Even een update…

Het is niet anders, maar gelukkig is er een afspraak in het Erasmus MC in Rotterdam.
Ik word op 25 mei om 11.00 uur verwacht. Afdeling Neuro-auto-immuun.
Het duurt nog even, weet dit sinds vorige week pas. Dus nog 3.5 week.
Wie weet wat ze willen doen, misschien onderzoeken opnieuw? Ik zie het wel.

Want het blijft raar dat er met de reguliere onderzoeken geen duidelijkheid komt. Dus nog maar weer even geduld hebben!

Voel me regelmatig wel wat beter, maar ben nog erg wankel hoewel ik de rollator in huis niet meer gebruik. Wel nog steeds heel snel moe. Dat beperkt me in lopen buiten en dat is heel jammer. Ik zit dus nog regelmatig in de rolstoel, maar loop er ook wel eens achter. Mijn ogen hebben het ook moeilijk. Ik lees veel en soms kan dat niet omdat ik nog steeds heel vaak wazig zie of dubbel.

Van vrijdag t/m maandag a.s. ga ik nog weer een paar dagen bij Diana en Bertus logeren, die dat heel erg leuk vinden. Dus dat wordt vast heel gezellig. Maandag ben ik jarig en dan komt Jan me weer ophalen! Heb er zin in! En Jan vindt het heel leuk voor me en misschien zijn een paar dagjes rust voor hem ook wel lekker. Dat zal hij vast zo wel ervaren.

Jan is echt super! Lief, behulpzaam, wast, kookt, maakt schoon, doet de boodschappen en is dus echt een supermantelzorger!
Zolang hij zijn ding kan doen en niet allerlei mensen zich ermee bemoeien gaat het ook goed met hem.

Ik rommel ook regelmatig wat in huis, kleine klusjes, die ik hem graag uit handen neem.

Binnenkort gaan we kijken voor wat planten om het balkon weer aan te kleden. De bougainvilles die ik vorig jaar had waren prachtig, hebben zelfs 2x gebloeid, maar om te bewaren zijn ze niet zo geschikt. En eigenlijk zijn dat wel planten waar ik naar uitkijk. En natuurlijk worden de bakken die aan het balkon hangen ook weer gevuld.

De planning was dat ik in juni naar de 50e verjaardag van mijn zoon zou gaan, had al een appartementje geboekt in het complex waar ik destijds ook verbleef in de winter, maar dat heb ik afgezegd. Eerst in maart, daarna verplaatst naar juni, maar alleen zie ik zo’n reis niet echt zitten.
Dus dat komt wel een andere keer. Wel jammer want als je kind een halve eeuw wordt is dat toch wel een speciale verjaardag. Gelukkig is hij hier geweest in maart, toen had ik hem 1.5 jaar niet gezien.

Ook zitten we te denken om weer een keer een cruise te maken, waarheen weten we nog niet.
Een reis naar het noorden of naar het zuiden, we gaan het wel zien.
Geen haast mee, maar het lijkt ons weer heerlijk zo te worden verwend als we meemaakten op de vorige reizen, zee- en riviercruises. En weer eens andere havens aandoen is altijd leuk.

Bedankt lieve lezers voor de aandacht! En het wordt wel heel saai, maar helaas kan ik niets anders zeggen dan… wordt vervolgd!

Update…

Even een update… er gebeurt toch wel weer meer dan voorheen…

______________

Hier gaat alles zijn gangetje, af en toe weer de deur uit voor een bezoekje hier en daar en bezoek krijgen doet heel veel goed. Op Vaderdag kwam de jongste dochter van Jan met haar vriend. Hem hadden we nog niet in het echt ontmoet. Heerlijk buiten kunnen zitten, het was zo gezellig. Een leuk stel samen!

Dinsdag een leuke rit gemaakt door de Betuwe. Eigenlijk was de reden een combinatie. Twee keer met een pontje over gevaren, dat vind ik altijd heel erg leuk.
Ik had 16 Arcopal-borden gescoord en deze opgehaald. Precies dezelfde als van het allereerste servies dat ik kocht (voor dagelijks gebruik, ja dat gebeurde toen… je uitzet bij elkaar sparen) meer dan 50 jaar geleden. Er sneuvelde wel eens iets en ik wilde ook wel eens iets anders. Dus ik had al heel veel weggedaan. Nog één diep bord had ik in gebruik en een paar soepkommen.
Het was wel hilarisch want ik zat er al maanden op te wachten om die borden op te kunnen halen. De mevrouw was aan het verhuizen en kon ze niet meer vinden toen ik reageerde op haar advertentie.
Het allerlaatste bord begaf het onlangs in de magnetron. Gewoon in 3 delen… Van dat bord was de hele bedrukking verdwenen. Kort daarna kreeg ik bericht dat ik de borden kon ophalen.

Meteen een tas met oude borden gevuld, van mijn ‘goede’ servies dat ik inmiddels volop gebruikte maar dat wilde ik ook niet meer, die kunnen doorgesluisd worden naar de Weggeefwinkel.

Gisteren lekker geluncht samen in de tuin van een restaurant hier in Zeist, het eten was en is daar nog steeds heerlijk. En zo luxe dat het weer kan ook. Het is eigenlijk een soort Zorgrestaurant met een winkeltje erbij met veel zelfgemaakte spullen die te koop zijn. Mensen met beperkingen doen de bediening en dat is heel aandoenlijk. Ze zijn allemaal even aardig!

Ik kan weer zwemmen en dat is ook fijn, gaat ook goed, zelfs met mijn zere arm want ik kom er niet echt mee achter mijn lichaam.

Helaas is mijn linkerarm/schouder dus nog steeds niet in orde. Ik had gisteren een tel. afspraak met de schouder-orthopeed van Annatommie. Na 2 cortisonen-prikken, waarvan alleen de 2e wat verlichting gaf, kan hij niet meer doen dan een operatie uitvoeren om mij van de pijn af te helpen. Losmaken die half-vaste pees. Net als zijn advies was na mijn fietsval in de juli 2018 mbt mijn rechterarm/schouder.
Hij vertelde dat er links ook pezen gescheurd zijn en dat daarom die biceps-pees soms uit zijn gootje wordt geduwd.
Maar mijn andere arm/schouder is het ook weer aardig gaan doen doordat andere pezen zijn functie overnamen, zoals hij ook al voorspeld had, dat dat zou kunnen gebeuren. Maar ja, dat is 3 jaar geleden en dan heb ik nog even te gaan als het ook gaat werken voor mijn linkerschouder.
Geduld is een schone zaak, geen vervolgafspraak gemaakt, eerst maar eens kijken wat dit wordt.

Jan heeft gisteren ook zijn 2e vaccinatieprik gekregen. Hij heeft er vooralsnog helemaal geen last van of het moeten wat darmproblemen zijn.

De CoronaCheck-app had ik al gedownload. Vanaf vanmiddag een update doen en dan mijn vaccinatie-gegevens erin zetten vanuit MijnRIVM. Benieuwd hoe dat allemaal werkt. Jan nog niet, hopelijk wordt zijn 2e prik ook snel verwerkt in het systeem.

Dan kunnen we binnenkort zonder extra toestanden met een gerust hart op vakantie… Jippie!!!

Bewegen…

Bewegen is essentieel, inmiddels ben ik ook helemaal om en doe ik echt mijn best. HIER en HIER kun je er iets over lezen.

___________________________________________

Zwemmen is er nog niet bij, mogelijk pas na 9 februari weer, als de corona-maatregelen tenminste versoepeld worden.

Ik had dus alweer een aantal weken niks gedaan… Heb het al eens eerder gezegd… wandelen is eigenlijk ook niks voor mij. Maar ik moest toch wat.

Dus besloot ik toch te proberen iedere dag een half uurtje te lopen. Ik begon maandag 11 januari.

Toen begon mijn dochter over “Ommetje”. Ergens in november had ik die app al gedownload en bekeken, dit was naar aanleiding van Rianne die erover blogde (zij legt in haar “Ommetje #1” uit hoe het werkt).

Het leek me niks, dacht gewoon, dat is niks voor mij…

Mijn dochter zei dat het toch wel een stimulans zou kunnen zijn, zij heeft het niet nodig, loopt al heel lang elke dag, maar ze zit nu in een paar teams via haar werk. We zouden samen een ‘team’ kunnen vormen was haar idee.

En helaas is het zo, ik heb voor het een en ander soms wel een schop onder mijn kont nodig. En het werkte!

Zie hiernaast, ik heb een testteam aangemaakt, want de echte namen wil ik hier niet publiceren ivm de privacy.

Dus dacht ik, ik probeer het. Eigenlijk vind ik lopen best wel saai, zonder echt doel helemaal, maar ik moet ook nog eens goed opletten waar ik loop, want een gevallen vrouw worden wil ik niet en heel veel van de omgeving zie ik dus niet.

Ik had het er met een jeugdvriendin over gehad, waarmee ik alweer een tijd contact heb, in de tijd dat ik ben gaan zwemmen. Dat ze door mij is gaan zwemmen vond ik al leuk, maar zij zat nu ook thuis natuurlijk. Ze had (geadviseerd door iemand anders) gelopen met een luisterboek op haar oren. Ria wist hoe ik over lopen dacht. Is dat niks voor jou vroeg ze… De wandeling gaat dan ongemerkt. Ja dacht ik, het leidt wel af van het ‘lopen’ misschien.

Nou heb ik via Bookchoice een groot aantal luisterboeken (dezelfde als de e-books), die in het abonnement zaten, opgeslagen. Ik ben even gaan puzzelen hoe die het makkelijkste via mijn telefoon konden worden beluisterd. Heb nu een simpele App “Muziekspeler” gedownload en het werkt perfect.

Ik heb haar toen weer gewezen op “Ommetje” en ook zij had er al over gehoord en nu hebben wij samen een team. De uitslagen kloppen niet altijd. Ommetje is vaak in de war. Rianne wees me op Google Fit, die zij er ook bij gebruikt. Die klopt beter. Ik loop nu elke dag ongeveer 2 km. Afgelopen maandag nog weer heerlijk gewandeld met mijn dochter.

Wie kan er trouwens raden waar we wandelden?

• 

• 

Inmiddels ben ik aan mijn 2e luisterboek bezig, ook een paar keer gebruikt tijdens het koken. Buiten met oortjes aan een draadje, binnen met mijn koptelefoon. En het bevalt me prima! Het lopen gaat heel goed zo, inmiddels 2,5 week en bijna elke dag. Ik neem elke keer een andere route vanuit huis en kom in straten waar ik nog nooit geweest ben. En ja, dan sta ik af en toe eventjes stil om rond te kijken, want wat is Zeist toch mooi!

Zijn er buiten Rianne of misschien wel dankzij haar ook mensen gaan lopen met “Ommetje” en hoe bevalt dat?

Op naar de PRIK in 2021…

---

2020/2021

Corona heeft het jaar 2020 tot een legendarisch, dramatisch jaar gemaakt. En niemand zal dit jaar ooit nog kunnen vergeten.

Veel mensen hebben een geliefde verloren, zijn zelf besmet en nog ziek of geweest en/of tobben nog steeds met de restverschijnselen. En dat zijn echt niet alleen oudere mensen. Nasleepklachten zijn heel divers en niemand weet hoe lang het duurt voor dat die minder worden of verdwenen zijn, is bij iedereen verschillend.

We maken ons op voor het nieuwe jaar 2021!

Hopelijk zijn we snel aan de beurt om de PRIK te mogen halen. Ik vind het heel erg voor mensen die met name last hebben van allergieën, die dus best bang zijn hoe het vaccin voor hen uit zou kunnen pakken en dus twijfelen. Sterkte gewenst!

Wij hebben de oliebollen laten bezorgen door een echte goede bakker en zullen er samen van genieten! Nog even geen nieuwsjaarswensen “in real life”, dat komt allemaal wel weer! En dan halen we alles in!

Maar voor nu wens ik iedereen een prettige avond!

Afspraak met verrassing…

Vorige week dacht ik een moeilijk gesprek te moeten voeren met mijn dochter. Wij hadden namelijk besloten om ook de kerstdagen met zijn tweetjes door te brengen, eigenlijk net zoals de laatste 2,5 maand het geval is.

En Kerst vieren zonder familie is niet zoals zij de feestdagen normaal gesproken doorbrengt.

Ik vond het heel moeilijk om haar dat te vertellen, ging ook gepaard met tranen van mijn kant, maar gelukkig heeft ze alle begrip voor onze keuze. Hoewel niet van harte natuurlijk, maar die keuze maken wij uiteraard ook niet van harte.

Ik kom denk ik binnenkort maar naar Zeist om boodschappen te doen, zei ze. Als jij daar dan ook bent kunnen we elkaar toch even zien en even babbelen. Want ik ga wel 1x per week boodschappen doen.

Dat ging me toch te ver, dat we niemand in huis willen hebben betekent niet dat we elkaar niet buiten kunnen ontmoeten, hoewel Jan dat zelfs ook niet ziet zitten. Toen ik het idee opperde om samen ergens af te spreken en, op afstand, een stukje te gaan wandelen vond ze dat heel leuk.

We spraken af voor woensdag… Omdat ze dan privétijd opneemt van haar werk, want thuiswerkend, was de ochtend het gunstigste. Dus dat werd 11.00 uur. Ik heb alle tijd dus pas me heel gemakkelijk aan. We ontmoetten elkaar op een parkeerplek in een dorp in de buurt van haar woonplaats. We dachten in het parkje te gaan wandelen, maar dat is eigenlijk heel klein, daar zouden we met een kwartier al doorheen zijn. Maar sowieso had ze een ander plannetje…

Verrassing… Er kwam een tas uit de auto waarin 2 grote plastic zakken, 2 servetten, een thermoskan koffie en 2 bekers zaten. Ze ging nog eerst even naar de bakker waar ze 2 croissantjes kocht om erbij op te peuzelen. Dus we gingen op zoek naar een bankje… En dat werd toch gezellig!

Eerst werden de plastic zakken op de natte bank gelegd zodat we droog zouden kunnen zitten, op het puntje dan. Het bankje stond, speciaal voor ons natuurlijk, zo gesitueerd, zodat we nog net in de zon konden zitten, we hebben heerlijk bijgepraat en daarbij lekkere warme koffie gedronken.

Daarna nog even een rondje gewandeld door het centrum, stil want amper een winkel open, dus toch nog gelopen en toen weer allebei de auto in om naar huis te gaan. Geen knuffels, we hebben elkaar niet aangeraakt en bleven op afstand. Heel raar want we zijn allebei ontzettend aanrakerige mensen. Wat heb ik toch een geweldige, lieve en attente dochter! Dankjewel lieve schat 💕, dat doen we in januari weer een keer over!

Zwijmelen op Zaterdag #412

Zwijmelen op Zaterdag met heel goed nieuws!

Bij mijn lief slaat de CBD-olie weer goed aan!

Na een week waarin hij 1 extra druppel heeft genomen -bovenop de 4 die hij al nam- voelt hij zich nu weer als ‘herboren’. Rustig in het hoofd, heel ontspannen, eigenlijk net zoals ruim 2 jaar geleden toen hij echt heel veel baat had bij de CBD olie voor zijn Bipolaire Stoornis… dus we zijn heel erg blij!

Afgelopen woensdag stond hij koffie te zetten voor bij het ontbijt en pakte zijn telefoon erbij. Ik dacht wat zoekt ie? Toen begon er een liedje te spelen en hij stond gewoon te dansen in de keuken, even later stonden we samen te dansen!

Een mooi en emotioneel moment!

We gaan er weer voor!

“Ik voel me goed”
van
Johan Verminnen

Ik wens iedereen een mooi weekend toe, misschien veel thuis, misschien toch de deur uit. Maar blijf voorzichtig mbt het Corona-virus!

Voor meer zwijmels kun je even langsgaan bij Natasja!

Coronatijd in huis… (2)

Vervolg op Coronatijd in huis… (1)

In Spanje (Gran Canaria in dit geval) waren de regels zoals bekend wel veel strenger dan bij ons. Ze mochten naar buiten om naar de supermarkt te gaan (1 persoon), naar een dokter en om de honden uit te laten. Dat laatste deden ze dan ook vaker dan normaal om maar even buiten te zijn en allemaal om de beurt, hele blije 🐕🐕🐕 hadden ze.

Ze hielden zich aan de regels want de boetes waren fors. Ze hebben het gelukkig allemaal goed doorstaan. Helaas zijn de maatregelen weer strenger daar en zitten ze weer veel binnen en of de scholen volgende week open gaan is nog maar de vraag. Zoon is wel weer aan het werk sinds een maand.

Ergens half mei voelde Jan zich beroerd worden. Depressie en manie wisselden elkaar af. Na lang gissen en afwegen waarom, dachten wij dat de CBD olie die hij sinds 2,5 jaar gebruikt voor zijn bipolaire stoornis zijn werk niet meer deed.

Na wat experimenteren werd van diverse kanten aangeraden gewoon een tijdje te stoppen, omdat hij waarschijnlijk intolerant voor de CBD was geworden. Dat heeft hij gedaan. 2,5 week niks gebruikt, zodat het uit zijn lijf verdween. Nu zit hij alweer een aantal weken op zijn ‘normale’ 4 druppels per dag dosis en het wonder lijkt weer te zijn geschied. Hij heeft weer veel meer energie en voelt zich elke dag beter worden!

Veel thuis zijn betekende een beetje huishouden in de ochtend en daarna vrije tijd. Ik dacht in het begin: we moeten toch bewegen… dan maar wandelen, eventueel door de tuin. Werd niks. Zal ik mee gaan doen met Nederland in beweging? Maar ook dat is niks voor mij. Dus ik heb in die tijd tot eind juli echt niks gedaan, er zijn helaas ongeveer 3 Coronakilo’s aan me blijven plakken.

Maar… dat is inmiddels oud nieuws, hoewel hartstikke actueel, want ik lig 2 x per week in het zwembad en het gaat steeds makkelijker, het voelt heerlijk.

Jan is op een bepaald moment weer gaan fietsen, hij benutte de mooie dagen waarop hij zich goed voelde. Zijn Stromer geeft hem 20x zoveel fietsplezier als ooit zijn andere fietsen hem gaven. Dus hij genoot/geniet volop.

En nu weer verder met ons leventje… nog steeds met beperkingen. Hoewel het overal steeds drukker wordt en mij dat zorgen baart. Mijn 70e verjaardag is ook niet gevierd en nog veel meer niet. En als dat wel gebeurt, mijd ik die voorlopig nog even omdat ik bang ben dat de 1.5 meter maatregel niet altijd wordt nageleefd. Met een paar mensen samen gaat prima, dan is afstand houden te doen, maar liever nog niet met groepen.

De geplande vakantie ging niet door. Maar eind juni hebben we een paar dagen in Amsterdam vertoefd, net voor het weer aanzienlijk drukker werd. Dat was echt even lekker en heel leuk!

Het Monument de Pyramide van Austerlitz is, na een testperiode van 2 weken, sinds 24 juli weer geopend, dus ik ben weer bezig met het rooster en de website. Een aantal vrijwilligers die in de risicogroep zitten en hun gezondheid echt niet in de waagschaal willen leggen, hebben zich voor het hele seizoen afgemeld. Dus het is even roeien met de riemen die we hebben. Maar de mensen die wel willen draaien weer met heel veel plezier hun diensten.

Helaas steekt het virus hier en daar weer behoorlijk de kop op. Komt er een tweede golf, is die er al? Ik blijf het eng vinden dus we blijven nog steeds heel voorzichtig.

En… houden jullie je nog steeds netjes aan de regels?

Coronatijd in huis… (1)

Deze tijd van crisis met dat gevaarlijke virus was in het begin raar, angstig en elke dag spannend als we het nieuws keken en lazen. Heel bizar ook dat de hele wereld met hetzelfde te maken had.

Maar ik heb zelf deze Corona-tijd eigenlijk als heel erg relaxed ervaren. Van een rustig leventje waarin we al deden waar we zin in hadden en waarin we genoten van alles wat er op ons pad kwam, werd het een nog rustiger leventje binnenshuis, om te zorgen dat we niet ziek zouden worden en we ook niemand zouden besmetten. Iedereen deed wat goed voelde.

Dus voor ons geen afspraken, geen moeten, geen bezoek, gewoon op onszelf aangewezen. En echt… dat was heerlijk! Hoewel we het contact met mijn dochter en schoonzoon en de familie van Jan best wel misten. Maar zwaaiende familie voor het raam zagen we niet zitten. Gelukkig staat de techniek tegenwoordig voor niks en kon Jan met name zijn kleinkinderen via de telefoon wel zien.

Jan was vóór de beginperiode trouwens echt al een tijdje niet fit en hoestte behoorlijk. Hij kwam destijds met zoveel mensen in aanraking vanwege de fietsen die hij ergens kocht, weer verkocht of weggaf. Geen idee wat hij onder de leden zou kunnen hebben dachten we. We zijn dan ook direct in quarantaine gegaan, lees: thuis gebleven, af en toe boodschappen thuis laten bezorgen en 1x per week met mondkapje en handschoenen aan naar de supermarkt.

Wat was het vreemd stil op straat. Maar ook in huis. Zelf heb ik veel gelezen en lekker gerommeld op de laptop. YouTube filmpjes gekeken, veel muziek, en zelfs een paar vloggers ontdekt. En ook Netflix en Videoland waren populair.

Het ging best zo, Jan knapte na een paar weken op, wilde nog niet gaan fietsen maar vermaakte zich prima. Heel af en toe had hij weer een fietsje aan de boom staan en handelde dat gebeuren dan op afstand af.

Niemand wist hoe lang het allemaal zou duren maar na een maand of 2 hebben we toch wel heel af en toe wat familie ontvangen, op afstand dan en buiten.

Ook hoorden we via familie van Jan dat er zieken waren IN zijn familie, 7 in totaal. Gelukkig zijn de meesten weer beter, maar bij een van hen, van onze leeftijd, duurt het herstel wel erg lang. Mijn jongste oom (85) overleed aan Corona en ik maakte daardoor een uitvaart mee, passend bij deze tijd, 30 mensen in totaal, de gasten op uitnodiging. Bizar en kil, je wilt mensen toch omhelzen of op zijn minst een hand geven, maar dat ging niet. Maar al met al was het toch een mooi afscheid. En… dan komt dat akelige virus toch wel heel dichtbij.

We hebben in de eerste 2 maanden wel 3 keer een heerlijke autorit gemaakt. Even een ander ‘uitzicht’. Heerlijk relaxed de routes gevolgd die Jan had gefietst. Prachtig langs de Lek etc. Dieren, bloesems, planten, bomen, dorpjes… je komt ogen tekort, tenminste wij… Dat was wel heerlijk en we prezen ons gelukkig dat de maatregelen lang niet zo streng waren als in andere landen in Europa.

Dochter ging thuis werken, zoon op Gran Canaria kon niet eens werken, werkt bij TUI op het vliegveld en dat ging dicht en moest dus ook thuis blijven. De kleindochters konden niet meer naar school en kregen uiteraard online lessen. Het ging eigenlijk best.

Wordt morgen vervolgd…

Enkel-arm index…

Tijdens de jaarlijkse Diabetes controle, eind augustus 2019 had ik een andere verpleegkundige.

Vreemde ogen zien en horen meer denk ik, want ze was veel strenger. Stond naast de weegschaal om mijn gewicht te zien (bang dat ik er een kilo af zou liegen?) en deed de bloeddruk wel 3x opnieuw. Ik werd ernstig aangesproken op mijn gezwollen enkels/voeten. Het was die dag vast warm want zeker in de ochtend heb ik het bij normaal weer niet. De voeten dan, de enkels blijven onzichtbaar.

Toen werd mij aangeraden om steunkousen te gaan dragen… Ik voelde er niks voor. Ooit heeft mijn huisarts in Brabant me dat ook geadviseerd en ik heb ze uitgeprobeerd. Maar het haalde niet veel uit, die enkels bleven dik.

Wel draag ik die kousen als ik in een vliegtuig zit. Dat is wel warm en strak, maar om aan te komen met normale voeten (bijvoorbeeld op Gran Canaria) vind ik het dat echt wel waard. Kwaad kan het zeker niet, dat weet ik ook wel.

Omdat ik dat vorig jaar niet meteen zag zitten, het was de dag van de verandering met een veel te hoog bloedsuiker gemiddelde en nuchtere controle, wilde ze, in overleg met de huisarts, toch een enkel-arm index laten doen. Weten hoe de toestand is van de vaten was toch wel belangrijk.

Maar ik vertelde meteen… het zit in de familie, ik heb gewoon ‘vandervlietenpootjes’ en dat zal nooit veranderen.

Een week later kon ik terecht. De assistente van mijn huisarts bediende een volautomatisch apparaat dat de berekening kon maken.

Wat is een enkel-arm indexmeting?

Deze meting wordt gedaan om te bepalen of er vaatvernauwing in de slagaders in de benen aanwezig is.
En zoja, hoe erg…

Er werd mij gezegd dat de uitkomst onder de 1,3 zou moeten zijn. Nou, wat bleek… in de ene enkel was het 1,2 en in de andere enkel was het 1,23.

Hoewel ik er vwb mijn diabetes niet echt goed voor stond kon er op dat moment geen vaat-lijden in de benen worden aangetoond…

Pffff… dat bleek dus alles mee te vallen, wat een opluchting!

Maar natuurlijk raadden ze me wel aan om toch die steunkousen of compressiekousen te gaan dragen. Ik was al bezig met mijn ‘nieuwe leven’ waarin Diabetes 2 een plek had gekregen, en waar ik me heel erg van bewust was, dus ik dacht, ik kijk het nog wel even aan.

Voorlopig nog verlost van die warme ondingen!

Vraagje: Wie heeft er wel last van vaatlijden in de benen?

Zwemmen en de voordelen…

Ik weet het, ik ben weer helemaal enthousiast aan het worden en ik hoor jullie denken.. Hoe lang houdt ze dat nou weer vol? Ik hoop nog heel lang, want ik vind het echt superfijn. Ik ben niet afhankelijk van het weer en deel mijn eigen dagen in.

Het is heel anders dan de sportschool waar ik in Brabant elke zomer een abonnement voor had. Of de Fit-For-Free sportschool hier in Zeist waar ik een paar jaar geleden ook enthousiast aan begon, maar waar ik door een verrekte enkelband mee moest stoppen en later geen zin meer had om er mee verder te gaan.

Hieronder 9 voordelen en dan houd ik erover op 🙂

Voordeel 1: Zwemmen geeft een boost aan de gezondheid en de mood
Zwemmen werkt ontspannend. Dat komt doordat het water je lichter doet voel en het hart rust geeft. Ontspannend zwemmen vermindert stress en neerslachtigheid.
Zwemmen is ook een cardiovasculaire training en dergelijke trainingen verbeteren de stemming en vergroten het zelfvertrouwen. Dit omdat je tijdens het zwemmen meer van het hormoon serotonine produceert.
De inspanning van het zwemmen geeft je meer energie dan het je kost. Vlak na het sporten heb je meer energie beschikbaar dan een paar uur eerder, toen je vermoeid thuiskwam van je werk.
Alle bovenstaande zaken zorgen ervoor dat zwemmen een boost geeft aan je lichamelijk en mentale gezondheid.

Voordeel 2: Zwemmen verbetert je slaappatroon
Je algemene gezondheid is ook afhankelijk van je nachtrust. Want tijdens de nacht herstellen en verjongen je geest en lichaam zich.
Goed slapen is dus belangrijk en eens goed sporten helpt je daarbij. Want tijdens een (zware) inspanning komen hormonen vrij die je achteraf een betere nachtrust bezorgen.

Voordeel 3: Zwemmen houdt de bloeddruk laag
Aangezien het water in een zwembad meer druk uitvoert dan lucht buiten het water, zorgt het water ervoor dat het bloed makkelijker terug naar je hart stroomt. Hierdoor moet je hart 10 tot 15% minder hard werken!

Voordeel 4: 500 calorieën per uur verbranden
Met zwemmen – niet dobberen dus 😉 – verbrand je ongeveer evenveel calorieën als met hardlopen (10km/u). Met een halfuurtje zwemmen verbrand je zo makkelijk 300 kcal.

Voordeel 5: Vermindert de impact op de gewrichten
Zwemmen is een low-impact sport. Daarmee bedoelen we dat zwemmen goed is voor je spieren, pezen en gewrichten.
In het water weeg je 90% minder en spaar je dus je lichaam veel meer! Dat is ook de reden waarom geblesseerde sporters vaak in het zwembad opnieuw aan hun conditie beginnen te werken.

Voordeel 6: Versterkt de spieren
Naast een vet verbrandende conditietraining is zwemmen ook een weerstands- of krachttraining. Die weerstand krijg je van het water zelf. Want water werkt je harder tegen dan lucht. Met zwemmen bouw je dus ook spiermassa op.
Wissel je ook de verschillende slagen af dan train je de spieren ook op verschillende manieren. Zwemmen helpt je zo een uitgebalanceerd lichaam te ontwikkelen en is de ideale fullbody workout.

Voordeel 7: Vermindert het risico op hart- en vaatziekten
Zwemmen verlaagt net als andere vormen van cardiovasculaire inspanning je bloeddruk en je cholesterolniveau en vermindert zo de kans op het krijgen van hart- en vaatziekten. Daarvoor moet je wel ten minste drie keer per week 30 minuten zwemmen of op een andere manier je hartslag de lucht in jagen. 

Voordeel 8: Versterkt de capaciteit van de longen
Astmapatiënten krijgen vaak het advies om te zwemmen, het best van al in een binnenzwembad. Het warme en vochtige klimaat is beter voor de luchtwegen dan de drogere buitenlucht en binnen is ook het aantal pollen in de lucht beperkt, waar hooikoorts- en astmapatiënten zo’n last van hebben.
Maar ook in het algemeen biedt zwemmen astmapatiënten voordelen. Zwemmen vergroot de longcapaciteit en verbetert de ademhaling, zaken waar astmapatiënten in het bijzonder baat bij hebben. 
Als je regelmatig sport, dan heb je een grotere longinhoud. Dit is niet alleen voorbehouden aan zwemmers, maar dit geldt voor alle sporten. Als je bijvoorbeeld 1 x per week gaat zwemmen, ga je al snel merken dat je minder snel buiten adem zal zijn als je bijvoorbeeld een trap op loopt.

Voordeel 9: Versterkt de botten
Van gewicht dragende sporten zoals hardlopen is bekend dat ze je botdichtheid vergroten. Doordat je lichaam bij deze oefeningen meer gewicht moeten dragen, worden je botter sterker.
Lange tijd werd gedacht dat zwemmen als low-impact sport niet gepaard ging met dit voordeel. Uit recent onderzoek blijkt echter dat zwemmers weliswaar een lagere botdichtheid hebben dan hardlopers en krachtsporters, maar nog altijd een hogere dichtheid dan niet-sporters. Zwemmen vergroot dus je botdichtheid.

Zwemmen heeft dus heel veel voordelen en ik hoop echt dat ik hier heel lang mee door kan gaan!

Wie zwemt er ook graag en hoe vaak doe je dat dan?

Dit is de bron van dit artikel!