Zwijmelen op Zaterdag #445 – Duo’s (5)

Zwijmelen op Zaterdag, vandaag de laatste zaterdag van de maand dus nog één duo te gaan!

___________________

Gisteren geen tijd gehad, ik had een leuke afspraak met mijn dochter, daarover later, en toen onze missie geslaagd was hebben we heerlijk op een terrasje in de zon geluncht. Wat een luxe weer. Daarna naar huis, meteen boodschappen gedaan en gekookt en toen was ik aan de bank toe. Geen zin meer dus vandaar wederom een beetje late zwijmel!

Nog één duo… en welke gaat dat worden…? Ik kreeg een tip… Nick en Simon! En die ga ik gewoon doen. Ik ken de oudere nummers het beste, want vanaf toen de 3JS in mijn leven kwamen zijn ze een beetje uit de gratie geraakt.

Maar ik vond ze leuk, mijn dochter en kleindochters trouwens ook! Toen ze een paar dagen tegelijk in Holland op vakantie waren in juli 2008 traden Nick en Simon op in de feesttent in Milheeze. We konden ze in de tuin horen!

Ik had 4 kaartjes besteld en Maria en Natalia gingen met hun papa en tante naar het concert. Helemaal geweldig vonden ze het.

Vooral Maria kon alle nummers van de CD’s “Nick & Simon” uit 2006 en “Vandaag” uit 2007 die ik had toen meezingen, op haar eigen Nederlandse maniertje natuurlijk, dus ze vonden het prachtig!

En het is ook nog gelukt ze op de foto te krijgen met Simon vlak voor ze na het optreden weer vertrokken.

• 

• 

Dus… Nick en Simon, die nog steeds aan de weg timmeren en leuke echtgenoten en vaders zijn geworden. En nog steeds prachtige stemmen hebben die perfect bij elkaar passen.

Van de eerste CD’s zijn niet zulke mooie video’s beschikbaar, maar dat is niet anders… maar het eerste nummer is al best lang geleden opgenomen, in 2010. Van het album “FIER”, dus pakken we de officiële videoclip.

“Een nieuwe dag”

Het 2e nummer is eigenlijk een beetje gek nummer, maar wel heel leuk! Ze zijn niet altijd zo serieus hoor!

“Ode aan de vrouw”

Ga je ook nog even langs bij “Natasja” voor nog meer zwijmels!

Een zonnig weekend gewenst allemaal!

Volgende week dus The Cats, onze Volendamse groep die werd opgericht in 1964 en van 1968 tot 1975 een van de meest succesvolle bands van Nederland was.

Afspraak met verrassing…

Vorige week dacht ik een moeilijk gesprek te moeten voeren met mijn dochter. Wij hadden namelijk besloten om ook de kerstdagen met zijn tweetjes door te brengen, eigenlijk net zoals de laatste 2,5 maand het geval is.

En Kerst vieren zonder familie is niet zoals zij de feestdagen normaal gesproken doorbrengt.

Ik vond het heel moeilijk om haar dat te vertellen, ging ook gepaard met tranen van mijn kant, maar gelukkig heeft ze alle begrip voor onze keuze. Hoewel niet van harte natuurlijk, maar die keuze maken wij uiteraard ook niet van harte.

Ik kom denk ik binnenkort maar naar Zeist om boodschappen te doen, zei ze. Als jij daar dan ook bent kunnen we elkaar toch even zien en even babbelen. Want ik ga wel 1x per week boodschappen doen.

Dat ging me toch te ver, dat we niemand in huis willen hebben betekent niet dat we elkaar niet buiten kunnen ontmoeten, hoewel Jan dat zelfs ook niet ziet zitten. Toen ik het idee opperde om samen ergens af te spreken en, op afstand, een stukje te gaan wandelen vond ze dat heel leuk.

We spraken af voor woensdag… Omdat ze dan privétijd opneemt van haar werk, want thuiswerkend, was de ochtend het gunstigste. Dus dat werd 11.00 uur. Ik heb alle tijd dus pas me heel gemakkelijk aan. We ontmoetten elkaar op een parkeerplek in een dorp in de buurt van haar woonplaats. We dachten in het parkje te gaan wandelen, maar dat is eigenlijk heel klein, daar zouden we met een kwartier al doorheen zijn. Maar sowieso had ze een ander plannetje…

Verrassing… Er kwam een tas uit de auto waarin 2 grote plastic zakken, 2 servetten, een thermoskan koffie en 2 bekers zaten. Ze ging nog eerst even naar de bakker waar ze 2 croissantjes kocht om erbij op te peuzelen. Dus we gingen op zoek naar een bankje… En dat werd toch gezellig!

Eerst werden de plastic zakken op de natte bank gelegd zodat we droog zouden kunnen zitten, op het puntje dan. Het bankje stond, speciaal voor ons natuurlijk, zo gesitueerd, zodat we nog net in de zon konden zitten, we hebben heerlijk bijgepraat en daarbij lekkere warme koffie gedronken.

Daarna nog even een rondje gewandeld door het centrum, stil want amper een winkel open, dus toch nog gelopen en toen weer allebei de auto in om naar huis te gaan. Geen knuffels, we hebben elkaar niet aangeraakt en bleven op afstand. Heel raar want we zijn allebei ontzettend aanrakerige mensen. Wat heb ik toch een geweldige, lieve en attente dochter! Dankjewel lieve schat 💕, dat doen we in januari weer een keer over!

Vroeg verjaardagscadeau…

 

Van mijn dochter heb ik al een vervroegd verjaardagscadeau gekregen.

Vanwege onze vakantie wilde ze niet wachten tot na mijn verjaardag, de 8e mei.

Ik werd verrast met een hele lieve kaart met daarin de tekst, van links naar rechts te lezen, die ze bij elkaar gesprokkelde uit allerlei bladen. Ze heeft er echt werk van gemaakt. M & D staat voor Moeder en Dochter, maar het zou ook Mama en Diana kunnen zijn hè. Zo ontzettend lief!

We gaan vrijdag dus samen op stap en komen pas zaterdag weer terug!
Een nachtje slapen in Van der Valk Hotel Sassenheim-Leiden, met een heerlijk ontbijt.

Voorafgegaan door een fijne middag samen, een etentje en een avondvullend programma.. Want… we gaan naar de Musical Soldaat van Oranje. Deze Musical bestaat maandag 30 april zeven-en-een-half jaar.

In het begin toen deze musical draaide dacht ik.. daar hoef ik niet heen. Maar een paar jaar geleden toen hij steeds maar werd verlengd ging ik daar anders over denken. Ook vanwege de mensen die er wel waren geweest en die allemaal enthousiast waren. Het moet toch wel erg spectaculair zijn.

En omdat mijn dochter hetzelfde dacht vond zij dat een mooi cadeau.

Ik heb er heel veel zin in!

 

De conifeer…

 

Het uitzicht vanuit mijn woonkamer is heel leuk en levendig. Ik woon op de hoek van de straat en kijk op een ruim opgezette T-splitsing.

Er gebeurt altijd wel wat.. auto’s, fietsers, voetgangers dus alle soorten weggebruikers komen voorbij.

Vanuit onze straat heb je uiteraard voorrang, zolang er geen verkeer van rechts komt uiteraard, maar lang niet iedereen geeft die voorrang ook. Linksaf slaan is dus niet altijd veilig. Soms moet je het gewoon afdwingen en dat zorgt regelmatig voor gevaarlijke situaties. We zien hier echt wel eens bijna-ongelukken gebeuren.

Daarbij stond er op de andere hoek in het gemeente-groen een gigantische conifeer die het zicht vanaf beide kanten belemmerde.

 

Vorig jaar augustus heb ik een mail daarover aan de gemeente gestuurd. Foto erbij gedaan en een paar dagen later kreeg ik antwoord. De betrokken ambtenaar was de situatie ter plekke gaan bekijken (was vast technisch weer zoals ze dat zeggen) en zou nagaan of deze boom wel in het gemeente-groen-plan thuishoorde. Zoniet, dan zou hij adviseren deze te verplaatsen en anders te kappen. De gevaarlijke situatie zag hij niet, dat kan ook niet natuurlijk als je 5 minuten staat te kijken naar het verkeer.

Een half jaar later stond de boom er nog steeds en nog steeds rijden de auto’s te hard (het is een 30 km weg) en nog steeds zien we dagelijks gevaarlijke situaties.

Dus nogmaals in de mail geklommen… Ik kreeg geen antwoord, maar een paar dagen later zei Jan: “Hé, moet je kijken, ze halen de conifeer weg”. En inderdaad, de hele boom werd gekapt en wat is dat een verschil.

 

De particulier die deze boom ooit geplant heeft zal het wel kaal vinden, maar mogelijk woont die persoon wel helemaal niet meer in die straat. Erg aardig was dat ik nog even werd ingelicht over dit gebeuren door een van de mannen van de gemeente.

Wij zijn blij! Heb meteen een bedankbriefje gestuurd aan de gemeente.. er wordt toch wel gehoor gegeven aan bepaalde situaties.

Wat een e-mailtje al kan doen hè…

 

Weekje Canaria…

 

Mijn excuses bij voorbaat voor het beetje lang uitgevallen logje 😎

Hoewel ik alweer bijna 5 dagen terug ben van mijn weekje Gran Canaria laat ik toch even weten hoe leuk het was! 

• Na een voorspoedige vlucht werd ik vrijdag rond 18.00 uur opgehaald door Ingrid. Zij had een heerlijke lasagne voorbereid, koolhydraatarm nog wel. We hadden heel wat af te kletsen en heerlijk gegeten. Het was lasagne waarvan de deegbladen vervangen waren door dunne plakken courgette! Echt heel lekker!
• Zaterdag de 13e was Natalia jarig en heeft Ingrid me, na wat gewinkeld te hebben, naar Telde gebracht zodat ik het ’s avonds mee kon vieren.
  Daarover in een volgend logje...
• Op zondag, ik was blijven slapen, heeft Nick als ontbijt churros gehaald. Natalia en haar vriendin waren een ingewikkeld spel aan het spelen met een supergrote telefoon.
  
  

  

  Het regende die dag behoorlijk, de parkeerplaats stond al snel voor een deel blank. Tegen het eind van de ochtend bracht Nick me weer terug naar Ingrid, waar we zowaar heerlijk in de zon konden zitten. Maar richting het zuiden wordt het meestal al snel beter.

  

• Op maandag zijn we lekker thuis gebleven, ik heb het allemaal wel gezien op het eiland, hoewel Ingrid me met alle liefde gebracht zou hebben waar ik heen wilde. ’s Avonds zijn we samen uit eten gegaan op de boulevard in Playa del Ingles.
  

  Zwaardvis met uien en patat

  

  Zalm met gepofte aardappel

  

  

  Helaas was er bij mij iets niet goed gevallen, te scherp of wat, geen idee. Maar mijn slokdarm en maag vonden het niet leuk. Na een paar Rennies ’s nachts, was het leed weer geleden.

  

  Zeg maar mmmmm…

  

  

  
• Op dinsdag heeft Ingrid me weer naar Nick gebracht. Hij had zijn vrije dag en we gingen samen appeltaart bakken. Dus eerst boodschappen gedaan, toen de appeltaart gebakken, tussendoor heerlijk gepraat over van alles en nog wat.
  Nick zorgde voor ons tweetjes voor de lunch. Toen de meiden uit school kwamen hadden ze ook meteen honger. Natalia dook meteen de koelkast in hoewel Nick haar eten aan het klaarmaken was.
  Toen Elsa van haar werk weer thuis was, heb ik ze weer allemaal geknuffels en heeft Nick me weer naar ‘huis’ gebracht.
• Op woensdag zijn Ingrid en ik naar Puerto Rico gegaan, bij vriendin Wil op de koffie, heerlijk op het terras kunnen zitten. Daarna met zijn drietjes geluncht en een beetje gewinkeld. Al met al een heerlijk dagje.
• En op donderdag weer de koffer gepakt. In de hoop dat ik echt wel weg zou kunnen komen vanwege die vreselijke storm in Nederland, maar gelukkig vertrok het vliegtuig waar ik mee terug moest redelijk op tijd. Ik was om 16.00 uur op het vliegveld en om middernacht weer op Nederlandse bodem. Wel bijna 1 uur op mijn koffer gewacht, maar toen kon ik dus eindelijk naar buiten waar mijn lief ook net aan kwam rijden.. Zo fijn om weer samen te zijn!

Een heerlijke week achter de rug waarvoor ik met name Ingrid nóg maar weer een keer heel erg bedank met een dikke smuffel!!!

 

Vergeten…

 

Gisteravond was ik al bijtijds op Eindhoven Airport. 

Na een bezoekje aan mijn vriendin Ingrid reed ik rond 22.00 uur richting het vliegveld. Het vliegtuig waar Natalia in zat zou om 23.15 uur landen en dit schema veranderde niet.

Bij Eindhoven Airport is de gewone parkeerplaats vlakbij de aankomsthal niet meer in gebruik. Alleen nog Kiss & Ride… daar mag je dus echt niet staan, alleen in- en/of uitladen, en daar had ik dus niks aan. Want natuurlijk wilde ik de aankomsthal in, om haar daar op te wachten!

Gelukkig kun je daar ’s avonds langs de weg parkeren, dat wist ik niet, maar ik ben nogal van het vragen en ik ben dus gewoon gestopt toen ik iemand aan zag komen, draaide mijn raampje open, vroeg aan de aardige man in uniform, die naar binnen keek toen ik riep, waar ik parkeren kon.

Allervriendelijkst antwoordde hij:  “U kunt hier staan hoor, is gratis na 18.00 uur”. “Echt waar?” vroeg ik.. Hij opende demonstratief met zijn sleutel zijn eigen auto die precies naast de mijne stond. Ik parkeerde ervoor, er was echt plek genoeg en wandelde naar de aankomsthal.

Na ongeveer een half uurtje wachten kwam Natalia als eerste van de passagiers van deze vlucht door de deur stappen.. rondkijkend of ze mij zag staan! Met alleen handbagage en voorin in het vliegtuig zitten was dat natuurlijk makkelijk. Wat een verrassing al zo snel. Heerlijk om haar weer lekker te knuffelen, tjonge wat wordt ze groot! Ze is langer dan ik inmiddels grrrrr ;-).

We liepen naar de auto en terwijl ik de auto keerde, voelde ik een windvlaag. Het rechterraampje stond open. Ik vroeg “Heb jij dat open gedaan?” “Nee hoor Oma”, zei ze, “stond nog open”.
Pfffff….., dat was ik dus vergeten dicht te draaien…

En…  óók vergeten een foto te maken van de reizigster..

Nou ja, als dat het ergste is hè… een seniorenmomentje zeg maar…

Vrolijk kletsend en zingend, zoals ik al voorspelde zondag, reden we naar Zeist waar we rond half één aankwamen. Een half uur later lagen we in bed en Nati heeft een gat in de dag geslapen.

Later op de ochtend hielp ze me met mijn medicijnen sorteren en natuurlijk werden er weer gekke selfies gemaakt…

Nati op vakantie 2017

Rond lunchtijd bezoek van ‘tante’ gehad, dat was ook een verrassing voor haar, ze dacht dat ze haar pas in het weekend zou zien. En vanmiddag zijn we samen naar het centrum gewandeld (goed voor mij ook) en op de terugweg hebben we lekker pizza’s meegenomen (niet zo goed voor mij dus…).

Morgen weer een nieuwe dag! Nu alweer zin in!

Helaas niet veel tijd om blogs te lezen, maar dat is begrijpelijk hoop ik! 

 

Gewonnen…

 

Gelukkig ben ik meestal niet in het spel, niet in loterijen en niet met winacties..

Maar nu ben ik dus toch wel de gelukkige.. ik heb het boek “De Roos Die Nooit Bloeide” dat Liesbeth wilde weggeven gewonnen!

Laat ik nou ook mezelf beloofd hebben dat ik ECHT weer boeken wil gaan lezen, hoelang zeg ik dat al niet denk ik dan.. maar.. ik ben dit keer echt in een boek bezig, dus het komt hartstikke goed uit, ik weet zeker dat ik baal als ik het uit heb…

Liesbeth, bedankt! Zodra ik het heb ontvangen ga ik er aan beginnen hoor! Je hoort binnenkort van me hoe ik het heb ervaren!

 

Na-Sint…

 

Zondagmiddag- en avond een soort van Sinterklaas gevierd.

Toen we bij dochter en schoon kwamen lagen er voor ons allebei een cadeautje en een rijm voor ons samen. Het afgelopen jaar werd daarin heel goed uitgelicht, echt heel leuk! Ik kreeg een ‘reisdagboekje’ die ik dus kan gebruiken voor mijn reis naar Zuid-Afrika! Ben van plan o.a. mijn blogteksten uit te printen en er dan in te plakken. Zo heb ik straks een mooi documentje in handen met mijn ervaringen, ontmoetingen etc.

Ze hadden een tafel gereserveerd bij Loetje.. in Breukelen waar we zouden gaan eten. Een nieuwe vestiging die nog maar net geopend was. Het concept is vast wel bekend bij een aantal mensen. Biefstuk is het core-gerecht! En dan geen gewone biefstuk, maar een echte tournedos in de jus…  Je kunt er van alles bij kiezen als bijgerecht. Het was fantastisch lekker en gezellig!

Gisteravond de echte Sinterklaasavond.

We hebben met zijn tweetjes bijna een zak kruidnootjes opgegeten.. helemaal fout natuurlijk, maar wat hebben we lekker zitten knabbelen!

Halverwege de avond kwamen de foto’s vanuit Gran Canaria.

Zoon en zijn meiden hadden de chocoladeletters die ik ingepakt had achtergelaten open gemaakt. Nick lijkt de zijne heel snel soldaat gemaakt te hebben en had bij foto 2 nog maar een klein stukje over.. Zielig hoor, nu moet hij weer een heel jaar wachten!

 

Reisdagje en update…

Vandaag vertrek ik voor een weekje naar Gran Canaria…

De laatste week was Jan bij mij en we hebben het weer heerlijk gehad. Zondag, nadat de storm was gaan liggen, nodigde Jan mij uit om mee te gaan naar het Spaanse Restaurant Las Ramblas om lekker tapas te gaan eten. Een hartstikke leuke verrassing, we hebben weer genoten. We zijn er lopend naartoe gegaan, het was heerlijk ook weer om te wandelen…

WIJ SAMEN, ALtijd goed! 

Morgen is mijn oudste kleindochter Maria jarig en daar wil ik toch wel graag bij zijn. Ze wordt alweer 15 jaar! Ja de tijd gaat snel hè…

Ik logeer dan bij mijn Engelse vriendin Susi, die daar ook een studio heeft. Een paar dagen in het zonnetje en lekker bijkletsen met mijn vriendinnen. Anna (die weer overwintert), Ingrid en Wil, bij wie ik allebei een dagje op bezoek ga. En met mijn ex en zijn vriendin rijd ik ongetwijfeld weer, zonder problemen, mee naar de verjaardag van Maria.

Dus dat wordt weer knuffelen met zoon en zijn meiden. Natuurlijk zit er weer van alles in mijn koffer voor hen, hagelslag, vlokken, witte bollen met filet americain en het een en ander voor Sinterklaas. Dat wordt vast weer allemaal goed ontvangen en wat is het leuk die glunderende koppies dan te zien.

Ben dus even weg, maar niet helemaal…

Trouwens, mijn tijdelijke Facebookloze tijd bevalt prima! Dacht ik zal het even laten weten!

Liefdesverklaring…

 

Afgelopen vrijdag kwam Jan na 2,5 week weer naar mij toe!

Heerlijk om weer samen te zijn in mijn huisje. Want natuurlijk hadden we elkaar wel gezien… bij hem, maar helaas was Jan toen niet echt fit..

Toen we aan de koffie zaten begon Jan mij te vertellen dat hij de laatste weken goed had nagedacht en steeds meer tot de conclusie kwam dat hij zeker wist dat hij voor een toekomst samen met mij wilde kiezen.

Ik kreeg werkelijk de mooiste liefdesverklaring die een vrouw zich maar kan bedenken of wensen, een liefdesverklaring waar de grootste boeketten bloemen niet tegenop kunnen. En een waarbij de traantjes bij ons allebei rijkelijk vloeiden.

We hebben het al superleuk dat weet iedereen, we zijn heel graag bij elkaar, alles klopt gewoon, elke minuut samen is waardevol, we denken over veel dingen hetzelfde, doen leuke dingen samen, respecteren elkaar en gunnen elkaar ook ‘ons eigen ding’. We houden heel veel van elkaar en ík wist wel wat ik wilde, maar voor Jan was zijn verleden altijd nog iets wat steeds in zijn gedachten terugkwam. Het hield onze relatie, zelf zei Jan altijd ‘verkering’, niet tegen, dat zeker niet en ik kon het ook heel goed begrijpen. Bij hem moest de liefde echt groeien!

Dus.. we zijn nu gelukkiger dan ooit!

Op zaterdagochtend zei Jan, we zijn dus nu verloofd en liet dat met een appje aan mijn dochter weten. En ja, zo kunnen we het natuurlijk wel noemen als je de intentie hebt samen verder door het leven te gaan.

En ’s middags kwam de verrassing… opeens stonden een lachende dochter met schoonzoon voor het raam, zij met een appeltaart en hij met een prachtig boeket bloemen in een vaas.
Ze vonden dat deze mijlpaal toch wel gevierd zou moeten worden. Wat door ons natuurlijk heel erg gewaardeerd werd en waar we van genoten hebben…

Nee, RINGEN KOMEN ER NIET AAN TE PAS en aan trouwen denken we ook niet, maar dat we voor elkaar gaan en ons leven samen verder echt willen delen is nu wel heel zeker en een feit en we zijn allebei heel erg blij!