Keuken…

Zoals Jan ook regelmatig uit op zijn blog, zijn we ontzettend gelukkig in onze fijne appartement.

En inmiddels ook heel tevreden met onze simpele keuken!

In diverse huizen heb ik prachtige inbouwkeukens gehad maar dat kon destijds in Zeist niet vanwege het kleine ouderwetse keukentje. De keuken was na een grote renovatie wel vernieuwd maar klein. Er is wat extra bergruimte gecreëerd door van hetzelfde merk keuken 4 extra hangkastjes erbij te kopen, waar een kastenwandje tegenover het aanrecht van gemaakt werd.

Een koelkast met vriesvak boven en een vaatwasser met gascomfoor erop. Een kleine magnetron en een kleine oven, dat was het en het voldeed allemaal prima.

Nu hebben we weer een standaard keuken, dus dezelfde apparaten kunnen hier ook prima staan. We dachten, misschien nemen we toch nog wel eens een andere keuken want de kleur van de keuken vind ik niet leuk. Ik houd nou eenmaal niet zo van beige. Maar het blad, overwegend zwart vind ik wel mooi. Ik heb hetzelfde blad in 2 nieuwe keukens zelfs zelf uitgekozen.

Mijn apparaten zijn zwart, aangevuld met wat zwarte accessoires is het prima zoals het is. Toen we besloten de lichte handgreepjes te vervangen voor zwarte was het in een keer nog een stuk beter.

Zo handig mogelijk ingedeeld, misschien nog eens het witte ladenkastje vervangen voor een iets grotere zwarte met laden, maar verder is het goed zoals het is en gaan we niet over tot het kopen van een nieuwe keuken.

Mocht de magnetron van bijna 20 jaar oud het binnenkort begeven, dan kiezen we voor een combimagnetron die dan prima op het nieuwe kastje kan staan.

Nog een punt, de WBV moet toestemming geven en we zullen de oude keuken ergens moeten opslaan. Want in het geval we deze woning opzeggen en de nieuwe huurder onze eigen keuken niet wil hebben, moet hij weer teruggeplaatst worden.

Dus… zijn we blij met wat we hebben en voelt het zo prima!

Een nieuwe TV…

Zoals zoveel mensen zijn wij dit jaar niet op vakantie geweest… en we weten allemaal waarom dat is en het is niet anders.

Dus daar ook geen geld aan uitgegeven. En dat krijgt nu een andere bestemming waar we elke dag plezier van gaan hebben.

Gelukkig hebben we het in ons huisje ook prima naar onze zin! Vervelen is er niet bij. ’s Avonds kijken we graag TV. Ook wel eens een avond helemaal niet, maar dat komt niet zo vaak meer voor.

Tegenwoordig meer Netflix en nlZIET dan de aangeboden programma’s. Naar sport wordt ook overdag gekeken, zoals pas nog de Tour de France. En heel soms, bijvoorbeeld als het slecht weer is kijk ik ook wel eens iets overdag en ik voel me daar ook echt niet meer schuldig over, zoals voorheen. Ik vond het altijd maar decadent eigenlijk. Maar normaal gesproken gaat de TV pas om 19.30 uur aan.

En gelukkig hebben we aardig dezelfde smaak en als dat niet zo is met een serie bijvoorbeeld, dan stoppen we ermee en zoeken we een andere. Er is zo ongelofelijk veel aanbod.

We hadden het af en toe al over een nieuwe. Ik wil graag een groter beeld dan we nu hebben. Kijk… ik word toch wat ouder 😁 en dat geeft niet, maar mijn oogjes dus ook.

Zelfs Jan zei laatst toen hij even voetbal zat te kijken, ik zie gewoon die mannetjes bijna niet rennen, terwijl hij juist erg goede ogen heeft en alleen een leesbril gebruikt. Misschien was dat wel een stille hint hoor… dat weet ik niet zeker 😅 dus begonnen we er toch weer over te babbelen.

De vrienden in Amsterdam, waar we een tijdje geleden op bezoek waren hebben echt een geweldige TV. In hun huis is voldoende ruimte, want dat moet wel. Een TV -van in de 80 inch- vernuftig weggewerkt in een soort meubel, je zag niet eens dat het een TV was. En natuurlijk kregen we een demonstratie. Echt zo prachtig! Jan zei meteen, oh dat wil ik ook…
Gelukkig zaten we op de bank want toen we naar de prijs vroegen en deze hoorden sloegen we stijl achterover. Dit is niet voor ons weggelegd en ook helemaal niet nodig.

Maar vorige week ben toch lekker aan het speuren gegaan voor een nieuwe. Ik wilde in ieder geval een 55″ en Jan een 65″. Hij had het voorbeeld in zijn hoofd en was niet bang dat dit te groot zou zijn voor onze kamer. Het moest dus een 65″ worden. En tenslotte zal het toch even wennen worden.

S.amsung had een leuke cashback actie dus daar ben ik verder naar gaan zoeken. Op een bepaald moment had ik voor ons de perfecte TV gevonden.

Een TV die zo strak aan de muur wordt bevestigd dat het een schilderij lijkt, genaamd The Frame. Er zit ook een mogelijkheid op om er ook echt een afbeelding op te tonen. De Art Mode heet dat, dus kunst aan de muur. Zelfs je eigen foto’s.

Ook kun je er bij S.amsung na aflevering een aparte lijst voor bestellen in een andere kleur. Zit gewoon in de prijs. Verder een heel mooi beeld en geluid, eventueel nog aan te vullen met een soundbar, mochten we dat nodig vinden.

Dus de knoop doorgehakt, over mijn speurtocht en uiteindelijke aankoop maak ik nog een apart logje.

Maar volgende week donderdag wordt hij gebracht! Ik kan best veel zelf, maar we besloten om de TV op te laten hangen én te laten installeren. Dus als de bezorger/monteur klaar is kunnen we meteen genieten van onze nieuwe aanwinst met prachtig beeld.

Dus… wordt vervolgd!

Vraagje: Wie kijkt er ook graag TV en heb je ook al een grootbeeld?

Coronatijd in huis… (1)

Deze tijd van crisis met dat gevaarlijke virus was in het begin raar, angstig en elke dag spannend als we het nieuws keken en lazen. Heel bizar ook dat de hele wereld met hetzelfde te maken had.

Maar ik heb zelf deze Corona-tijd eigenlijk als heel erg relaxed ervaren. Van een rustig leventje waarin we al deden waar we zin in hadden en waarin we genoten van alles wat er op ons pad kwam, werd het een nog rustiger leventje binnenshuis, om te zorgen dat we niet ziek zouden worden en we ook niemand zouden besmetten. Iedereen deed wat goed voelde.

Dus voor ons geen afspraken, geen moeten, geen bezoek, gewoon op onszelf aangewezen. En echt… dat was heerlijk! Hoewel we het contact met mijn dochter en schoonzoon en de familie van Jan best wel misten. Maar zwaaiende familie voor het raam zagen we niet zitten. Gelukkig staat de techniek tegenwoordig voor niks en kon Jan met name zijn kleinkinderen via de telefoon wel zien.

Jan was vóór de beginperiode trouwens echt al een tijdje niet fit en hoestte behoorlijk. Hij kwam destijds met zoveel mensen in aanraking vanwege de fietsen die hij ergens kocht, weer verkocht of weggaf. Geen idee wat hij onder de leden zou kunnen hebben dachten we. We zijn dan ook direct in quarantaine gegaan, lees: thuis gebleven, af en toe boodschappen thuis laten bezorgen en 1x per week met mondkapje en handschoenen aan naar de supermarkt.

Wat was het vreemd stil op straat. Maar ook in huis. Zelf heb ik veel gelezen en lekker gerommeld op de laptop. YouTube filmpjes gekeken, veel muziek, en zelfs een paar vloggers ontdekt. En ook Netflix en Videoland waren populair.

Het ging best zo, Jan knapte na een paar weken op, wilde nog niet gaan fietsen maar vermaakte zich prima. Heel af en toe had hij weer een fietsje aan de boom staan en handelde dat gebeuren dan op afstand af.

Niemand wist hoe lang het allemaal zou duren maar na een maand of 2 hebben we toch wel heel af en toe wat familie ontvangen, op afstand dan en buiten.

Ook hoorden we via familie van Jan dat er zieken waren IN zijn familie, 7 in totaal. Gelukkig zijn de meesten weer beter, maar bij een van hen, van onze leeftijd, duurt het herstel wel erg lang. Mijn jongste oom (85) overleed aan Corona en ik maakte daardoor een uitvaart mee, passend bij deze tijd, 30 mensen in totaal, de gasten op uitnodiging. Bizar en kil, je wilt mensen toch omhelzen of op zijn minst een hand geven, maar dat ging niet. Maar al met al was het toch een mooi afscheid. En… dan komt dat akelige virus toch wel heel dichtbij.

We hebben in de eerste 2 maanden wel 3 keer een heerlijke autorit gemaakt. Even een ander ‘uitzicht’. Heerlijk relaxed de routes gevolgd die Jan had gefietst. Prachtig langs de Lek etc. Dieren, bloesems, planten, bomen, dorpjes… je komt ogen tekort, tenminste wij… Dat was wel heerlijk en we prezen ons gelukkig dat de maatregelen lang niet zo streng waren als in andere landen in Europa.

Dochter ging thuis werken, zoon op Gran Canaria kon niet eens werken, werkt bij TUI op het vliegveld en dat ging dicht en moest dus ook thuis blijven. De kleindochters konden niet meer naar school en kregen uiteraard online lessen. Het ging eigenlijk best.

Wordt morgen vervolgd…

Zwijmelen op Zaterdag – 289

 

Zwijmelen op Zaterdag 

Vandaag zijn we aan onze laatste dag bezig, dus op de terugweg van onze vakantie in Noorwegen! Nog zo’n 400 km en dan we zijn weer thuis. Ook weer heel erg fijn, en zo hoort het ook hè…

“Home again”

van 

Michael Kiwanuka

 

 

Klik hieronder op de kikkerknop, dan kom je de inzendingen van vandaag tegen. En plaats je linkje als je zelf ook meedoet!