Hoogste tijd…

Het was weer eens de hoogste tijd om de auto door de wasstraat te rijden!

Al die viezigheid en pekeltroep van de winter moest er toch echt af. We kozen voor programma 1, uitgebreid inclusief de bodem.

Het is altijd een heel spektakel als je dan binnenrijdt. De waterslang, de zeepborstel, de velgenborstels, de antenne wordt eraf gedraaid en er wordt een plastic zak om de achterruitenwisser gedaan.

Daarna rijd je het gootje in. Precies doen wat die meneer zegt hoor, anders zit je scheef. En dan ga je vanzelf… Het is aardig lawaaierig en er komt van alles op je af. Maar als je eenmaal weer groen licht krijgt, heb je ook wat!

Namelijk… een schone auto en dat is heel wat waard!

Daarna wordt de auto op bepaalde plekken drooggewreven, deuren open en poetsen maar. Vervolgens worden de matten uitgeklopt en wordt de binnenkant gestofzuigd.

En dan is ie weer zo goed als nieuw en kan hij er voorlopig weer tegen!

Wassen jullie je auto nog met de hand of maak je ook gebruik van de wasstraat?

Zwijmelen op Zaterdag – 326

 

 

We gaan weer zwijmelen, met dit nummer dat iedereen vrolijk maakt.

Een enig nummer uit 1960, voor het eerst op de plaat gezet door Brian Highland: Itsy Bitsy Teeny Weeny Yellow-Polka-Dot Bikini

 

Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de andere inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…

 

Human bodies en buiten beeld…

 

Human Bodies? Nee, niet dus!

Ik wilde de expositie Human Bodies bekijken die in CitySense in Utrecht werd gehouden. 

Helaas, er wilde niemand met me mee! Heb ik nou zo’n bizarre smaak door die interesse in het innerlijk van een mens? Ik weet het niet, maar geen probleem, alleen gaan is ook goed!

De bodies-expo zou 3 dagen in Utrecht blijven en vanwege onze aanstaande vakantie koos ik ervoor om vrijdag te gaan, en wel met de bus. Mijn OV-chipcard was nog geldig, er stond zelfs nog saldo op en met slechts één bus zou ik er binnen een half uurtje zijn.

Helaas pindakaas, tijdens het transport, ’s morgens op diezelfde dag, kreeg men pech en toen ik om half 12 aankwam werd gemeld dat de hele expositie er nog niet was en dat ze ook niet wisten wat er aan de hand was. Gelukkig had ik nog geen kaartje besteld, dus geen probleem. Wel erg jammer, maar mogelijk ga ik na de vakantie eens kijken waar ze dan staan.

Even de markt over gewandeld op Vredenburg en toen weer snel terug naar huis. De vieze stinkende stad uit met al het lawaai en de drukte die erbij hoort!


Vandaag nog even langs geweest met een stuk appeltaart bij dochter en schoonzoon en ter voorbereiding op de vakantie de auto even door de wasstraat gereden…

Voorlopig ben ik dus even buiten beeld, ik neem ook echt even vakantie van het bloggen. Jan doet verslag dus als jullie mee willen liften door Noorwegen moet je bij HHH zijn!

Zwijmelen op Zaterdag staat klaar voor de komende 2 zaterdagen, dus dat hoeven jullie niet te missen. Zet gerust je linkje zodat je je inzending kunt delen met anderen.

Ik zal ook niet vaak bij jullie langskomen want ik heb dus andere bezigheden…

Tot later! 

 

Altijd blijven opletten…

 

Afgelopen zondagmiddag liep ik rondlummelend door de woonkamer. Steeds naar buiten kijkend of mijn lief er al aankwam… 

Rond half 6 kwam hij terug van zijn weekendje IJmond. Wat was ik blij dat hij er weer was. De auto stond nog niet stil of ik was al buiten.. Hij sprong de auto uit… Allebei blij, gelukkig wel, zoals het hoort. 

Er hingen donkere wolken boven Zeist en de regen begon al te vallen. Snel de fietsen van de drager, ik reed ze naar de schuur. De drager daarna en de bagage eruit. Ik was de laatste die de achterklep dichtgooide en rende naar binnen met kussen en sporttas. Een sleutel had ik niet in de buurt dus ik kon de auto niet op slot zetten, dacht meteen, dat doe ik zo wel. Maar we hadden al lang uitgevonden dat deze vanzelf op slot gaat na een minuut of wat als er geen sleutel in ligt. Dus geen zorgen.

Op maandag gingen we boodschappen doen, toch maar even met de auto… Lekker makkelijk!

Jan wilde de deur opendoen en merkte meteen dat deze niet dicht was.. dus op een kiertje stond. Hoe kon dat nou? Ik wilde instappen en zag dat het hele handschoenenkastje was leeggegooid. Spullen lagen op de grond en op de voorstoel. Er lag gelukkig niets in waar een ander iets aan heeft. Want er was echt niks weg.

Ook in de achterbak was het een ravage. De inhoud van mijn keurige kratje met allerlei spulletjes lag door de hele ruimte.

Er was dus iemand in die auto geweest. Normaal gesproken kan dat natuurlijk niet zonder schade. Er was nergens iets te zien.

Zou de deur niet goed dicht hebben gezeten? Even uitproberen of het zichtbaar is vanaf de weg, zoals de auto op de oprit stond. Ja… het was duidelijk te zien dat de autodeur niet dicht was.

Bijna, nou eigenlijk wel helemaal, met zekerheid weten we dat de deur niet echt dicht is gegooid/gevallen na het uitstappen. En door de regen had ik er dus ook niet meer aan gedacht om dát nou net nog even te controleren.

Al met Al viel het dus allemaal nogal mee, we zijn wel even geschrokken, met daarna meteen de ontspanning, ach… er is gelukkig niks aan de hand…

Altijd blijven opletten dus, want dat overkomt ons natuurlijk geen tweede keer meer…

Heeft iemand van jullie wel eens zoiets meegemaakt? 

 

Ratjetoetje…

 

Op dit moment blog ik niet zoveel, de inspiratie is er gewoon even niet. Maar dat moet mogen, het komt wel weer hoor! 

Ben eindelijk weer regelmatig aan het lezen, in vrij korte tijd 4 boeken gelezen, zo heerlijk. Ik speel Wordfeud en af en toe Gummy Drop. 

En we hebben gewoon elke keer wel weer iets op de agenda staan. Bezoekjes afleggen en ontvangen natuurlijk. We vervelen ons echt nooit en als ik zo in die agenda kijk hebben we daar ook echt geen tijd voor.

  • Het rooster van de Pyramide van Austerlitz houdt me bezig en de daaraan gekoppelde grote en kleine bijeenkomsten.
  • Het bijhouden van de blog van Woongroep Belcour in Zeist. Ook leuk om te doen.
  • We zijn een paar keer naar Hoofddorp geweest voor fysio aan mijn knie. De wondertherapeut van Jan, en nu dus ook van mij, heeft me goede oefeningen gegeven, die ik echt trouw doe. Het is nog steeds af en toe strompelen, maar verder gaat het goed.
  • We waren ook alweer een paar keer bij de sportschool.. de komende week maar weer oppakken want het weer wordt minder.
  • De auto heeft een trekhaak gekregen, een mooi, ook al vroeg, verjaardagscadeau van Jan, zodat de fietsendrager erop kan.
    Erg blij mee want nu kunnen we lekker met de fietsen op de auto af en toe eens ergens heen rijden en dus in een andere omgeving fietsen.
  • Ook heeft hij nieuwe aandrijfassen gekregen.. kennelijk een euvel dat meer voorkomt. Als ik ergens achteruit reed en mijn stuur draaide voelde het soms alsof ik over harde sneeuwhopen reed. Maar opgelost gelukkig.
  • De CV-ketel moest worden schoongemaakt, maar die blijkt op zijn eindje te zijn. Oplappen zou veel geld gaan kosten dus hopelijk geeft de WBV toestemming voor een nieuwe ketel. Dus ik hoop over een paar weekjes een nieuwe te hebben.
  • En.. we hebben de reispapieren binnen gekregen van onze vakantie, de laatste 2 weken in mei. We gaan een autoreis maken door Zuid-Noorwegen, daarover later meer! We hebben er allebei heel veel zin in!

Mijn lief is nu aan het fietsen met zijn fietsclubje in Noord-Holland en komt vanmiddag weer hierheen! Heerlijk!

Nu verder met de was, douchen en aankleden en dan nog maar lekker even van het zonnetje profiteren, onder de parasol, dat wel!

Dinsdagmiddag worden de hechtingen uit mijn vinger gehaald, gelukkig wel, want hoewel het geheel niet echt pijnlijk is, die dingen prikken af en toe aardig en houden normaal buigen etc. gewoon tegen.

Fijne zondag allemaal!

 

 

Dag met een gouden randje…

Gisteren, 31 januari, was het met recht een dag met een gouden randje! 

Allereerst gingen wij Rietepietz ontmoeten.. door Jan altijd de ‘weblog-queen’ genoemd. Klik HIER voor zijn ondeugende verslagje van deze bijzondere dag. En HIER voor dat van Rietepietz, ook al een beetje ondeugend!

We waren ruim op tijd in de afgesproken plaats maar het was even zoeken naar de juiste parkeergarage!

Eenmaal gevonden kwamen we op de Markt de hoek om en ja hoor, daar stond Rietepietz te schuilen voor de regen voor het oude raadhuis. We zouden haar overigens ook uit duizenden herkend hebben. De begroeting was warm en hartelijk en we wandelden met zijn drietjes eerst naar het kapelletje waaraan Riet altijd even een bezoekje brengt, als ongelovige, als ze in Delft is.

We hadden geluk, er ging net iemand uit, dus we waren ‘onder ons’. Er was een mis in de kerk waar het kapelletje bij hoort en we konden meegenieten met de zang van een prachtig koor. We lieten alle drie een kaarsje branden en hadden alle drie onze eigen gedachten daarbij.

Riet vindt ons een mooi stel, dat is toch wel heel fijn om te horen. Als RK mensen kunnen we, als we dat al zouden willen, niet nog een keer in de kerk trouwen. Zij had daar haar eigen Rietepietz-idee over en heeft ons in de “Maria van Jesse-kapel” de ‘zegen van boven’ gegeven! Dankjewel lieve Riet, dat is iets wat alleen jij maar kunt bedenken!

Het was een ontroerend moment toen ze ons de onderstaande (middelste) foto (op A4 formaat) aanbood. Kijk zelf maar…

We waren er stil van!

Na dit mooie moment vertrokken we om een lekker restaurantje op te zoeken om gezellig te gaan lunchen. Er is genoeg keuze in Delft en we stapten binnen bij ‘Eetcafé Het Walletje’ dat dus een zeer goede keuze bleek te zijn. We hebben heerlijk gegeten en heel veel gepraat.

Voor Riet was deze ontmoeting tevens even een leuke break, want haar leven bestaat op dit moment eigenlijk alleen uit ‘zorgen voor haar Henk’, zoals de vaste lezers van haar wel weten. Met dank aan dochter Inge die dit mogelijk maakte! We hebben alle drie genoten! Leuke foto’s gemaakt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dus ook deze ontmoeting met een blogster is weer, zoals tot nu toe alle ontmoetingen, goed uitgepakt. Eigenlijk wisten we dat wel al van tevoren maar dit werd met de echte ontmoeting ook bevestigd…

Nadat we Riet op de hoek van haar straat weer hebben afgezet, en snel nog even geknuffeld hadden, reden we naar Abbenes. Daar wonen Joop en Ineke… vrienden van mij die ik al meer dan 50 jaar ken. Met Joop ben ik samen met mijn buufdinnetje Nicole een jaar geleden naar Zuid-Afrika geweest. We kwamen rond 15.00 uur aan en de tijd ging al snel heel erg rap voorbij. We mochten blijven eten, wat heerlijk was, en we hebben genoten van de mooie gesprekken met elkaar.

Gewoon een superdag gehad, deze laatste dag van januari. De komende maand zullen er ongetwijfeld weer leuke, bijzondere dagen voorbij gaan komen!

Wennen aan Miss Piggy…

 

Wennen aan Miss Piggy? Nee hoor, totaal niet!

Automaat rijden is voor mij een nieuwe ervaring, maar ik heb er totaal geen moeite mee! Linkervoet op zijn plaats laten staan en alleen gas geven en remmen… hoe simpel is dat, echt heerlijk! De auto zoeft over de weg zonder te pruttelen en wat een verademing is dat ook!

Het is een heerlijke complete en daarmee luxe auto… waar ik toch maar even reclame voor maak:

  • Instappen…
    De sleutel kan in je zak of tas blijven en met een keer (of 2 x als je alle deuren openen wilt) op de portierhendel drukken open je de deur(en)… Zo ook met op slot doen!
  • Het start/stop systeem was even vreemd, heb er ook even mee stil gestaan, maar dat werd opgelost en nu vergeet ik het nooit meer. Voet op je rempedaal, pook in de N (normaal) stand, een druk op de knop en hij start. Dan de pook in de vooruit of achteruit stand en gaan…
  • Een heerlijke hoge zit met een bestuurdersstoel die in hoogte verstelbaar is. Met mijn 1.56 m is dit heel erg fijn en het overzicht is prachtig…
  • De automaat... een gewone schakelversnellingsbak met een soort robotje erin gemonteerd dat automatisch voor je schakelt. Je voelt licht dat hij overschakelt naar de volgende versnelling. Ik merk nu al op wanneer hij dat gaat doen en als je dan een beetje gas terug neemt gaat het supersoepel
  • Altijd verlichting aan de voorkant in de ‘auto’ stand, dus veilig
  • Elektrische ramen… voor en achter
  • Stoelverwarming in de voorstoelen
  • Cruise-control... echt eindeloos! Met bediening op het stuur waarmee je ook nog een beetje bij kunt schakelen.. Gaan de weggebruikers allemaal net iets harder of langzamer, 1 of 2 tikjes op de schakelaar en weg is het probleem
  • Climate-control… zelf bepalen hoe koud of warm je het wilt hebben
  • Navigatie, echt een mooie display waar alles wat je zien moet duidelijk is
  • Bellen via Bluetooth, bediening op het stuur
  • Radio, bediening op het stuur
  • Een boordcomputertje waarmee je met een aantal opties de auto aan kunt passen aan je persoonlijke wensen
  • Geblindeerde ramen achter.. geen noodzaak maar het zat er nou eenmaal op, maar wel een leuke bijkomstigheid…
  • 2 camera’s op het voorraam bovenin zorgen ervoor dat je wordt gewaarschuwd:
    Ten eerste: als je van baan verandert, waarbij het stuur dan wat gaat trillen. Dus als het per ongeluk gaat.. een mooie optie. Bij verandering van rijbaan dus altijd (deed ik al hoor) de richtingaanwijzer gebruiken, dan is het goed
    Ten tweede: Ook bij te dicht op de voorganger komen, met een hogere snelheid dan, dus als het echt gevaarlijk wordt, gaat het remsysteem in werking

Voor zover de mooie technische opties! Daarbij het mooie interieur en het stoere exterieur, voor mij een auto zoals ik hem altijd had willen hebben. Ben er heel erg blij mee en ik prijs me gelukkig dat ik dit kan doen. Ik ben van plan er heel wat jaartjes mee te blijven rijden…

Wiebel, bij veel bloggers wel bekend, heeft ook een Suzuki Ignis en ook zij is heel erg tevreden. Dus.. mocht je nog een keer voor een nieuwe auto gaan, dan is deze zeker een aanrader!

 

Zwijmelen op Zaterdag met “John Travolta”

 

Zwijmelen vandaag met een heerlijk swingend nummer… Greased Lightning!

Vandaag is mijn nieuwe auto, een Suziki Ignis Stijl, 1 dag oud!

Gisteren opgehaald met prachtig weer. Met haar mooie parelmoerachtige witte kleur stond ze te glimmen van genot.

Ik heb nog nooit met regelmaat in een automaat gereden en dat vond ik toch wel een dingetje. Zou ik mijn linkervoet wel in bedwang kunnen houden? Zou ik niet steeds naar de pook grijpen?

Het tegendeel was waar… onbegrijpelijk hoor, maar ik heb mijn linkervoet tijdens het proefritje en ook de weg naar huis niet bewogen. Vond het heerlijk dat ik dat allemaal niet meer hoefde te doen. Ook de cruise control uitgeprobeerd, heel vreemd dat die auto gewoon doet wat jij wilt… 100 km blijft 100 km. Je hoeft niet meer steeds op te letten en ik ga dus in het vervolg nooit meer te snel. Ik ben er superblij mee!

En ’s avonds? ’s Avonds stond mijn mooie glimmende Miss Piggy in de regen 😦

Miss Piggy ja, met een reden zo genoemd, alleen is ze wit en dus niet roze.. Dat krijg ik steeds te horen als ik haar naam noem, dus… sta er maar niet raar van te kijken als ik die nog eens verander.

De reden van de naam? Haar stoere, dikke kont!

En dan nog een beetje een toepasselijk nummer erbij zoeken om mee te zwijmelen… niet mijn idee hoor, mijn lief is daar heel goed in en zei meteen:

“Greased Lightning”

van 

John Travolta

Klik even door naar MARJA voor nog meer zwijmelnummers! 

 

Weer afscheid…

 

Vandaag ga ik afscheid nemen van mijn Jonkie…

Zoals ik al eerder schreef heb ik hem ingeruild voor een nieuwe auto en in plaats van echt bij de dealer in te ruilen heb ik hem verkocht via een site op internet. En morgen breng ik hem naar een dealer, in Odijk dus lekker dichtbij, die hem graag wil hebben.

Ik zal je vertellen… het wordt op al die sites (ook die van de reclame op TV) veel mooier voorgespiegeld dan zo’n verkoop in werkelijkheid uitpakt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Maar… omdat ik op mijn nieuwe auto een flinke korting krijg als ik niks inruil, is alles wat ik minder krijg (of hetzelfde natuurlijk) dan die korting natuurlijk winst. En ja, ik ben nou eenmaal een Hollandse hè…

Ik vond het het proberen waard en uiteindelijk houd ik er nog 2 retourtickets aan over naar Gran Canaria, zo reken ik het maar om. En als je dat geld hebt liggen is het helemaal leuk om te gaan natuurlijk!

Dag Jonkie… bedankt voor de veilige, gezellige, muzikale en mooie ritjes! 

Wanneer de nieuwe komt? Nog niks gehoord… dus best spannend! 

 

Een liefde erbij…

 

Mijn vorige bericht ging over afscheid nemen… afscheid nemen van mijn Jonkie. 

En toen ging ik vreemd…

Na 3 jaar trouwe dienst wordt hij namelijk vervangen voor een Japanse concurrent en wel de Suziki IGNIS. Deze naam is al eerder door Suzuki aan een model gegeven, maar deze is pas op de markt sinds januari van dit jaar.

Hoe dat nou kwam?

Bij navraag bij de Fiat-dealer bleek dat ik met een Panda met automaat kopen, niets op zou schieten. Dat zijn ook allemaal 2-cylinders. Dus dat werd hem niet.

En toen deden we iets geks…

We reden naar de Suzuki-dealer. Eens kijken wat daar te koop is, het schijnt een supergoed merk te zijn, al had ik daar totaal geen verstand van, en redelijk geprijsd.

Lang verhaal kort? Ik keek naar een Celerio.. mooie auto hoor, maar met een lagere instap dan ik gewend was en opeens hoorde ik zeggen.. “niet doen mijnheer, niet doen hoor”! Dus ik keek op, mijn lief stond bij een ander type en deed de deur open. Hij vroeg waarom hij dat niet moest/mocht doen…

En ja.. toen kwam de aap uit de mouw, mensen die zich verlekkeren aan dit S.uziki-type willen al vanaf januari niet anders meer…

Het bleek de nieuwe Suzuki IGNIS te zijn.. Een compacte maar superstoere auto, hij stond in het wit in de showroom met veel zwarte elementen eraan en ja hoor.. het gebeurde.. ik was meteen verliefd!

Uiteindelijk heb ik besloten om de meest uitgebreide versie te kopen die er was. Het wordt weer een witte, met veel zwart en chroom aan de buitenkant en een contrastkleur aan de binnenkant waarvan de kleur weer doorschijnt in de donkere bekleden! Met alles erop en eraan!

Het opvallende schuine spoilerstukje (weet niet hoe ik dat noemen moet) was ook een blikvangertje in de oude versie van tig jaren geleden.

Ze wordt eind september verwacht… dus nog een paar weekjes!

Ik ben van plan er heel wat meer jaartjes mee te doen dan ik nu met haar kleinere voorganger heb gedaan. En het lijkt me super eens een auto te hebben die alle luxe opties heeft die je maar kunt bedenken!

Dus dit wordt ongetwijfeld Genieten met een hoofdletter..

Hoe ze gaat heten?

“Miss Piggy” en u mag raden waarom…