Nou, dat ik nog eens het woord fantastisch zou gebruiken op mijn blog had ik niet echt verwacht maar… het was gewoon echt zo!
We hebben een heerlijke riviercruise-vakantie gehad, een mooie route, heerlijk weer, echt zo geboft, mooie gesprekken met onze vrienden gehad, die dus geweldig fijn gezelschap zijn geweest. En ook heel veel gelachen. Ontzettend lekker eten, een erg vriendelijke en behulpzame crew -daar hoort iedereen bij natuurlijk- en verder vriendelijke mede-passagiers, die je natuurlijk elke dag opnieuw weer tegenkomt…
Er werd een mooie route gevolgd, we startten in Arnhem en vandaar naar Amsterdam, Hoorn, Sneek, Lemmer. Daarna de IJssel op, de mooiste rivier van Nederland en via de Hanze-steden Hasselt, Deventer en Zutphen door naar Arnhem.
De kapitein van het schip de “Rembrandt van Rijn” was een vriendelijke man, één die niet op zijn 4 strepen stond zeg maar, maar die gewoon een hulpvaardig mens is en zijn steunende arm uitleende aan mij, aan mijn vriendin en aan andere mensen die wel een steuntje konden gebruiken.
Ook al ben je beperkt, er is de mogelijkheid om je rolstoel of rollator mee te nemen aan boord, alleen mag die niet aan boord worden gebruikt. Als je dat ’s morgens aangeeft wordt dit hulpmiddel als je van boord wilt gaan op de wil gezet.
Mag ik het dan fantastisch noemen… ik vind van wel! We hebben mooie herinneringen gemaakt en kijken er met heel veel plezier op terug!
En… heel voorzichtig ben ik al aan het speuren voor een nieuwe reis, ook onze lieve vrienden hebben er weer zin in. Voor hun was een riviercruise de eerste keer en dus een nieuwe ervaring die hen heel goed is bevallen. zij hebben al heel veel zee-cruises gemaakt die natuurlijk ook heel erg leuk en luxe zijn, maar dit is toch gewoon wat knusser en gemoedelijker.
Kort voor de vakantie ben ik voor de tweede keer naar een schoonheidsspecialiste geweest om mijn gezicht te laten harsen. En afgelopen vrijdag voor de 3e keer. Ik had van die lichte, fijne haartjes boven mijn bovenlip en op mijn kin. Ook aan de zijkanten van mijn gezicht verschenen ze en op al die plekken werd het dus gewoon steeds meer. Harde witte en zwarte haartjes kon ik zelf wel uittrekken, maar de rest kon ik zelf niet meer bijhouden. Diana heeft me ook regelmatig ‘onthaard’, maar dat wilde ik eigenlijk niet, dus zodoende…
Het was een hele belevenis, maar het viel mij alles mee. Ooit, misschien wel 35 jaar geleden heb ik het eens zelf geprobeerd, dat mislukte verschrikkelijk en toen probeerde ik die plakstroken ook nog eens met plukken watten te verwijderen, wat natuurlijk helemaal een drama werd, hoe ik dat bedacht heb snap ik nog steeds niet. Dus mijn pincet werd een goede vriendin!
De schoonheidsspecialiste bekeek mijn huid dan goed met een loep, ook de eerste keer al. Ik heb nog steeds rosacea in mijn gezicht dat er ook niet beter op werd, dus ze ging heel voorzichtig te werk. Eerst smeerde ze een licht crèmepje en daarna begon ze. Het deed echt bijna geen pijn, in ieder geval kon ik het prima hebben.
Het resultaat was weer een heel mooi glad gezicht waar ik natuurlijk erg blij mee ben.
Verder heb ik eindelijk na een lange zwachtelperiode mijn échte steunkousen opgemeten gekregen en ontvangen. Met een hulpmiddel -de handyleg maat S- kan ik ze zonder hulp aan- en uittrekken en dat geeft me een heleboel vrijheid.
Jan heeft geen extra klus daarmee en ook de thuishulp heb ik niet nodig. Ik kom van deze kousen niet meer af en krijg binnenkort een 2e paar erbij.
Daar zie ik naar uit, want nu moet ik ze ’s avonds op de hand wassen om de dag. En daar heb ik, op dat moment in de avond, eigenlijk de energie niet meer voor. Als ik 2 paar heb kan ik ze na 4 dagen gewoon ’s avonds in een netje in de wasmachine doen, een kort wasje laten draaien en kort centrifugeren, met een handdoek het vocht wat er nog aan hangt eruit rollen en ophangen. Ze zijn dan de volgende ochtend weer droog. En die avond zit ik dan wel met mijn benen omhoog.
Wordt vervolgd…