Elektrisch? Niet meer…

Wat ik bedoel is, dat ik niet meer elektrisch ga fietsen…

Helaas ben ik na 26 juli 2018, de dag dat ik met mijn fiets wel heel ongelukkig ben gevallen tijdens de Drentse fietsvierdaagse, nooit meer op mijn elektrische, toch sportieve fiets gestapt.

Echt helaas, ik durf niet meer. Als ik eraan denk dat ik misschien wel weer kan vallen krijg ik het Spaans benauwd en breekt het zweet me uit. Ik voel mijn maag draaien en zie weer de beelden voor me van toen ik dus aan het vallen was.

Dus de Stella Nantes met lage instap, vlinderstuur en 524 km op de teller, staat te koop op Marktplaats. Het originele stuur wordt indien gewenst erbij geleverd.

Ik fiets wel hoor, op een kleine Gazelle Maxinette, 48 cm frame. Een normaal fiets-frame maar met kleinere wielen. Heel veel kleinere wielen want ze zijn 24″.

En… het mooiste is dat ik dus nu voor het eerst van mijn leven met mijn voeten bij de grond kan en me dus een stuk veiliger voel dan voorheen. In mijn woonplaats ben ik dus mobiel en wat ben ik blij met die oplossing, heerlijk!

Gazelle Maxinette

Jan zijn zus heeft een 4-wiel-fiets gekocht. Maar voor de keren dat wij er misschien mee weggaan, vanuit huis, want hij kan niet op de drager en niet in de auto gelegd worden, vind ik die veel te duur.

We zagen nog wel een andere mooie aanbieding langskomen. Exact dezelfde Stella Nantes maar dan als 3-wieler. Die heb ik uitgeprobeerd, maar ik kon er niet mee omgaan. Doodeng… kan niet uitleggen wat er nou niet lukte, maar het stuur wilde alle kanten op behalve de kant die ik wilde.

Het is toch een beslissing, want hoewel ik geen ster ben in fietsen, heb ik het zeker sinds ik een elektrische fiets had (2007) heel graag gedaan.

Maar het zij zo, ik heb er inmiddels vrede mee en het voelt heel rustig!

Zwijmelen op Zaterdag – 307

 

Zwijmelen op Zaterdag

Vandaag had ik mezelf ingeroosterd voor een middagje Kassahuis bij de Pyramide van Austerlitz.

Omdat ik het altijd heel leuk vond maar er op een bepaald moment een nieuwe roosteraar nodig was heb ik me 2 jaar geleden daarvoor aangemeld. Leuk werk, niet makkelijk, maar toch gaf het voldoening als het weer gelukt was.

Er is helaas nog steeds een tekort aan vrijwilligers en hoewel het roostergebeuren aardig onder controle is, blijven er vaak nog gaatjes over. Ik doe nu dus toch ook weer af en toe een dienst. Want ik vind het nog steeds leuk. Zo ook dus vandaag!

Ik moest om 14.00 uur beginnen en was ruim op tijd bij het park. Toen ik daar 4 jaar geleden begon had ik veel last van mijn knieën en kon dat stuk naar de Pyramide echt niet lopen. Dus ik kreeg een parkeerontheffing zodat ik met de auto kon. Eigenlijk gaat het lopen alweer een tijdje heel goed, regelmatig de trap op en af en beweeg sowieso meer dan in die tijd. Maar toch ging ik de laatste keren ook gewoon met de auto.

Vandaag stond er een grote touringcar, net van de parkeerplaats af, met 2 groepen kinderen die ernaast stonden te wachten, midden op de weg bij de ingang van het terrein. Zo ongelukkig dat ik er echt met mijn auto niet langs kon om naar boven te rijden. Dus besloot ik te gaan lopen. Het linkerpad ken ik goed, dat gebruik ik dan altijd. Het pad daarnaast loopt ook recht naar de Pyramide, die dan opeens opdoemt als je het bos uit bent. Het is smaller en beter begaanbaar. Ik dacht, ik neem dat pad.

Maar al wat er opdoemde geen Pyramide. Om 14.00 uur stuurde ik een berichtje naar mijn collega. Dat ik er bijna was. Maar helaas, na nog weer een minuut of 10 dacht ik.. dit is niet goed. Laat er nou nog een pad zijn aan de rechterkant, waar ik op terecht kwam, dat steeds verder naar rechts afboog. Hoe weet ik niet hoor. Maar ik zat goed fout. Ik meldde dat bij haar en zei dat ik dacht dat ik wel snel op de goede weg zou komen. Maar ik dwaalde juist steeds verder af.

Met Google Maps erbij, hulp van Jan, die helaas niet veel kon doen, besloot de man van mijn collega, die haar altijd komt halen, me te gaan zoeken. Ik deed maar wat. Ik ben slecht in kompas lezen, heb geen idee als men zegt dat ik naar het westen, zuiden of waarheen ook moeten lopen bijvoorbeeld. En dat zegt die mevrouw van Google Maps nou juist altijd. Dus ik was echt verdwaald.

Ik wist ook meteen weer waarom ik er niet van houd om in de bossen te lopen. Al die boomstronken- en wortels, kuilen, eikels, takken etc. op de grond. Ik ben dan echt niet in staat te genieten van de bomen omdat ik ze simpelweg niet zie want ik kijk alleen maar naar de grond, in de hoop dat ik niet ergens over of in val. Ik heb ook op een heel smal mountainbike-pad gelopen en op een ruiterpad terwijl ik geen paard bij me had, enzovoort.

LVK (dat betekent Lang Verhaal Kort voor wie het niet wist), opeens hoorde ik mijn redder in de nood mijn naam roepen en door locatie-uitwisseling via WhatsApp (en Google Maps) was ik snel gevonden. Wat denk je.. we moesten gewoon weer een heel eind terug op het pad dat ik al gelopen had. Uiteindelijk waren we om 15.15 uur bij het Kassahuis. Wat was ik blij dat ik mijn laarsjes aan had gedaan en niet mijn ballerina’s. Eind goed, AL goed!
Met dank aan Pim voor zijn zoektocht naar mij en Marianne voor haar geduld om langer te werken.

En hoe is het nu met mij? Nou, laten we zeggen dat ik goed voel dat ik weer eens heb gewandeld in een bos… 

Wel heerlijke geluiden in zo’n bos. Ik ben echt niemand tegengekomen. Dus ik heb iets toepasselijks gezocht als zwijmel voor vandaag! Hoop dat jullie het ook mooi vinden!

Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…

 

Zwijmelen op Zaterdag – 294

 

Zwijmelen op Zaterdag

Na een heerlijke fietsweek is het alweer zaterdag.

En het is gewoon weer prachtig weer geweest! Daar hoort een lekker zomers nummer bij!

“Nitty Gritty Dirt Band” 

met 

“AMERICAIN DREAM”

Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de inzendingen? Klik dan hier op de kikkerknop, zet je linkje of ga naar de deelnemer…

 

Je komt ze overal tegen…

 

In Steenwijk dus ook al…

Vijverzicht…

 

Het zicht op ons vijvertje in de voortuin is weg, de bonsaikastanje staat op die plek nu mooi te zijn! Hij is vast een blije boom nu want hij doet het goed! 

Maar we gaan vandaag naar een B&B in Marijenkampen in Overijsel met de naam “Vijverzicht”. 

Een landelijk gelegen huis met twee accommodaties, een appartement en een zomerhuisje. Voor dat laatste hebben we gekozen.

Het is een compleet huisje met een keukentje, een zithoek, slaap- en badkamer. Een eigen terras, of zelfs wel twee, we gaan het zien. Wifi, fietsenstalling en parkeerplaats voor de auto!

Ontbijt krijgen we ’s morgens aangeleverd in een mand en ’s avonds fabriek ik wel wat of gaan we ergens wat eten.

Dat alles omdat we deze week meedoen aan de fietsvierdaagse van Steenwijk! Geen grote afstanden, 30 km per dag, dus relaxed. Maar het moeten prachtige routes zijn, het is natuurlijk ook een heel mooi natuurgebied.

Het weer ziet er perfect uit, misschien wordt het zelfs wel iets te heet, maar alles beter dan regen en kou! Dat wordt weer genieten! Lekker veel lezen en luieren na de fietstochten!

En vandaag nog eerst daar vlakbij een familiebezoekje afleggen.

Op ons huisje wordt gepast, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken!

Dus misschien tot later deze week ergens en anders tot zaterdag!

 

Stuur en zadel…

 

Zoals ik al in een eerder logje schreef heb ik in december weer een nieuwe fiets gekocht. De oude Stella ingeruild… ja bij de Stella… 

Er kwam in november 2017 iemand voor de onderhoudsbeurt van mijn fiets en toen vertelde ik dat ik er niet echt tevreden over was en ze me een verkeerde maat fiets hebben verkocht. Jan heeft er verstand van en zei al steeds, die fiets past jou niet. Veel te hoog en te lang, dus te groot en ja.. hij had ook helemaal gelijk.

Het op- en afstappen was altijd nogal een dingetje. Helemaal toen ik hem net had en op die fiets een 9-daagse vakantie heb gedaan met bagage achterop. Ondanks dat heb ik het altijd zonder omvallen gered, maar echt prettig was het niet.

Goh… zei die monteur… heeft u er al eens aan gedacht om deze in te ruilen? Ik zei, ja maar dat gaat me weer een heleboel geld kosten.

Lang verhaal kort… Ik wilde weer een fiets met een lage instap, een ander type, deze is in totaal 11 centimeter korter en ook lager. Hij had er toevallig een in zijn bus die ik kon uitproberen. Het vastpakken van het stuur en het opstappen was wel degelijk een heel verschil. Het voelde allemaal wat gemakkelijker.

Hij pleegde een telefoontje en ik kon een prima deal maken en dat heb ik ook gedaan. Dus.. besteld. De fiets werd in december afgeleverd.

Nou ben ik eigenlijk alleen een mooi-weer-fietsster, maar we hebben in februari al een keer 30 km gefietst. Hier en daar moest Jan wel wat vastdraaien, het zadel veranderen en het stuur ook, maar dat is natuurlijk normaal.

Ik zag onderdelen scheef zitten, Jan stelde vast dat er gewoon ty-raps gebruikt waren om kabeltjes vast te zetten. Dat kan best een provisorische/tijdelijke oplossing zijn, maar zo lever je toch geen fiets af dachten wij…

De volgende keer dat we een ritje maakten was het weer hetzelfde. Er rammelde van alles en ik was blij dat ik zo’n handige Jan bij me had. En hij verstelde dingen en draaide schroefjes aan tot het weer acceptabel was..

De Stella??? Ja de Stella… Ze zijn de grootste e-bike leverancier, maar volgens Jan, en ook daar geef ik hem gelijk in, ze verkopen en verkopen maar, vergeten ze de klanten tevreden te houden.

Toen we die dag naar Renswoude reden waren we net een paar kilometer van huis toen Jan me maande te stoppen. Hij keek naar de bagagedrager.. die zat dus aan een kant los, omdat een stang was losgetrild. Hij heeft deze zo goed en zo kwaad als het ging vastgezet en we konden door.

De volgende dag heb ik de Stella gebeld. En mijn ongenoegen geuit.. dat ik niet blij ben, dat de fiets slecht is afgeleverd en dat hij aan alle kanten rammelde. Dat ik spijt had dat ik weer met Stella in zee was gegaan enz.. Maar natuurlijk wilden ze weer dat ik blij zou worden dus er werd een monteur gestuurd.

Vorige week werd de fiets nagelopen… De monteur was het met ons eens. De eind-controle was erg slecht geweest, want dit mag niet gebeuren. Maar goed, daar heb je als klant natuurlijk niks aan.

De bagagedrager, waar de accu dus in wordt geschoven wordt opnieuw besteld, waarschijnlijk is de fiets tijdens vervoer gevallen en is daardoor een van de buizen krom geslagen. Over 2 weken komen ze die monteren.

De fiets is al op diverse punten aangepast, een ander zadel en een ander stuur. Beiden via MP gekocht. En Jan heeft ze er allebei op gemonteerd.

Ik heb nu een vlinderstuur met leren handvatten. Hartstikke stoer vind ik het staan. Het is erg fijn om mijn handen te kunnen verplaatsen onderweg.
En het zadel is ook van leer en moet zich dus naar mijn contouren gaan vormen.

We gaan het zien.. hij is bijna ingereden. Volgende week doen we mee met de fietsvierdaagse van Steenwijk. Weer een mooie test want als het niet gaat zoals ik wil, is de Stella nog niet van mij af!

Dus.. wordt vervolgd!

 

Mallejan…

 

Op onze tochtjes door Nederland  komen we regelmatig interessante dingen tegen.

Gekkigheidjes of leuke bezienswaardigheden zijn er genoeg in ons landje dus het kan echt van alles zijn, zoals laatst tijdens onze fietstocht naar Renswoude.

Meestal blogde Jan over dit soort dingen, maar ik vind het zelf ook leuk hoor, als ik zin heb natuurlijk hè. Hij ging in ieder geval vast foto’s voor me maken.. leuk voor een logje zei hij..

(Het niet bloggen bevalt hem overigens erg goed. En hoewel ik het ook best jammer vind zou het zomaar kunnen dat hij er echt helemaal niet meer aan begint.) 

We kwamen in Scherpenzeel langs een nostalgisch plekje.. namelijk de plek waar vroeger – vanaf 1828 – een tolpoort stond. 

Heel leuk om te zien zijn de toltarieven die er werden gehanteerd…
De mallejan kostte bijvoorbeeld 1 stuiver… 

Weten jullie eigenlijk wat een mallejan is?
Want mijn Jan is het niet hoor, al kan hij wel eens mal doen… 

Vakantie, fietsen en een vakantietje…

 

Het wordt weer eens tijd voor een update… voor ik me echt een beetje terugtrek.

Onze vakantie naar Noorwegen was geweldig! Wat een prachtig land! 

Een van de mooiste foto’s die ik gemaakt heb!

We hebben het er nog elke dag over. Veel van jullie hebben de verslagen van Jan gevolgd. Klik HIER als je ze gemist hebt en nieuwsgierig geworden bent…
We zijn 13 dagen weg geweest en hebben van elke minuut genoten. Ik ga een slideshow van de mooiste foto’s maken, die komt binnenkort eerst op mijn blog en daarna in de zijbalk! Met heel veel lof aan de ANWB die deze reis tot in de puntjes verzorgd heeft. Een echte aanrader hoor, die Ledenreizen.

Fietstochtje

De dag voor ik vertrok naar Gran Canaria hebben we een fietstocht gemaakt met als doel vrienden op te zoeken die in Renswoude een weekje op een vakantiepark verbleven  Over deze vrienden heb ik al eerder geschreven. Het ‘liefde op leeftijd’ stel zeg maar… Klik HIER en daarna HIER als je wilt weten wat zij hebben meegemaakt. Nog steeds heel erg gelukkig samen en ze ondernemen, ondanks wat lichamelijke ongemakken en gezondheidsprobleempjes nog van alles ook al zijn ze intussen allebei boven de 80.

Na 25 km kwamen we, na een mooie route gefietst te hebben, bij ze aan. Na de koffie met taart bakte Corry een eitje voor ons viertjes en hebben we lekker geluncht. Na de foto, Corry wilde echt met ons gekiekt worden stapten we weer op de fiets en via een andere weg reden we naar huis. Het werd in totaal 62 km en ik had er niks van.

Corry, de deugd in het midden…

Met weinig ondersteuning gefietst, want mijn nieuwe Stella (ik heb de andere fiets ingeruild en deze heb ik vanaf december) was nog niet helemaal ingereden en hoger dan 6 mocht ik de ondersteuning niet gebruiken. Maar het ging dus goed, we hebben genoten en het was een goede training voor de fiets-vierdaagses die er aankomen.
Inmiddels is de accu bijna 3x leeggereden en heb ik 200 km op de teller staan, dus als ik wil, kan ik helemaal los!

Toen ging in mijn eentje voor 7 dagen naar Gran Canaria.

Dit vakantietje was ook weer super, vluchten waren prima en snel, verwend tot en met door Ingrid. Gezellig uit eten geweest en weer heel veel gepraat. Dat is tussen haar en mij geen probleem.

Slechte selfie, ik ben er niet goed in…

Nick die ontzettend verguld was met zijn 45 cadeautjes voor zijn 45e verjaardag. Ik krijg ze terug zei hij, als ik 70 word… pfffff 😉

Ongeloof over 45 cadeautjes

Nee echt waar…

Lol met uitpakken

Lekker eten

Lekker eten…

’s Avonds met zijn vijfjes wat gaan eten.. was gezellig en lekker!

Mijn kleindochters weer geknuffeld. Ik kan er wel weer even tegen! Maria heeft alweer vakantie, Natalia eind van de week, de tijd gaat zo verschrikkelijk snel.
Dan gaan ze weer lekker een week of 10 naar het zuiden (Puerto Rico) waar ze lekker gebruik mogen maken van het appartementje, dat nu van mijn ex is.

Beetje bij nu?

 

Ratjetoetje…

 

Op dit moment blog ik niet zoveel, de inspiratie is er gewoon even niet. Maar dat moet mogen, het komt wel weer hoor! 

Ben eindelijk weer regelmatig aan het lezen, in vrij korte tijd 4 boeken gelezen, zo heerlijk. Ik speel Wordfeud en af en toe Gummy Drop. 

En we hebben gewoon elke keer wel weer iets op de agenda staan. Bezoekjes afleggen en ontvangen natuurlijk. We vervelen ons echt nooit en als ik zo in die agenda kijk hebben we daar ook echt geen tijd voor.

• Het rooster van de Pyramide van Austerlitz houdt me bezig en de daaraan gekoppelde grote en kleine bijeenkomsten.
• Het bijhouden van de blog van Woongroep Belcour in Zeist. Ook leuk om te doen.
• We zijn een paar keer naar Hoofddorp geweest voor fysio aan mijn knie. De wondertherapeut van Jan, en nu dus ook van mij, heeft me goede oefeningen gegeven, die ik echt trouw doe. Het is nog steeds af en toe strompelen, maar verder gaat het goed.
• We waren ook alweer een paar keer bij de sportschool.. de komende week maar weer oppakken want het weer wordt minder.
• De auto heeft een trekhaak gekregen, een mooi, ook al vroeg, verjaardagscadeau van Jan, zodat de fietsendrager erop kan.
  Erg blij mee want nu kunnen we lekker met de fietsen op de auto af en toe eens ergens heen rijden en dus in een andere omgeving fietsen.
• Ook heeft hij nieuwe aandrijfassen gekregen.. kennelijk een euvel dat meer voorkomt. Als ik ergens achteruit reed en mijn stuur draaide voelde het soms alsof ik over harde sneeuwhopen reed. Maar opgelost gelukkig.
• De CV-ketel moest worden schoongemaakt, maar die blijkt op zijn eindje te zijn. Oplappen zou veel geld gaan kosten dus hopelijk geeft de WBV toestemming voor een nieuwe ketel. Dus ik hoop over een paar weekjes een nieuwe te hebben.
• En.. we hebben de reispapieren binnen gekregen van onze vakantie, de laatste 2 weken in mei. We gaan een autoreis maken door Zuid-Noorwegen, daarover later meer! We hebben er allebei heel veel zin in!

Mijn lief is nu aan het fietsen met zijn fietsclubje in Noord-Holland en komt vanmiddag weer hierheen! Heerlijk!

Nu verder met de was, douchen en aankleden en dan nog maar lekker even van het zonnetje profiteren, onder de parasol, dat wel!

Dinsdagmiddag worden de hechtingen uit mijn vinger gehaald, gelukkig wel, want hoewel het geheel niet echt pijnlijk is, die dingen prikken af en toe aardig en houden normaal buigen etc. gewoon tegen.

Fijne zondag allemaal!

 

 

Even bijpraten voor ik weg ben…

 

Ik heb niet heel veel geblogd de laatste tijd, hoewel deze week toevallig al wel 3 logjes…

Soms komt het er gewoon helemaal niet van, te druk met andere dingen, geen inspiratie en daar voel ik me ook echt niet meer schuldig over.

Oud/Nieuw was heel rustig, gewoon samen en op Nieuwjaarsdag kwamen mijn dochter en schoonzoon met hun lieve wensen en natuurlijk om oliebollen te eten.

Op woensdag de 3e had ik een Nieuwjaarsreceptie van de Woongroep waar ik lid van ben en waar ik de weblog voor bijhoudt.

Op vrijdag de 5e had ik een High Tea vanwege het 50-jarig huwelijk van schoonzus en zwager in Almere. Ik ben er samen met mijn dochter heen geweest en het was erg leuk iedereen weer eens te zien. Want de ex-schoonfamilie blijft voor mij familie, hoewel de bezoekjes niet meer zo frequent zijn.

Verder wat rustige dagen, samen met een heel erg blije Jan die zich herboren voelt nu hij toch aan de CBD olie is begonnen! Wat een wonder! Nog maar 4 weken geleden slikte hij de eerste druppel. Die rust in zijn hoofd en er niet meer mee bezig zijn hoe de dag zal verlopen. We moeten er allebei aan wennen dat het leven echt wel heel erg ten goede veranderd is nu.

Stella Nantes

Afgelopen zondag hebben we gefietst, 30 km. Het was prachtig weer, wel koud, maar we hadden allebei zin om te fietsen.
Ja, die fiets… De verkoper van Stella heeft mij 2,5 jaar geleden niet echt de allerbeste voorlichting gegeven en mij eigenlijk een verkeerde maat fiets verkocht. Ik ben 1.56 m lang, of kort zo je wilt, en ik had eigenlijk altijd wel moeite om de fiets in bedwang te houden. Ondanks de lage instap ging het op- en afstappen niet altijd even makkelijk.
Onlangs heb ik mijn 1e Stella dus ingeruild voor een kleiner model. Ook een Stella met een lage instap, de Nantes, alleen 11 cm korter en uiteraard een kleiner frame. Het voelt sowieso al veel fijner. Zadel en stuur zijn dichter bij elkaar. Geen zere armen. Ik kan zelfs bijna met mijn voeten bij de grond. Voelt een stuk veiliger. Dus hopelijk ga ik van deze fiets heel veel plezier hebben.

Afgelopen dinsdag samen met Jan naar de sportschool geweest, hij is ook lid geworden en wat is dat leuk. We willen op dinsdag en vrijdag gaan, tenzij het heel mooi weer is en Jan lekker buiten kan fietsen op de MTB of op de racefiets, dan ga ik alleen.

Verder heb ik het Zwijmel-logje en Aunty Acid klaar staan, maar zal ik een beetje buiten beeld zijn de komende week

Ik zal ook niet zoveel komen lezen, behalve de Zwijmelinzendingen, die wil ik niet missen. Want vandaag ga ik voor 7 dagen naar Gran Canaria, voor de verjaardag van mijn jongste kleindochter Natalia! Ze wordt alweer 15! Jaja, kleine meisjes worden groot! Ben heel blij dat ik dat nog steeds mogelijk is. Dus vanmiddag rond half 3 zit ik in het vliegtuig. Ik logeer weer bij dinnetje Ingrid, heerlijk en we hebben er allebei weer zin in!

Dus… tot laterrrrr…