Ben langer weg gebleven dan de planning was… Maar… ik ben weer in aantocht!
Nog een paar dagen en dan rond ik mijn laatste vrijwilligerswerk af bij het Monument de Pyramide van Austerlitz en heb ik vast zeeën van tijd en dus ook tijd en zeker zin om weer te gaan bloggen!
Er is heel veel gebeurd in de 7 maanden dat ik weg was. Velen hebben dat allemaal wel via Janmeegekregen
Wist ik veel dat we ook nog eens zouden gaan verhuizen, dat ik toch nog naar Gran Canaria zou gaan, dat Covid-19 ons ook weer in huis hield enzovoort enzovoort!
We gaan eerst 5 dagen naar Duitsland, mijn broer is in februari 2020 geëmigreerd om met zijn gezin op de Warsberg in Saarburg een restaurant te gaan pachten. Loeinieuwsgierig zijn we!
Helaas gooide corona roet in het eten en mochten ze niet open en konden wij sowieso niet naar het buitenland. In de zomer van 2020 hebben ze een aantal weken gewerkt en goed gedraaid. Daarna was het weer mis. Lang verhaal kort, we slaan 2021 maar over, want toen lukte het ook niet, maar nu is het gepland.
Zaterdag stappen we in de auto, heerlijk weer samen langs de mooie wegen van Nederland en verder rijden, dat wordt weer genieten en dan gaat Jan lekker aan de braadworst. Ik hoop maar dat broertje wel goed voor hem heeft gezorgd op dat gebied. Want Jan ziet er erg naar uit! Want eigenlijk vond hij het helemaal geen straf om zelf al die braadworsten op te moeten eten als we wéér niet konden komen… 😂
Afgelopen maandag hadden we een erg leuk uitje met bijna alle vrijwilligers van de Pyramide van Austerlitz, met ook een groot aantal partners. Uiteindelijk waren we met een groep van 40 personen!
Gerelateerd aan de Franse Tijd (van 1795 – 1813) waarin de Pyramide van Austerlitz is gebouwd, gingen we naar Waterloo in België, waar Napoleon Bonaparte op 18 juni 1815 zijn laatste veldslag verloor en daarmee ook zijn macht in Europa. Klik HIER voor een kort verslag.
Memorial, Panorama en Heuvel met de Leeuw
We vertrokken ’s morgens om 07.00 uur met een bus richting Waterloo, alsof we op schoolreisje gingen. We arriveerden om ongeveer 10.15 uur op de plaats van bestemming. De files rond Antwerpen en Brussel waren onvermijdelijk, maar vielen uiteindelijk toch wel mee.
Vroeg op, maar goed gemutst!
Ruim 3 uur in de bus, maar gezelligheid kent geen tijd!
We kregen de tickets die al besteld waren, met een groep is het ook goedkoper, en konden dus meteen naar binnen. Er was een leuk programma samengesteld, maar iedereen kon zijn eigen weg gaan.
Het hele bezoek bestond uit 5 onderdelen:
Het Memorial
Dit museum, gesitueerd onder de grond, bezochten we als eerste. Prachtig opgezet. Het bestaat in deze vorm nog maar 3,5 jaar. Geopend sinds 2015. Net voor het 200 jaar geleden was dat de slag werd geleverd. Echt van alles te zien, compleet met een audiotoer. Heel veel prachtige schilderijen of platen. Natuurlijk met heel veel lugubere beeltenissen. De grote gang ‘de weg naar Waterloo’ was indrukwekkend. Sabels, pistolen, geweren en kanonnen. Er was zelfs een skelet dat is opgegraven, dat van een Duitse Hannoveraan zou moeten zijn. Er speelde ook continue een 4D film over de slag bij Waterloo. Tjonge wat levensecht zeg. Verschrikkelijk hoe dat er aan toe ging. Die zijn we ’s middags pas gaan kijken. Oorlog is toch echt vreselijk!
Het Panorama
Het beroemde cilindervormige panorama, dat zich bevindt in een rond gebouw ziet er prachtig uit en doet me een beetje denken aan Panorama Mesdag in Den Haag. Het schilderij van 12 meter hoog en 110 meter lang werd in 1915 vervaardigd door Louis DuMoulin. Het toont allerlei taferelen van de slag, vanuit het perspectief van de kijker precies op de juiste plek.
De Slag bij Waterloo
De Heuvel met de Leeuw
Oftewel “De Leeuwenheuvel”. Een zeer spectaculair monument. Aan deze heuvel is 3 jaar gewerkt en deze kwam in 1824 gereed. Hij is gebouwd op de plaats waar ‘onze’ prins van Oranje gewond is geraakt. Bovenop deze heuvel staat de Nederlandse Leeuw. België en Nederland waren in die tijd één rijk.
Natuurlijk konden we naar boven, via een hele lange trap. Jan zag het eerst niet zitten, want hij heeft nou eenmaal hoogtevrees. Maar hij wilde toch het uitzicht in zijn geheel overzien. En ik ook. Hij besloot terug achteruit naar beneden te gaan. Ik dacht ik stop gewoon af en toe en wat er gebeurt gebeurt er, maar ik kom boven. En dat lukte. Viel achteraf nog wel mee ook. Haha, is altijd zo hè, achteraf… Het waren totaal 226 treden, ruim 2x zo hoog als onze Pyramide. Wat een geweldig uitzicht. Eenmaal beneden hebben we eerst nog een poosje op een bankje gezeten want we hadden allebei bibberbenen. Dat was geen straf want het was prachtig weer!
In een restaurant in de buurt genoten we van een heerlijke Italiaanse lunch, spaghetti carbonara voor mij en een pizza voor Jan.
De Hoeve van Hougoumont
Rond deze hoeve vonden bloedige gevechten plaats. Daar zijn ook nog 4 expositieruimtes. Maar… wel ruim 1 kilometer heen lopen en ook weer terug. Ik had geen beste benen na dat traplopen. Een collega-vrijwilliger was er al geweest en die zei dat het niks bijzonders was. Dus we besloten dan maar niet te gaan. Maar hij was dus achteraf niet naar binnen geweest. Helaas, want het schijnt heel mooi geweest te zijn en groep werd dus gewoon verwacht en welkom geheten. Nou ja, er zijn er meer niet geweest. Jan zei later nog, ze moeten daar een treintje laten rijden (zoals ook in grote steden wel rijdt).
Wellington museum
Om half 4 zou de bus weer vertrekken richting het stadje Waterloo. We waren vroeg en hebben nog een heel gesprek gehad met de chauffeur. Toen druppelde iedereen weer binnen. In Waterloo bezochten we hetWellington museum, dat midden in het centrum staat. Dat zat bij het ticket in. Ook weer met een audiotoer. Was allemaal keurig georganiseerd. Ik had er niet zoveel geduld voor dus las gewoon de tekst naast de schilderijen en ander voorwerpen. Wellington voerde de geallieerden aan tijdens deze veldslag nl. Engeland, Pruisen en andere Duitse staten en Nederland.
Daarna naar een tentje gegaan waar we mensen met heerlijke wafels met slagroom zagen zitten. Het was prachtig weer maar buiten was alles vol. Dus naar binnen. Was heerlijk! Leuk gesprek gehad met een collega vrijwilligster en haar dochter. Om half 6 moesten we weer bij de bus zijn en vertrokken we terug naar Nederland. We hadden nog broodjes dus na een uurtje zijn we daar lekker aan begonnen. Voor allebei een flesje jus d’orange. Dus goed geregeld. Eenmaal thuis waren we echt moe…
Al met AL een geslaagde dag met prachtig weer dat wij als drukke vrijwilligers van de Pyramide van Austerlitz blijkbaar gewoon verdiend hadden.
Daar ben ik weer… het bloggen stond echt de hele zomer op een laag pitje.
Maar ik heb er weer zin in!
Ik was gewoon te druk met andere, ook zeer belangrijke zaken, waaronder dus veel leuke, maar ook minder leuke… Ik heb ook bij mijn favoriete bloggers niet alles gevolgd, maar soms moet een mens nou eenmaal prioriteiten stellen.
Allereerst gaan we bij het Monument de Pyramide van Austerlitzin de winterstand, dus voor wat betreft roosterzaken etc. wordt het een stuk rustiger. Vanaf november is de Pyramide alleen op zondagen open. Dat betekent 5 maanden heel kalm aan.
De leuke dingen:
Het boekje van Jan, dat hij schreef voor zijn kinderen, helemaal klaar gemaakt (met hulp voor de omslag) zodat het naar de drukker kon.
De bruiloft van zoon en schoondochter van Jan gevierd! Wat een supermooie dag is dat geworden. En gelukkig dat ze zijn! 🙂
Gezellige bezoekjes afgelegd en gekregen.
De website van de PvA was wel een rode draad die bijna elke dag voorbij kwam. Nog niet helemaal af, ik heb nog een week om wat aanpassingen te doen. 2 pagina’s ga ik helemaal opnieuw doen, maar als ik er eenmaal één af heb dan is de tweede ook zo klaar.
De laatste maanden weer een aantal diensten in het Kassahuis gedaan, tekort vrijwilligers maakte dat we alles uit de kast moesten halen om het Monument open te houden.
Mijn ramen gelapt aan de binnenkant van beide verdiepingen, op de dag dat de glazenwasser kwam voor de buitenkant. Het leek wel of ik geen ramen meer had… 😉
Ik sta versteld van mezelf want ik kan dus echt heel veel met links..
Met een AH-restaurantbon (van dochter en schoon gekregen, die hadden er zoveel want… goeie klant van de Appie) samen gaan eten bij Pannenkoekenrestaurant “Klein Zwitserland” in Driebergen. Gezellig en erg lekker!
Het nieuwe TV seizoen is weer begonnen, dus genieten van nieuwe series en van Videoland.
De auto heeft zijn eerste service-beurt gehad en kan er weer tegen.
Ik heb me opgegeven voor vrijwilligerswerk voor de parochie, inmiddels ben ik wijkcontactpersoon voor 2 straten. Verjaardagsbezoekjes afleggen bij 80-plussers. Het gaat dus meestal om oude mensen en daar heb ik wel wat mee. Het gaat in totaal om 22 adressen, jong en veel oud. Benieuwd of dit echt iets voor mij is.
Vorige week de 85e verjaardag van mijn jongste tante mee mogen vieren, het werd een heerlijke dag.
Daarin weer contact gelegd met een nicht waar ik vroeger heel veel mee optrok. We hebben wat afgepraat.
Nadat het bezoekje jaren op mijn lijstje stond eindelijk naar Garderen geweest en daar de Zandsculpturen gezien. Het thema was “Hollandse Meesters” (logje volgt)
Een riviercruise geboekt waar we tijdens de kerst gebruik van gaan maken. Vertrek en aankomst in Arnhem. Heel veel zin in!
En ik ben vast nog een heleboel leuke dingen vergeten. Natuurlijk zijn er ook minder leuke dingen aan de orde (of geweest), maar dat komt later wel..
Ik had heel duidelijk aangegeven dat ik er niet aan wilde beginnen, toen er een hele tijd geleden in een vergadering werd gevraagd wie een nieuwe website zou kunnen maken. Er werd naar me gekeken, een aantal weten dat ik een blog heb, maar ik heb meteen gezegd. Nee hoor, daar ga ik niet aan beginnen, kost me veel teveel tijd.
Iemand anders, geen vrijwilliger, nam het toen op zich. De opzet werd gemaakt en inhoudelijk was er al heel veel ingevuld. Maar toen er een back-up werd gevraagd om eventuele gewijzigde openingstijden op de site te zetten of bijvoorbeeld een mededeling dat de Pyramide gesloten zou zijn, door omstandigheden gebeurt dat wel eens, heb ik gezegd dat ik dat wel wilde doen.
Uiteindelijk is het erop uitgedraaid dat ik nu toch het beheer doe. Dat is even een tijdrovende klus. Eerst wegwijs worden in het systeem. Een en ander veranderd en aangevuld. Als de site binnenkort helemaal klaar is, blijft het voorlopig bij af en toe eens een wijziging, misschien eens wat nieuwe foto’s erop, maar verder moet het goed zijn en hij is dan ook informatief genoeg voor de eerste tijd.
Ik beloof, als alles helemaal in orde is, kom ik weer lezen bij jullie hoor, heb er echt de laatste weken te weinig tijd voor gehad. Met het gevolg dat ik nu gigantisch achter loop en vandaag (zo goed als) de hele Feedly lijst op ‘gelezen’ ga zetten want ik haal het niet meer in.
Tussendoor nog een oudje gevonden uit 1969! De band wel eens live zien optreden toen ik vroeger uitging in het Klaverblad in Badhoevedorp. In het toilet zelfs eens naast Mariska Veres gestaan. Goh, dat was 50 jaar geleden toch wel heel bijzonder hoor. Zo’n bekende artiest zo dichtbij…. Maar echt vriendelijk was ze niet, eerder hooghartig. Dat is nu niet meer zo heb ik het idee. Iedereen is gewoon zichzelf en de artiesten van nu staan veel dichter bij de mensen.
“Mighty Joe”
van
Shocking Blue
Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…
Op vrijdag 26 januari 2018 vindt de jaarlijkse LICHTJESWANDELING weer plaats bij de Pyramide van Austerlitz, dat is dus VANDAAG!
Meer informatie, over dit geweldig leuke evenement in het donker, vindt u op de website De Pyramide van Austerlitz.
Klik HIER voor meer info op de website van De Franse Tijd en de het Monument de Pyramide van Austerlitz, over deze belangrijke periode voor Nederland en over de bouw van deze bijzondere piramide.
Klik HIER voor info op Facebook/De Pyramide van Austerlitz
Als vrijwilliger werd iedereen gevraagd mee te werken dus ook ik ben vandaag van de partij! En ook Jan gaat mee helpen! We hebben er zin in!
Vanwege het weer is het elk jaar weer spannend of dit feest voor ons en de bezoekers daadwerkelijk door kan gaan. Maar woensdag kregen we het groene licht door! En dat is heel fijn, want het is een ontzettend bewerkelijke organisatie.
Heel veel plezier alvast als je toevallig in de buurt woont en dit ook eens mee wilt maken.
Op zaterdag 14 oktober werd rondom de opgravingen in Austerlitz een archeologie-dag gehouden.
Natuurlijk moest ik daar even bij kijken en omdat het prachtig weer was ging ik lekker op de fiets. Ik wilde sowieso eens rondkijken en mijn collega-vrijwilligers van de Pyramide van Austerlitz begroeten.
Er werd gegraven op een stuk van het terrein, waar rond 1800 het legerkamp van Napoleon was opgetrokken. Er waren rond 18.000 soldaten gelegerd, Fransen en Hollanders. Dezelfde soldaten die in 1804 in 27 dagen de PyramidevanAusterlitz hebben gebouwd onder leiding van Generaal Auguste de Marmont!
Het was lekker druk en er waren leuke activiteiten voor kinderen en volwassenen:
Er waren archeologen bezig die uitleg gaven over de vindplaatsen en hoe ze die markeerden…
Een legertje soldaten deden schietoefeningen…
Je kon op de foto met Napoleon…
Ook leuk, een ritje maken in een huifkar met paard…
Kinderen werd geleerd hoe ze met een metaaldetector om moesten gaan…
Er was een verteller…
Er waren leuke stalletjes met opgegraven voorwerpen o.a. scherven, munten, uniformknopen, gespen etc.
Je kon een kleine expositie met tekeningen en opgegraven spullen bekijken…
Lekkere koek en gebak eten
Ook de Pyramide van Austerlitz was vertegenwoordigd met een stand met maar liefst 5 vrijwilligers die hun steentje bijdroegen.
Kinderen mochten op de foto met soldatenuniformen aan…
Er werden veel mooie, betaalbare boekjes verkocht…
Ze lieten een verzameling opgegraven voorwerpen zien van een andere collega-vrijwilliger die in Auterlitz woont maar op vakantie was
En natuurlijk werd er weer gelobbyd voor nieuwe vrijwilligers…
De organisatie had er veel werk van gemaakt en het was fijn dat het weer zo goed meewerkte.
Helaas kan dit stukje geschiedenis, dat het enige overblijfsel van het leger van Napoleon in Nederland is, niet behouden blijven. De gemeente sluit over ongeveer een maand deze opgravingen af, waarna er op die plek een nieuwe woonwijk zal verrijzen!
Al met al een erg geslaagde dag!
Wie is er ook wel eens naar een Archeologie-dag geweest en waar?
Inmiddels is mijn 4e seizoen als vrijwilliger ingegaan. Momenteel maak ik het rooster voor de vrijwilligers. Een pittig klusje, maar voor mij ook heel makkelijk omdat ik het overal kan doen en dat past nu beter in mijn leven. Heel af en toe neem ik ook een dienst op me in het Kassahuis. Want we hebben gewoon echt mensen te weinig. Wie weet zijn er lezers die in de buurt wonen en zich aangesproken voelen.
We hebben een enthousiaste groep mensen en hopen op nog meer nieuwe gezichten voor de werkzaamheden in het Kassahuis en in het Bezoekerscentrum.
Hieronder het persbericht dat eind maart is uitgebracht. Het had nut, er hebben zich tot nu toe 3 nieuwe mensen aangemeld. Heerlijk, maar nog niet genoeg.
Persbericht 30 maart 2017
Helpt u mee het verhaal van de Pyramide van Austerlitz levend te houden? De Pyramide van Austerlitz markeert een belangrijk moment uit onze geschiedenis: de Franse Tijd. Vrijwilligers maken het mogelijk om iedereen van dit bijzondere monument en alle activiteiten eromheen te laten genieten.
Nu in het voorjaar en de zomer dit bijzondere monument weer druk bezocht wordt, zijn er nog vrijwilligers nodig om iedereen te ontvangen, kaartjes te verkopen en bezoekers het verhaal van de Franse Tijd te vertellen.
Veel mensen zegt de Franse Tijd waarschijnlijk niets, maar tot op de dag van vandaag heeft iedereen nog te maken met invloeden uit deze periode. Zo hebben we nu een Burgerlijke stand en kwamen er standaarden voor maten, zoals meters en liters.
Er zijn vele prachtige verhalen te vertellen over deze bijzonder invloedrijke periode en ook over wat er toen op de Heuvelrug gebeurde. Deze verhalen verdienen het om te worden doorverteld. De 30 vrijwilligers, die bijna 44.000 bezoekers ontvingen in 2016, kunnen daarbij wel wat hulp gebruiken. Landschap Erfgoed Utrecht zoekt daarom gidsen en gastheren en gastvrouwen.
Als gastheer of gastvrouw ontvang je de bezoekers bij het monument, je verkoopt kaartjes en geeft informatie als dat nodig is. De verkoop van toegangskaartjes is de enige bron van inkomsten voor het in stand houden van het monument.
Als gids ontvang je bezoekers in het Bezoekerscentrum. Je vertelt hen over de Franse Tijd en je vertoont een film. Er zijn ook rondleidingen, daarin is het mogelijke om het verhaal wat uitgebreider te vertellen. Heb je nog geen kennis van de Franse Tijd? Dat is geen probleem, onze gidsen maken je graag deelgenoot van hun kennis!
Voor je inspanningen krijg je veel terug. Je wordt opgenomen in een gezellig team van enthousiaste mensen, dat iedere 6 weken bij elkaar komt. Er is één keer per jaar een vrijwilligersuitje en samen bedenk je nieuwe dingen. Bijvoorbeeld voor het vernieuwen het bezoekerscentrum. Voor je inzet kun je gebruik maken van vrijwilligersvergoeding van € 10,- per dienst.
Neem voor meer informatie contact op met Landschap Erfgoed Utrecht Hester Hinrichs h.hinrichs@landschaperfgoedutrecht.nl Tel. 030 220 55 34 Pyramide en bezoekerscentrum: Zeisterweg 98 B, 3931 MG Woudenberg Postadres: Landschap Erfgoed Utrecht, Postbus 121, 3730 AC De Bilt
Ja, beetje druk gehad de laatste dagen en vandaag ook nog, maar daarna neem ik lekker vrij. Denk ik hoor, als er niks tussenkomt.
Donderdag dus het bezoekje vanLiesbeth bij Jan (zonder Melody helaas), zo’n leuk logje heeft ze erover geschreven. Ik heb onverwacht, samen met Lies dus, genoten van de try-out van de nieuwe show van ‘Purper‘ in het Kennemertheater in Beverwijk. Na afloop de tassen opgehaald bij Jan, gedag gezegd 😦 en door naar Zeist met Liesbeth als logé. De volgende dag bracht ik haar aan het eind van de ochtend naar het station. Was al met al nog hartstikke leuk.
Vrijdag had ik dus dat concert van de 3JS, natuurlijk weer ontzettend veel zin in. Samen met Rosalinde, een lief en leuk 3JS vriendinnetje, reed ik na het eten naar Hilversum waar zij optraden in De Vorstin. Ik houd niet van Hilversum, ben er ook echt niet bekend en ja, een parkeerplaats zoeken dus…
Er waren wel parkeergarages in de buurt, maar Roosje had heel dichtbij, waar we langs reden, een aantal lege plekken gezien. Na nog een rondje zei Roos.. Pleur die auto hier nou maar neer, dat mag vast wel. (Ik moest het ook echt zo in mijn logje zetten van haar hoor.. excuses want dat is niet echt mijn normale taalgebruik).
Moet je je voorstellen, ze heeft geen rijbewijs, dus ook geen auto, wat weet zij er nou van zou je denken hè.. ;-). Maar goed, betalen moest tot 9 uur dus voor een paar centen stonden we lekker dichtbij. We namen de gok…
Rond 23.30 uur vertrokken we weer, we werden als die-hard fans gewoon de zaal uitgebonjourd.. want ja iedereen heeft wel weer wat te kletsen met deze en gene. Op naar de auto..
“Oh nee!” riep Roos, ze was het eerste bij de auto.. “er zit iets achter je ruitenwisser…”
Ik dacht meteen, potdikkie, toch een bekeuring. Maar het bleek heel iets anders te zijn, want mijn rechterspiegel hing er los bij..
Achter het raam zat een briefje van een getuige, helaas zonder naam of telefoonnummer. Maar.. er was dus iemand kennelijk te dicht langs mijn auto gereden, nog knap hoor.. Maar die was dus doorgereden. het spiegelglas van die auto zat ook tussen de ruitenwisser.
Gedoe hè, zielig vond ik het… voor mezelf dan…
Met het oplaadkabeltje van mijn telefoon heb ik de spiegel vast gezet zodat hij niet kon gaan slingeren en dus nog meer beschadigen. Dus naar huis, met Roos nog een glas wijn gedronken en wat te knabbelen genomen en toen naar bed.
De volgende dag… zaterdag dus… actie ondernomen want die dag had ik hem nog heel hard nodig.
Jan zei: Vastzetten en naar een garage. Zo gezegd zo gedaan, nadat ik de verzekering had gebeld. Online aangifte gedaan bij de politie alle gegevens, die op het briefje stonden, doorgegeven van de ‘dader’ (inmiddels antwoord…ze gaan het bekijken). Ik verwacht er maar niks van, maar toch handig voor de verzekering.
Bij een garage die Roos me aanraadde langs gegaan, spiegel werd vastgezet, nieuwe besteld. Het is een garage die werkt met mijn verzekeringsmaatschappij dus dat komt goed uit. Denk niet dat ik een eigen risico heb maar voor alle zekerheid morgen even navragen.. En.. dan… is dat probleem ook weer opgelost.
Hangt er zielig bij…
Provisorisch vastgezet
Ducktape doet wonderen
Vandaag, zondag, kreeg ik koffievisite van mijn vriendin Adrie en haar zoon. Onverwacht kwam mijn neef Wim ook nog langs, dus dat was super gezellig.
Vanmiddag een kassadienst gedraaid bij de Pyramide.. Het was me toch druk…
We hadden over de hele dag een erg mooie omzet.
En nu heb ik vrij en morgen neem ik een snipperdag… dat jullie het weten… 😉
Ik heb een heerlijk leventje, dat is wel bekend, en het wordt alleen maar leuker. Heen en weer reizen naar mijn lief is geen probleem en omgekeerd vindt Jan dat ook niet. We genieten van elke minuut samen en zijn ook regelmatig een paar dagen alleen. Toch werkt dat prima, hoewel we elkaar best missen zeggen we altijd tegen elkaar #wijkunnendit.
Dit maak(te) ik onlangs mee…
Mijn vrijwilligerswerk bij dePyramide van Austerlitz...
Met veel plezier doe ik mijn vrijwilligerswerk. Bij voorkeur bij het Kassahuis. Het staat allemaal een beetje op een lager pitje dan voorheen, maar opgeven wil ik het niet, vind het gewoon veel te leuk. Wie komt er eens een kijkje nemen?
Collage van internet
Ik kwam vorige week een kikker op mijn pad tegen toen ik lopend op stap was, gewoon midden op het trottoir. Ik dacht hé, als ik mijn prins al niet gevonden had, was dit hem misschien wel geweest. Maar ik heb hem dus laten lopen en hem veel geluk gewenst..
Toen ik die kikker tegenkwam was ik dus op weg naar de dokter om bloed af te laten nemen voor controle op diabetes 2. Eigenlijk ben ik al een jaar of 7 onder controle omdat ik steeds tegen de grens aanzat, de grens of ik wel of geen pilletje ervoor moest gaan slikken. Iedere verandering in een mensenleven kan de bloedsuikerspiegel beïnvloeden. En er is de laatste jaren nogal wat gebeurd in mijn leven. Maar nu moest ik er dus echt aan gaan geloven. Sinds een aantal weken slik ik een tabletje om het op peil te houden. En donderdag kreeg ik een telefoontje dat alles in orde was, de waarde was gezakt en acceptabel, wat betekent dat het medicijn aanslaat! Gelukkig maar!
Toen ik laatst naar mijn ‘werk’ ging en over het bospad reed richting de Pyramide, waar ik altijd bijna stapvoets rijd, verbaasde ik me over een vader van (bleek later) 4 kleine kinderen die met zijn SMARTPHONE bezig was. Rug naar 3 kindjes, 2 waren met stokken elkaar te lijf aan het gaan en één kleintje van, ik denk nog geen 2 jaar, scharrelde midden op het pad. De moeder was blijkbaar een ander kind uit het bos aan het halen. Nou heb ik een Fiat Panda, een 2-cilinder, en het geluid wat mijn Jonkie produceert is dat van een brommer, dus de man hoorde me. Inmiddels stond ik natuurlijk helemaal stil. Hij schrok zich een ongeluk.. gilde naar zijn vrouw, die meteen aan kwam rennen.. Er was niks aan de hand, maar wat een onverantwoordelijke vent was dat zeg. Voor mensen die met hun kinderen op stap zijn zou het verboden moeten zijn dat ze met hun telefoon in de weer zijn…
De bonsaikastanje van kleindochter Maria doet het prima. 10 jaar geleden, tijdens haar eerste vakantie in Nederland pootte ze een paar kastanjes in de grond… (Klik op de link hierboven om het bericht nogmaals te lezen). Er zou een boom uitkomen volgens haar. Wij (ex en ik) hadden er een hard hoofd in en een kastanje op een recreatiepark (we woonden toen in Milheeze, Brabant) is natuurlijk niet de bedoeling, maar ze mocht haar gang gaan. Wat denk je, de kastanje kwam op en trots dat ze was.
Na de verhuizing, bijna 3 jaar geleden, hebben we hem meegenomen en in een kuip geplant. Mijn broer zei namelijk, waarom maak je er geen bonsai van, want ook in Zeist was het geen goed idee hem in de tuin te planten. Zou gewoon veel te groot worden. Het komende najaar moet hij er weer even aan geloven. Dan ga ik de bovenste takken weer toppen, zodat hij (hopelijk) weer verder groeit in de breedte. Het is en blijft een kastanjeboom, alleen de takken en bladeren zijn nu al veel kleiner dan van een normale boom. Ik vind het leuk!
En als laatste wil ik jullie de taart nog even laten zien die ik op mijn verjaardag van mijn schat kreeg! De bekende banketbakker in Beverwijk had heel goed zijn best gedaan, we hebben gesmuld.
Iris Papilio - Regenboogvlinder 