Mijn oudste kleindochter alweer 19 jaar!
Wat een leeftijd toch alweer… en wat is de tijd snel gegaan!
Lieve Maria, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Helaas kan ik er dit jaar niet bij zijn, maar hopelijk volgend jaar weer wel!
Maak er een fijne dag van met zijn allen als jullie het gaan vieren! Lekker buiten in de tuin, wat zal dat luxe zijn!
Veel liefs van Oma!
Inderdaad, ze is weer een jaartje ouder, mijn jongste kleindochter, het zonnetje in huis!
En hoe leuk en speciaal, dit keer samen met Jan! Het is een bijzondere vakantie samen met hem op een plek waar ik al 27 jaar kom. Ook mijn allereerste vakantie was in dit complex.
En zo leuk om weer bij de verjaardag te zijn. Er komt vast wel eens een tijd dat ik eens oversla, heb het er toevallig ook al met haar over gehad. Maar zolang ik het leuk vind en zij ook blijf ik toch wel gaan!
Tot vanmiddag lieverdje! Dan vieren we je feestje!
En weer is mijn jongste kleindochter Natalia bijna jarig… ze wordt zondag 16 jaar! En ja… daar wil oma natuurlijk heel graag bij zijn.
De accommodatie voor januari had ik vorig jaar oktober al gereserveerd via Booking.com, een studio in hetzelfde complex waar ik jaren heb overwinterd. De vluchten waren ook geboekt, alles was eigenlijk alweer geregeld voor een paar daagjes zon en familie- en vriendenbezoek.
En toen, in november toen ik daar alleen was, kwam dat telefoontje van mijn lief… Hij vond er niks aan alleen… Hij wilde bij me zijn en ja ik natuurlijk ook bij hem. Enne… of ik maar die vluchten in januari voor hem ook wilde boeken…
Je moet weten, Jan heeft nog nooit gevlogen, het kwam er vroeger niet van om vliegvakanties te houden vanwege zijn grote gezin en ach… echt nodig vond hij het niet. En tijdens de 18 jaar dat hij ziek was, was het helemaal nooit aan de orde. De angst had hem toen in zijn greep voor het vliegen.
Ik kon het niet geloven, hoewel hij wel al eerder had gezegd dat hij ook díe stap wilde zetten. Hij heeft die angst afgeschud en gaat nu, zoals een kind dat nergens bang voor is, blanco het vliegtuig in.
Het leukste is dat hij eindelijk mijn zoon en zijn vrouw in het echt gaat ontmoeten!
En morgen vertrekken we dus. We zijn aan het pakken en alles aan het doen wat aan zo’n vakantietje vooraf gaat… Huisoppas is weer geregeld!
Tickets voor de trein hebben we ook op zak… ook dat gaan we samen voor de eerste keer doen, in een trein stappen.. Voor mij ook de allereerste keer naar Schiphol…
Eenmaal op Gran Canaria stappen we in een bus naar het appartementencomplex…
AL met AL weer een nieuwe uitdaging, waar we allebei zin in hebben!
Alweer 5 december en een die weer rustig voorbij gaat.
Wat een leuke feesten hadden we vroeger thuis, terwijl wij zongen strooide de buurjongen, met een zwarte handschoen aan, door een kier van de deur. Daarna gingen we snel buiten kijken of er ook echt pakjes stonden. En een van ons zag zeker weten Zwarte Piet wegrennen… Dat hield op toen de buurjongen ouder werd en er eigenlijk geen zin meer in had. De laatste keer gooide hij het cellofaanzakje erachteraan…
We vierden het met grote surprises toen we allemaal volwassen waren. Iedereen maakte er echt werk van en er is toen heel wat afgelachen.
Voor de kinderen vierden we ook echt heel lang Sinterklaas. Ook toen ze wisten dat hij helemaal niet bestaat, tot we op een bepaald moment overstapten naar cadeautjes met kerst.
Met de kleinkinderen op Gran Canaria, waar de Sint dan wel niet kwam want die was dan juist in Spanje, maar Zwarte Piet natuurlijk wel. En Maria en Natalia geloofden er ook heel lang in, want niemand vertelde ze het grote geheim.
De laatste jaren nam ik altijd het een en ander aan chocolade-lekkers mee naar Gran Canaria.
Letters natuurlijk, ieder zijn smaak. Strooigoed, muizen en kikkers, sint-chocolade in allerlei vormen. Dit jaar beperkte ik het, op verzoek, tot strooigoed en chocoladeletters (en altijd van de H.ema).
Voor de 4 meiden een pure letter en voor Nick een melk-hazelnoot. De avond van de 5e december kreeg ik altijd een foto toegestuurd als ze met zijn allen de letters weer uitpakten! En dan werd het smullen (foto’s van vorig jaar).
De letters voor dit jaar stonden ingepakt al te wachten op een kastje tot het 5 december zou worden toen ik van Jan een berichtje kreeg vorige week over de chocoladeletters van de H.ema. Dat berichtje meldde, dat er in de melk-hazelnootletters met een speciaal nummer mogelijk stukjes plastic zouden kunnen zitten en die konden de klanten dus terugbrengen.
Pfff…. welk nummer had Nick? Ja hoor, het genoemde nummer, dus die heb ik weer mee naar huis genomen. Ik vind het toch sneu dat er nu nog maar 4 letters staan te wachten tot ze vanavond worden opengemaakt. Het is te kort dag om op te sturen, dus hij zal moeten wachten tot we er in januari weer naartoe gaan… Hoop dat ik nog ergens een melk-chocoladeletter op de kop kan tikken, want de H.ema had ze dus echt niet meer.
Vandaag wordt Maria, mijn oudste kleindochter, 17 jaar!
Ze is een zondagskind, geboren op zondag 25 november 2001 en nu is het weer een zondag.
Ze was 12 uur oud toen ik haar in mijn armen kreeg! Wat een beauty en dat is ze nog steeds.
Het is een introvert meisje, erg met haar eigen dingen bezig, ze spaart edelstenen en mineralen, is graag thuis op haar kamer, houdt van gamen en alles wat daarbij hoort. Maar ook van mandala’s inkleuren. Geeft niks om make-up of echte meisjes-meisjes-kleding. Heeft haar eigen stijl waar ze zich lekker bij voelt. Doet het geweldig goed op school. Ze doet de opleiding Grafische Vormgeving en Animatie en zit in Las Palmas op school waar ze elke dag met de bus naartoe gaat.
Ze zwemt als een waterrat, heeft nooit zwemles gehad, alles zelf aangeleerd met vast wel wat hulp van haar papa. Ze ligt tenslotte al vanaf dat ze een paar maanden oud was in het water.
We gaan het vieren met taart en gezelligheid en ik ben er dankbaar voor dat ik in de gelukkige omstandigheid ben dat ik erbij kan zijn!
Lieve schat, van harte gefeliciteerd en tot vanmiddag!
Weer even in Spaanse sferen dacht ik aan het album “A Medio Vivir” van Ricky Martin.
Ik kocht de CD in 1996, het jaar dat ik mijn Spaans weer ophaalde door 6 weken lang elke dag minstens een uur te studeren.
De muziek vond ik sowieso prachtig en de stem van Ricky Martin deed de rest. Ik leerde alle liedjes uit mijn hoofd, zocht op wat ik niet goed kon vertalen en genoot heel erg.
En nu is er weer een stukje tekst dat mij in mijn hoofd schoot…
Zo voelt het nu voor mij nu ik niet bij mijn lief ben!
A medio vivir, a medio sentir…
Half leven, half voelen..
Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de andere inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…
Het wordt weer eens tijd voor een update… voor ik me echt een beetje terugtrek.
Onze vakantie naar Noorwegen was geweldig! Wat een prachtig land!
We hebben het er nog elke dag over. Veel van jullie hebben de verslagen van Jan gevolgd. Klik HIER als je ze gemist hebt en nieuwsgierig geworden bent…
We zijn 13 dagen weg geweest en hebben van elke minuut genoten. Ik ga een slideshow van de mooiste foto’s maken, die komt binnenkort eerst op mijn blog en daarna in de zijbalk! Met heel veel lof aan de ANWB die deze reis tot in de puntjes verzorgd heeft. Een echte aanrader hoor, die Ledenreizen.
Fietstochtje
De dag voor ik vertrok naar Gran Canaria hebben we een fietstocht gemaakt met als doel vrienden op te zoeken die in Renswoude een weekje op een vakantiepark verbleven Over deze vrienden heb ik al eerder geschreven. Het ‘liefde op leeftijd’ stel zeg maar… Klik HIER en daarna HIER als je wilt weten wat zij hebben meegemaakt. Nog steeds heel erg gelukkig samen en ze ondernemen, ondanks wat lichamelijke ongemakken en gezondheidsprobleempjes nog van alles ook al zijn ze intussen allebei boven de 80.
Na 25 km kwamen we, na een mooie route gefietst te hebben, bij ze aan. Na de koffie met taart bakte Corry een eitje voor ons viertjes en hebben we lekker geluncht. Na de foto, Corry wilde echt met ons gekiekt worden stapten we weer op de fiets en via een andere weg reden we naar huis. Het werd in totaal 62 km en ik had er niks van.
Met weinig ondersteuning gefietst, want mijn nieuwe Stella (ik heb de andere fiets ingeruild en deze heb ik vanaf december) was nog niet helemaal ingereden en hoger dan 6 mocht ik de ondersteuning niet gebruiken. Maar het ging dus goed, we hebben genoten en het was een goede training voor de fiets-vierdaagses die er aankomen.
Inmiddels is de accu bijna 3x leeggereden en heb ik 200 km op de teller staan, dus als ik wil, kan ik helemaal los!
Toen ging in mijn eentje voor 7 dagen naar Gran Canaria.
Dit vakantietje was ook weer super, vluchten waren prima en snel, verwend tot en met door Ingrid. Gezellig uit eten geweest en weer heel veel gepraat. Dat is tussen haar en mij geen probleem.
Nick die ontzettend verguld was met zijn 45 cadeautjes voor zijn 45e verjaardag. Ik krijg ze terug zei hij, als ik 70 word… pfffff 😉
’s Avonds met zijn vijfjes wat gaan eten.. was gezellig en lekker!
Mijn kleindochters weer geknuffeld. Ik kan er wel weer even tegen! Maria heeft alweer vakantie, Natalia eind van de week, de tijd gaat zo verschrikkelijk snel.
Dan gaan ze weer lekker een week of 10 naar het zuiden (Puerto Rico) waar ze lekker gebruik mogen maken van het appartementje, dat nu van mijn ex is.
Beetje bij nu?
Gisteren het vliegtuig gepakt voor 7 dagen Gran Canaria!
Mijn zoon wordt zaterdag 45 jaar en daar wil ik dus graag bij zijn, wat een luxe toch dat ik dat kan doen.
Ik logeer weer bij Ingrid, die me weer gastvrij heeft ontvangen. Met gezelligheid, mijn gespreide bedje en heerlijk eten. Een prima temperatuurtje van 22 graden met een lekker windje hier is het zelfs aangenamer (voor mij dan) dan in Nederland.
Mis wel mijn lieverd natuurlijk, maar dat is niet anders en het is nog niet eens een week.
Dus wederom ben ik een poosje uit beeld en zal ik niet veel tijd hebben om bij jullie langs te komen..
Dus… Tot later!
Op zaterdag 13 januari werd Natalia alweer 15 jaar. Ze was met vriendinnen naar de bioscoop in Las Palmas en Nick ging haar ophalen.
Nietsvermoedend kwam ze met haar vriendin Rebecca thuis. Want dat haar verjaardag die avond gevierd zou worden (en niet pas de volgende dag) wist ze niet, dus het was een hele verrassing toen ze binnen stapte. Een heerlijke geur in huis van een versgebakken cake die ze zo lekker vindt, oma op bezoek en andere vrienden die meteen voor haar gingen zingen. Ze stond er maar een beetje verlegen bij, maar dat mag ook wel.
Ik had voor haar verjaardag, net als in 2016 voor Maria, 15 kleine cadeautjes gekocht en een leuke kaart met inhoud. Ze wist nog wel dat haar zusje dat toen ook had gekregen, maar was toch blij verrast. Elk cadeautje werd op haar gemak uitgepakt en gelukkig was alles goed geslaagd.
We hebben eerst gezellig gekletst, hapjes gegeten en gedronken, speciaal voor mij was er een fles cava en die was echt heel erg lekker. Daarna gingen we eten.. op zijn Spaans.. de meisjes gewoon apart. En allebei wat anders. Ik kan er maar niet aan wennen, toen ze klein waren was dat wel gemakkelijk, maar nu ze groot zijn zou ik het wel leuk vinden om met zijn allen aan tafel te gaan. Maar ’s lands wijs, ’s lands eer zeggen we dan maar hè. Het zij zo…
Na het eten, wat weer heerlijk was, kwam de cake tevoorschijn. Er werd gezongen natuurlijk en toen mocht ze de kaarsjes uitblazen. De cake was heerlijk, ik houd er altijd rekening mee, eet gewoon niet echt tot ik genoeg heb, en dan lukt het prima er nog een stuk taart of cake of ander toetje in te krijgen. Want ja, dat is ook een Spaanse gewoonte!
Inmiddels was het natuurlijk al zeker 23.00 uur geweest en toen alles was opgeruimd en afgewassen, gingen de vrienden met zoon naar huis en wij zochten ons bedje op.
Alweer een jaar ouder.. goh, ik weet nog zo goed dat ze net geboren was en al een paar uur na de geboorte thuis kwam met mama!
Hieronder een slideshow van die 15 jaar! En dan op naar Sweet Sixteen!
Iris Papilio - Regenboogvlinder 