneel moment. Nodig was het niet hoor, want haar ‘man’ is nu al heel erg zuinig op haar. Maar het is in grote lijnen gewoon een heel toepasselijk nummer.

Mijn dochter getrouwd, zo fantastisch om dat meegemaakt te hebben, we zijn nog steeds aan het nagenieten! Of er een foto komt weet ik nog niet…

André Hazes
met
“Wees zuinig op mijn meissie”

HIEPERDEPIEP en HIEPERDEPIEP

Gisteren hadden we 2 verjaardagen!
Lieve meiden, van harte gefeliciteerd nogmaals!

Mijn dochter Diana werd 44 jaar!

Tjonge ik weet nog precies hoe het ging op haar geboortedag. In 12 uur was ze op de wereld! Een pracht van een dochter en opgegroeid tot een mooi, lief en heel eerlijk mens. Dat laatste kwam haar wel eens duur te staan. De afgelopen 2 jaar zijn niet makkelijk voor haar geweest, eerst lichamelijk en later ook geestelijk. Maar ze is er weer, heeft inmiddels een andere baan en dat voelt goed. Ze heeft er weer zin in!

Jolanda, de 4e dochter van Jan werd 35 jaar!

Dus we reden om 12 uur richting de Ijmond om het te vieren met koffie en heerlijke taart. Het was gezellig om het in het Allen kringetje te vieren.

Mijn dochter wil er altijd even uit en viert haar verjaardag eigenlijk nooit meer heel groot. Op haar verzoek heb ik zaterdag en heerlijke pan erwtensoep gekookt en op haar verjaardag kwam ze met haar lief dus snert eten. We hebben gesmuld!

Ook had ik één slinger opgehangen en verse appelflappen gebakken en die van haar met één brandend kaarsje en al ‘lang zal ze leven’ zingend voor haar neus gezet. Dit soort kleine verrassinkjes, ze is er dol op! Dat laat ze ook zien met een grote lach maar ook met een traantje!

Wij en zij hebben Al met Al een fijne dag gehad!

Wisten jullie trouwens dat erwtensoep pas de dag na het koken snert mag heten? Ik heb het nog niet eens zo lang geleden gehoord. Ik noemde het altijd snert. Nooit te oud om te leren hè.

Een bijzonder vakantietje…

En weer is mijn jongste kleindochter Natalia bijna jarig… ze wordt zondag 16 jaar! En ja… daar wil oma natuurlijk heel graag bij zijn.

Plaatje van internet

De accommodatie voor januari had ik vorig jaar oktober al gereserveerd via Booking.com, een studio in hetzelfde complex waar ik jaren heb overwinterd. De vluchten waren ook geboekt, alles was eigenlijk alweer geregeld voor een paar daagjes zon en familie- en vriendenbezoek.

En toen, in november toen ik daar alleen was, kwam dat telefoontje van mijn lief… Hij vond er niks aan alleen… Hij wilde bij me zijn en ja ik natuurlijk ook bij hem. Enne… of ik maar die vluchten in januari voor hem ook wilde boeken…

Je moet weten, Jan heeft nog nooit gevlogen, het kwam er vroeger niet van om vliegvakanties te houden vanwege zijn grote gezin en ach… echt nodig vond hij het niet. En tijdens de 18 jaar dat hij ziek was, was het helemaal nooit aan de orde. De angst had hem toen in zijn greep voor het vliegen.

Ik kon het niet geloven, hoewel hij wel al eerder had gezegd dat hij ook díe stap wilde zetten. Hij heeft die angst afgeschud en gaat nu, zoals een kind dat nergens bang voor is, blanco het vliegtuig in.

Het leukste is dat hij eindelijk mijn zoon en zijn vrouw in het echt gaat ontmoeten!

En morgen vertrekken we dus. We zijn aan het pakken en alles aan het doen wat aan zo’n vakantietje vooraf gaat… Huisoppas is weer geregeld!

Tickets voor de trein hebben we ook op zak… ook dat gaan we samen voor de eerste keer doen, in een trein stappen.. Voor mij ook de allereerste keer naar Schiphol…

Eenmaal op Gran Canaria stappen we in een bus naar het appartementencomplex…

AL met AL weer een nieuwe uitdaging, waar we allebei zin in hebben!

Soldaat van Oranje…

 

Afgelopen weekend heb ik 2 fijne dagen met Diana achter de rug.

De musical Soldaat van Oranje was echt prachtig.

Wat een spektakel en wat een emoties. 

Ik had geen idee wat ik me erbij moest voorstellen maar het zit allemaal heel ingenieus in elkaar daar in die hangaar in Katwijk. En om dat uit te leggen? Nee hoor, ga zelf maar kijken!

Eerlijk gezegd heb ik me nooit zo verdiept in het verhaal van Erik Hazelhoff Roelfzema, anders had ik er natuurlijk al veel eerder heen gewild. Maar nu wil ik het boek ook lezen en de film zien.
En.. het boek heb ik alvast digitaal, wat een bofbips ben ik ook!

Katwijk is trouwens een leuk dorp, op vrijdagmiddag hebben we daar lekker rondgewandeld en een heerlijk ijsje gegeten in het zonnetje.

Het dorp is veel groter dan ik me had voorgesteld. Toch erg dat ik daar nog nooit was geweest. En… ik heb na maanden de zee weer eens gezien! Al was die wel ver weg want het is een breed strand daar en er werd van alles opgebouwd. De parkeergarage, gebouwd onder de duinen langs de boulevard, wat een inventief stuk werk en een heel erg slimme oplossing. Want druk was het er en zal het met mooi weer altijd wel zijn.

We verbleven in het Van der Valk hotel in Sassenheim, in een prachtige kamer met heerlijke bedden en erg goed eten.

Warme geitenkaas delen met zijn tweetjes!

Onze moeder- en dochterdagen zijn altijd super. Genoten van ons samenzijn. Op één puntje na…

Slapen in één kamer is nog steeds niet praktisch. Mijn dochter kan niet goed tegen allerlei geluiden, ze slaapt moeilijk in en heel licht.
Over onze snurkperikelen heb ik al eens eerder geschreven…pfff

Hier een stukje uit het verslag van onze Bulgarije-vakantie in 2009:
De eerste aanblik was al geweldig! We checkten in en vroegen meteen maar of er misschien een kamer met 2 slaapgedeeltes vrij was, we wisten zeker dat ze die ‘suites’ hadden, alleen niet in het pakket van de reisorganisatie waar wij hadden geboekt. Maar helaas was de receptioniste niet echt aardig en zei dat het complex vol was en we er niet voor hadden betaald. Dat we dat heus wel wilden doen wilde ze blijkbaar niet horen dus we dachten, we gokken het wel die eerste nacht.
Na ons avontuur in Düsseldorf (klik HIER) wisten we al dat we voorzorgsmaatregelen moesten treffen..dus…ik had mijn ‘anti-snurkpleisters’ bij me, Diana had oordoppen. Eigenlijk dachten we / hoopten we dat we wel goed voorbereid waren. Helaas, het hielp allemaal niks…de decibellen vlogen dat arme kind om de oren en als ze in totaal 2 uur had geslapen was het veel. Ik voelde me heel schuldig en er moest dus echt een oplossing komen! Dat gesnurk van mij zou onze hele vakantie kunnen verpesten. ’s Morgens zou de Neckermann host komen om enige uitleg en tips te geven over het complex en de gebruiken in Bulgarije, dus we hebben hem meteen onze vervelende ervaring verteld met de receptioniste en of hij alsjeblieft iets kon regelen. 
Om een lang verhaal kort te maken…er bleek genoeg plaats te zijn en Diana kreeg een aparte kamer, waar ze overigens alleen maar sliep, schuin tegenover die van ons samen. De host had zijn best voor ons gedaan!!!

Nu heb ik bijna 2 jaar een MRA beugel om het snurken tegen te gaan en de  apneu, waar nogal vaag over werd gedaan. De testen moesten eerst al opnieuw. En ook de MRA tandarts was er niet zeker van omdat ik de symptomen niet heb. Dus.. heb ik dat nou wel of niet? Gevolg is, ik draag dat ding dus niet. Mijn lief heeft geen last van mijn geluidjes, komt waarschijnlijk omdat hij zelf over het algemeen ook heel goed slaapt.

Maar natuurlijk heb ik hem deze nacht wel ingedaan, ging zelfs heel moeilijk. Ondanks dat was deze nacht voor dochterlief toch echt weer een bezoeking, terwijl zij toch weer oordopjes in had gedaan, die het geluid iets zouden moeten dempen. Voelt niet fijn natuurlijk, als je hoort dat je kind meer dan de halve nacht wakker ligt en jij zelf 6 uur achter elkaar hebt geslapen…

Maar al met al (oh nee, zonder Al) heb ik samen met mijn dochter een geweldig uitje gehad. We gaan het nog wel weer eens overdoen, maar we hebben al afgesproken dat we dan ergens een appartementje huren met 2 slaapkamers! Net als in onze vakanties op Kreta, Ibiza en Mallorca.

 

HIEPERDEPIEP en Zwijmelen op Zaterdag – 276

 

Zwijmelen op Zaterdag

En ja hoor, weer een HIEPERDEPIEP!

Want, mijn lief wordt volgende week 65 jaar! 

Nog een paar dagen, maar morgen gaan we het al vieren met een gezellig etentje met de familie!

Lieve Jan, alvast van ❤ te gefeliciteerd en natuurlijk hoop ik je verjaardag nog vele jaren samen met jou te mogen vieren!

Nee, nog geen AOW, daar moet hij nog 1 jaar en 4 maanden op wachten…

Tony Christie 

met 

“Happy Birthday Baby”
 

En voor de liefhebbers, hier ook de uitvoering van Lee Towers! 

Klik op de kikkerknop hieronder om je linkje te plaatsen van je zwijmelinzending!

HIEPERDEPIEP en Zwijmelen op Zaterdag – 273

 

Zwijmelen op Zaterdag

HIEPERDEPIEP

Allereerst feliciteer ik mijn dochter met haar 43e verjaardag. Mijn jongste, mijn kleine meisje.. en dat is ze voor mij nog steeds. Een moeder zou zich geen lievere dochter kunnen wensen dan zij is.
Lieve Diana, maak er een mooie dag van samen met jouw lieverd en tot morgen!

En uiteraard ook een hartelijke felicitatie voor Jolanda, de dochter van mijn lief. Vanmiddag komen we je verjaardag even meevieren!

The Carpenters

met

“I Won’t last a day without you”

 

Klik op de kikkerknop hieronder om het linkje van jouw zwijmelinzending achter te laten.