De boeven…

De boeven… in ieder geval één heeft tijdens mijn afwezigheid geprobeerd om in mijn huis in te breken… en wel op de laatste vrijdagochtend voor ik terugkwam.

Mijn dochter en schoonzoon hebben een weekje vakantie gevierd in mijn huisje en zijn ook nog een weekend geweest, dus helemaal leeg stond het huis niet die hele periode.

Maar tegen slinkse foefjes van het inbrekersgilde kun je gewoon niet op. Er blijkt een paar dagen een krant naast het huis te hebben gestaan. En ja, als je dat zelf constateert, dan haal je hem weg. Maar dat is door omwonenden niet gebeurd. Dus op die manier is het huis waarschijnlijk in de gaten gehouden. De Politie zei dat het een oude truc is, ook gooien ze wel eens een bloempot om of zetten een tak bij de voordeur. Blijft dat een paar dagen zo liggen of staan dan gaan ze ervan uit dat er echt niemand thuis is en proberen ze hun slag te slaan.

Een goede les als je op een huis van je buren past, houd het gewoon dagelijks in de gaten en let goed op vreemde dingen.

Maar… een voordeel is de super goede sloten. Een 3 punts slot op de deur krijg je niet zomaar open. Ook de ramen hebben allemaal sloten, dus het was onbegonnen werk. Maar ja, de troep die je ervan hebt. De nasleep met Politie en Woningbouwvereniging zijn niet zo leuk natuurlijk, maar al met al is hij niet binnen geweest.

Hij is door een gat in de coniferenhaag (was niet eens zo heel zichtbaar) aan de zijkant van de tuin over het hekje naar binnen geklommen. De buurvrouw die ernaast woont kon niet slapen en ging rond 5.00 uur even buiten zitten. Ze hoorde vreemde geluiden maar was bang zich te laten zien. Uiteindelijk is ze haar huis weer in gegaan en heeft expres de achterdeur nogal hard achter zich dichtgeslagen. Dat is waarschijnlijk een flinke storing geweest in het werk van de boef en toen is hij gestopt en verdwenen. Ze had beter meteen 112 kunnen bellen dan had de politie hem op heterdaad kunnen betrappen. Maar ja, daar moet je ook maar meteen aan denken. Later is ze door het verwijdde gat in de heg gestapt en heeft de schade geconstateerd, waarna ze de politie heeft gebeld.

Die schade is toch behoorlijk, het lijkt mij dat er een nieuwe houten deur in moet en een nieuw kozijn. Maar misschien kan het ook wel gewoon hersteld worden. Hoewel de deur op diverse punten is beschadigd. Ook het kozijn bij het raampje van de keuken is aangepakt. Bij het wc-raam aan de zijkant van het huis hebben ze een tafel gezet. En daar is schade aan de aluminium strip en aan het kunststof.

Maar nogmaals, het is hem niet gelukt binnen te komen. En… gelukkig ben ik ook echt nog steeds niet bang.

Mijn schoonzoon heeft zaterdag direct het gat in de haag gedicht door er een paal in te slaan en een ijzeren frame erin aan te brengen. Dus.. daar kunnen ze niet zomaar meer in.

Hij was zo lekker op dreef dat hij meteen de tuin heeft aangepakt, bladgeblazen, achter én voor, alles aangeveegd. De hortensia’s heeft gesnoeid en toen ik thuis kwam was alles dus ook hartstikke netjes. Dochter heeft het schoonmaakwerk en het gezellig maken voor haar rekening genomen.

Ook had hij al eerder het vogelvoederhuisje gerepareerd. Nee… daar heeft niemand ingebroken, maar het was aan een opknapbeurtje toe ;-).

Echt TOP hoor! Heel blij mee en ik heb ze dus ook uitgebreid bedankt! We gaan nog lekker een keertje uit eten met zijn viertjes!

En ik? Ik ben nog steeds aan het uitrusten. Genoeg uren geslapen maar de moeheid zit gewoon in mijn lijf. Elke dag de wekker om half 7, meestal al eerder wakker en dat 6 weken lang (op 2 dagen na).

Gisteravond lag ik alweer om 21.15 uur in bed. Maar ook dat komt weer goed en dan gaan we weer over tot de orde van de dag en verder met ‘lekker leven’!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bedankt…

 

Mijn tijd in Zuid-Afrika was geweldig!

En er zijn een paar mensen de ik graag wil bedanken! 

Allereerst mijn lief…

Het is toch niet niks zo lang alleen te zijn, na ruim een jaar heel veel samen te zijn geweest.

Lieve schat, heel erg bedankt! Voor het heerlijke gevoel dat je me steeds gaf, dat je op me wachtte en de warme thuiskomst die ik kreeg. En natuurlijk dat je me deze periode zo hard gunde!

Mijn dochter en schoonzoon…

Ze hebben mij en mijn blog gevolgd, gebeld, mijn verhalen aangehoord en een heerlijke thuiskomst voorbereid! Met bloemen, planten, koffie en wat lekkers! En nog meer, maar dat komt later!

Lieverds hartstikke bedankt!

Dan mijn buufdinnetje Nicole.. met wie mijn band anders en sterker is geworden!

Want we hebben iets heel bijzonders gedeeld. Als buren mochten we elkaar graag, ons contact was prima. Maar je moet toch maar afwachten hoe het 6 weken dagelijks met elkaar omgaan zal uitpakken.
Eigenlijk was ik er voor ons vertrek niet zo mee bezig. En de vele uren per dag die we met elkaar optrokken zijn dan ook wonderbaarlijk goed gegaan.

We hebben zoveel gedeeld… We werkten samen, aten samen, relaxten samen, lachten samen, huilden samen, Wordfeuden samen, mopperden samen maar vooral genoten we samen! Nicole heeft me veilig rondgereden in onze vrije tijd en ik was haar navigator. Dankzij Google Maps kwamen we op al onze uitgezochte bestemmingen terecht en dat was geweldig.

Dankje Nicole, dat je er was!

Joop

Bedankt voor het mogelijk maken van deze ervaring en altijd gezellige gezelschap.

Schalk en Elize,

Bedankt voor de mooie eerste avond bij jullie thuis, voor het weekend dat we samen doorbrachten en de laatste vrijdag waarin jullie ons beiden een bijzonder project hebben laten zien.

En als laatst wil ik graag al mijn lezers bedanken (hier op mijn blog en op Facebook) voor hun trouwe bezoekjes aan mijn logjes en hun reacties tijdens dit grote avontuur! Het was mooi zoveel contact te hebben en het was geweldig dat er zoveel mensen met ons meeleefden! 

Dus BEDANKT allemaal! ❤️❤️❤️

 

Zwijmelen op Zaterdag met “Huiswaarts” van de 3JS…

 

Zwijmelen op Zaterdag, 5 x vanuit Zuid-Afrika. 

Vandaag is de laatste! Vandaag ga ik weer naar huis!

De 3JS hebben een paar jaar geleden een erg leuk nummer opgenomen, het heet “Huiswaarts”.

Een toepasselijk nummer waarvan ik de tekst een piepklein beetje heb aangepast!

HUISWAARTS

Regen, regen laat me er even door
Laat me zijn waar ik hoor
In zijn armen wordt een vrouw zo klein
Laat me voor

Halverwege voor de avond uit
Elke ziel wil naar huis
Overbruggen overwegend
langzaam vooruit

We worden ouder en ingehaald
maar onthouden op z’n minst een verhaal

Laat me naar huis gaan
Opzij, ik wacht niet langer
Rij door, ik moet naar huis
Laat me d’r door
Mijn hartstocht, mijn verlangen
drijven mij vooruit

Laat me naar huis gaan
Ik weet, zolang ik leef dat
Jij altijd op me wacht
Laat me d’r door
Lang zijn de laatste meters
Huiswaarts door de nacht

Ik wil naar huis, naar huis, naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht

Ik boor door donkere dalen, duister land,
asfalt, baksteen en zand
Ik zie zijn ogen spreken als hij zucht
‘Je bent terug’
We worden ouder en ingehaald
maar onthouden op z’n minst een verhaal

Laat me naar huis gaan
Opzij, ik wacht niet langer
Rij door, ik moet naar huis
Laat me d’r door
Mijn hartstocht, mijn verlangen
drijven mij vooruit

Laat me naar huis gaan
Ik weet, zolang ik leef dat
Jij altijd op me wacht
Laat me d’r door
Lang zijn de laatste meters
Huiswaarts door de nacht

Ik wil naar huis, naar huis, naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht

Ik hoef niet meer zo snel
Ga nog zelden aan mezelf voorbij
Ik hoor bij jou
en jij bij mij

Opzij, ik wacht niet langer
Rij door, ik moet naar huis
Mijn hartstocht, mijn verlangen
drijven mij vooruit

Laat me naar huis gaan
Ik weet, zolang ik leef dat
Jij altijd op me wacht
Laat me d’r door
Lang zijn de laatste meters
Huiswaarts door de nacht

Ik wil naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht
Ik wil naar huis, naar huis, naar huis, naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht
Ik wil naar huis, naar huis, naar huis, naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht
Ik wil naar huis, naar huis, naar huis, naar huis
Huiswaarts door, huiswaarts door de nacht
Ik wil naar huis, naar huis, naar huis, naar huis

Voor nog meer zwijmelnummers moet je even naar MARJA gaan! 

Zoeloe-koning…

GCF is gevestigd in de provincie KwaZulu Natal in het oosten van Zuid-Afrika. 

Qua toerisme is deze provincie kennelijk een beetje een ondergeschoven kindje. Heel jammer, want de natuur is echt schitterend en er zijn prachtige wildlife parken. De stad Durban is echt een metropool en er zijn geweldige stranden langs de hele kust, grenzend aan de Indische Oceaan. Het strand van Margate een van de populairste trouwens.

De huidige koning van KwaZoeloe-Natal is Goodwill Zwelithini kaBhekuzulu. Hoewel hij geen directe politieke macht heeft, krijgt de Zoeloekoning wel een toelage van de Zuid-Afrikaanse overheid, en heeft hij vrij veel invloed op het meer traditionele gedeelte van de Zoeloebevolking in KwaZoeloe-Natal.

Het is wel een beetje een hebberige koning. Hij draagt zijn koningsstatus uit, dat kan niemand ontkennen. Net als de 9 andere koningen wordt hij door de Zuid-Afrikaanse regering onderhouden. Hij heeft 6 vrouwen en een inkomen van ZAR 59.000.000,-/jaar, omgerekend ongeveer € 4.220.000,- . Maar omdat hij voor zijn 6e vrouw, geboren in 1986, een nieuw paleis wil bouwen wil hij er ZAR 18.000.000,- bij hebben. Wat een kromme wereld hè…

Bron: Wikipedia waar ook het plaatsje van afkomt.
Als je het artikel op Wikipedia leest vind je al deze informatie…

Yanga…

 

Yanga is hier de receptioniste!

Een erg leuk meisje.. oh nee ze is al getrouwd, een erg leuke vrouw dus!  Maar ze is heel klein en tenger en lijkt nog echt op een meisje. Maar ze had wel met een gigantische bos haar.

Ja.. ik zeg had. Ze had namelijk allemaal vlechtjes in een roodbruine kleur door haar eigen haar gevlochten.

Yanga voor

Hele kunstwerken maakte ze ervan. Helaas zijn niet alle foto’s gelukt. Moest altijd snel en dan beweeg ik teveel met die telefoon.. zonde hoor.

En nu is het eruit… Het werd haar te zwaar en het ging jeuken. Ze heeft het er zelf uitgehaald, zo voorzichtig mogelijk zodat haar eigen haar niet teveel zou beschadigen. Het kostte haar 5 uur.

Yanga na

Dit soort kapsels hebben vrouwen vaker en het is hier trouwens ook heel normaal dat vrouwen pruiken dragen. En dan met haar dat zo steil mogelijk is. Je moet er toch niet aan denken met die hitte… En helaas… je ziet het altijd…

Buurtgenoten…

 

De pauwen

Altijd in elkaars buurt en het liefst ook in de buurt van kinderen en mensen.

Als je niet uitkijkt lopen ze gewoon overal naar binnen. Ooit waren er een paar in de nursery. Het was een hele heisa. Ze vlogen naar de bovenramen. En telkens als de ladder in de buurt kwam vlogen ze weer naar het andere…

Alleen de flatsen die ze achterlaten zijn niet zo fijn 😯. Kun je nagaan hoe het er moet hebben uitgezien in die nursery.

 

UMUSA-projects…

 

Hoe langer ik weg ben hoe meer ik terug verlang naar mijn leven in Nederland, naar huis, naar mijn lief, mijn dochter en schoonzoon. 

Uiteraard had ik deze fantastische ervaring voor geen goud willen missen. En misschien moest ik ook wel meemaken wat ik heb meegemaakt en gezien heb hier om nog meer te waarderen hoe goed ik het heb.

Allereerst heb ik nu in werkelijkheid gezien wat een contrasten er in de wereld bestaan. In Zuid-Afrika wordt gezegd, de rijken worden steeds rijker en de armen steeds armer. Zelfs de zwarte bevolking gaat mee in het systeem… ikke, ikke, ikke enz…

Een voorbeeld dat ik pas geleden hoorde. De mensen waar wij vorig weekend mee weg zijn geweest, Schalk en Elize, leiden ondanks het feit dat ze allebei gepensioneerd zijn, de Umusa-projects waardoor o.a. 140 gezinnen in een bepaalde community elke vrijdag voor de hele week eten bezorgd krijgen. Mensen hebben geen werk, banen zijn namelijk moeilijk te vinden en dus heel weinig geld. Ze krijgen wat steun en eventueel kinderbijslag, maar daar kan eigenlijk niemand van leven.

Er was een man, een gezonde vent die te beroerd was om bij het ontmoetingsgebouw af en toe wat werk in de tuin te doen. Toen hem dat gevraagd werd zei hij: “Alleen als ik ervoor betaald krijg”. Maar dan is de leiding streng en dit gezin werd van de lijst geschrapt. Hard? Ja misschien, maar ook rechtvaardig. Ze hoeven niet op hun knieën, maar een klein beetje terugdoen is toch wel het minste.

Gelukkig is niet iedereen zo.. sommigen doen allerlei klusjes uit zichzelf. Gewoon omdat ze blij en dankbaar zijn met de hulp die ze krijgen.

Ik zal hierover later meer schrijven. We hebben het geluk dat we a.s. vrijdag mee mogen naar de community om mee te helpen en met eigen ogen te zien hoe zoiets in zijn werk gaat. Dat is dan nog een laatste heel bijzondere ervaring.

Dan komt het besef denk ik dubbel en dwars binnen, hoe goed we het thuis hebben!

 

Weer een uitstapje… (gastblog)

 

Gastblogje van Nicole…

Zondag 5 maart 2017

Omdat het zou regenen vandaag, hadden we besloten om naar de Southcoast mall te gaan, richting noorden. De zon scheen echter volop.

Bij de supermarkt konden we ons ticket ophalen voor de minibus Margate-Durban voor de terugweg a.s. zaterdag.

In de tijd dat Trees dat aan het afhandelen was, zag ik een aantrekkelijke aanbieding voor coffee moccha en een croissant cheese/bacon. Toen kwam de les: altijd goed lezen en nooit van je eigen referentiekader uitgaan. De koffie hebben we teruggegeven en andere gekocht, de croissants waren disappointing.

05-03-2017-uitstapje-1-custom

Van daaruit zijn we naar een orchideeënkwekerij gereden. Helaas was deze dicht.

De volgende optie was het arboretum Skyline Nature Reserve. Een paradijselijke omgeving waar we ons even in de jungle waanden. Er was een prachtig paadje tussen de bomen, maar er waren totaal geen andere bezoekers. Op een gegeven moment voelden we ons niet meer behaaglijk en zijn we omgedraaid. Ik zag een public toilet, liep erheen en plots stak er een zwart hoofd boven de halve deur uit met een stralende rij witte tanden*. De schrik was snel over, de wc was out of order.

We blijven ons verbazen over de rijkdom aan natuur en genieten van de werkelijk prachtige dingen die we zien.

Indrukken en ervaringen die we zullen koesteren!

Nicole

* Wat dacht je hoe ik schrok.. ze gaf me toch een gil!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Let op de laatste foto… Hollands Glorie in Zuid-Afrika 😉

Dagje uit…

 

We hebben dit weekend vrij en gisteren besloten we eigenlijk maar 3 dingen, uitslapen of in ieder geval rustig aan doen de ochtend. Dat was trouwens de eerste keer in 5 weken tijd. Daarna winkelen en eten bij The Waffle House… 

En de rest van de dag gingen we eigenlijk gewoon onze neus achterna!

Eerst moesten we naar het winkelcentrum om geld te pinnen en daar hebben we meteen even in een kledingzaak rondgekeken.

Nicole wilde een geurtje, de verkoper was een Egyptenaar, zijn stand heette “Pharaoh Perfumes” en hij was ervan overtuigd dat hij haar 2 flesjes zou kunnen verkopen, zo fluisterde hij mij in, maar het werd er echt maar één.

Vervolgens liepen we een marktje op, waar ik AVON producten spotte. Ik heb vroeger ook AVON verkocht, een jaar of 3, zo ergens vanaf 1978. Het merk bestaat dit jaar zelfs 125 jaar en ik heb een body-lotion en hand-nailcrème gekocht. Toch een beetje nostalgie.
Verder heb ik een mooie grijze, leren tas gescoord.. De verkopers maakten ze zelf en waren erg blij dat ik een tas van ze kocht zodat ik er nog een klein beursje in dezelfde kleur bij kreeg. Ik ben er erg blij mee!

04-03-2017-uitstapje-3-custom

Nadat we bij de supermarkt Pick-n-Pay wat boodschapjes hadden gehaald zagen we een loopbrug naar de overkant van de weg waar veel mensen overheen liepen. Er bleek aan de andere kant ook een soort winkelcentrum te zijn. We gingen er met de auto heen, maar schrokken snel terug. Hoewel we ons nog geen moment onveilig hebben gevoeld, voelde het daar niet goed. Er waren echt alleen maar Zulu’s te zien, het was verschrikkelijk druk dus we zijn meteen weer omgekeerd.

Toen hadden we toch wel trek gekregen en reden naar The Waffle House. Het was niet druk op het strand en ik wilde toch echt wel de Indische Oceaan voelen.. Lekker koel was het, even met de voeten erin! Dat moest natuurlijk ook vastgelegd. Onderweg naar het restaurant waren er 5 jongens Zuid-Afrikaanse volkslied aan het zingen. We hebben ze uiteraard wat centen gegeven.
Er was geen verse jus d’orange en ik koos voor een mix van komkommer, tomaat en appel. Nou ja, het enige wat ik proefde was de komkommer en het was erg aangelengd met water. Maar wel heerlijk gegeten… uiteraard met een dubbele wafel erbij!
Op de parkeerplaats stonden een paar dure auto’s… ja dan kan dus ook!

Op het strand heb ik een zogenaamde food-cover gekocht.. een soort vitragestof dat is afgewerkt met kraaltjes. Als je buiten gaat eten kun je dat over je tafel en schalen leggen zodat er geen insecten op het eten kunnen gaan zitten terwijl je nog bezig bent.
Verder valt het ons op dat er maar heel weinig bloeiende bloemen zijn. Best wel vreemd in zo’n groen land. Maar… ik heb toch een mooie lelie gevonden.

04-03-2017-uitstapje-27-custom

We reden naar een winkeltje dat midden in het bos lag. Een klein stukje lopen vanaf de weg. Het was een zaakje waar je echte leren, handgemaakte schoenen kon kopen. Ik vond de slippers heel erg mooi en de uitleg die de eigenaar over de kwaliteit van de schoenen gaf was wel grappig. We mochten nergens aankomen tot hij zijn welkomstpraatje met ons had gehouden. Maar helaas… mijn voeten zijn te breed en te hoog, dus geen leren slippers. Waarschijnlijk was ik ook wel geschrokken van de prijs maar die heb ik niet gevraagd. Ze zaten wel op een prachtige locatie en hadden er een kleine koffiecorner bij.

04-03-2017-uitstapje-29-custom

Daarna naar huis gereden en even gerelaxt. We hebben het ons makkelijk gemaakt met een tostie een kop thee. We hadden van de week van de hete zolder een hele grote zak sokjes meegenomen. Nicole stelde toen voor om het thuis uit te zoeken en gisteravond zijn we er aan begonnen. Op tafel leeggegooid en gesorteerd op kleur. En bij een heleboel eenzame sokjes hebben we de ‘partner’ gevonden, zoals Zakiti, een van de medewerkers altijd zegt. Dus dat klusje hebben we ook nog maar geklaard.

Het was een erg geslaagde dag en vandaag gaan we ook weer weg. We moeten het er nog maar even van nemen. Nicole heeft weer iets uitgezocht en ik vind het prima! Daarover dus later!

Fijne zondag allemaal!

 

Zwijmelen op Zaterdag met “Michael Bublé”

 

Vandaag over een week zit mijn tijd in Zuid-Afrika erop… al met al is het toch snel gegaan.

Wat irritaties met betrekking tot het wonen in het vrijwilligershuis hebben mij en Nicole er toch niet van afgehouden om te blijven tot onze 6 wejen om zijn. Er zijn teveel dingen die we gewoon willen meemaken, bezienswaardigheden die we willen zien, klussen die we nog willen afmaken en genieten van de kindjes.

Maar… als het volgende week zaterdag de 11e maart is, wil ik wel heel erg graag naar huis, naar de mensen die daar op me wachten en van wie ik heel erg veel houdt, Jan, mijn dochter en schoonzoon!

Vandaag zwijmel ik op:

“HOME”

van

Michael Bublé

De tekst klopt natuurlijk niet echt, maar de essentie is wel duidelijk!

 

Wil je nog meer zwijmelnummers zien en horen?
Dan moet je even langsgaan bij MARJA…