Zwijmelen op Zaterdag – 285

 

Zwijmelen op Zaterdag

Naast het Van der Valk Hotel waar ik vorige week met mijn dochter logeerde was ook een casino. Jack’s Casino heet het. Ook hier in Zeist is een Jack’s Casino.

Ik heb er kennis meegemaakt toen ik een paar jaar geleden naar de 50+ beurs was in Utrecht, waar ik toen voor het eerst blogster Anneke ontmoette. Ik kreeg een basisbedrag waar ik mee kon spelen en ik kon niet meer stoppen. En.. ik won echt iedere keer, aan het eind had ik een aardig bedragje bij elkaar, hoeveel weet ik niet meer, maar helaas.. het was dus niet van mij.

Voorheen heb ik een tijdje 1x per jaar het Holland Casino in Zandvoort bezocht. Eerst lekker eten, een beetje het sfeertje proeven en dan een gokje wagen. Altijd een bepaald bedrag en nooit eroverheen.. Dat hoorde dan gewoon bij het avondje uit! Soms was het na 20 minuten al op en ik heb er ook wel 2 uur mee gespeeld. En een leuk avondje uit ook nog!

Ook op Gran Canaria ben ik wel eens naar het Casino geweest. En tijdens de cruises die ik heb gedaan, ging ik graag even een uurtje naar het gokhol. Black Jack is leuk om te doen, maar ook Roulette vind ik spannend. Een keer viel het balletje op het nummer waar ik heel impulsief op had ingezet, nummer 7, mijn zogenaamde geluksnummer. Dit keer klopte het. Dat was leuk, 36x mijn inzet kreeg ik uitbetaald, dat was de moeite. Mijn gezelschap had het niet gezien en was verrast toen ik opeens met een flinke stapel fiches rondliep.

En ik heb het ook wel eens op de computer gespeeld, echt nooit met eigen geld hoor, dat gaat me echt te ver.

Maar, hoewel het toch wel erg leuk vind, hoef ik er echt niet zo nodig meer naar toe. Dus de tekst van mijn zwijmelnummer klopt niet echt meer… want een echte gokker ben ik niet. Maar ik vind het toch een leuk nummer…

“I’m a gambler”

van 

Lace

Klik hieronder op de kikkerknop, hier zie je de inzendingen van vandaag. En plaats je linkje als je ook meedoet!

Altijd blijven opletten…

 

Afgelopen zondagmiddag liep ik rondlummelend door de woonkamer. Steeds naar buiten kijkend of mijn lief er al aankwam… 

Rond half 6 kwam hij terug van zijn weekendje IJmond. Wat was ik blij dat hij er weer was. De auto stond nog niet stil of ik was al buiten.. Hij sprong de auto uit… Allebei blij, gelukkig wel, zoals het hoort. 

Er hingen donkere wolken boven Zeist en de regen begon al te vallen. Snel de fietsen van de drager, ik reed ze naar de schuur. De drager daarna en de bagage eruit. Ik was de laatste die de achterklep dichtgooide en rende naar binnen met kussen en sporttas. Een sleutel had ik niet in de buurt dus ik kon de auto niet op slot zetten, dacht meteen, dat doe ik zo wel. Maar we hadden al lang uitgevonden dat deze vanzelf op slot gaat na een minuut of wat als er geen sleutel in ligt. Dus geen zorgen.

Op maandag gingen we boodschappen doen, toch maar even met de auto… Lekker makkelijk!

Jan wilde de deur opendoen en merkte meteen dat deze niet dicht was.. dus op een kiertje stond. Hoe kon dat nou? Ik wilde instappen en zag dat het hele handschoenenkastje was leeggegooid. Spullen lagen op de grond en op de voorstoel. Er lag gelukkig niets in waar een ander iets aan heeft. Want er was echt niks weg.

Ook in de achterbak was het een ravage. De inhoud van mijn keurige kratje met allerlei spulletjes lag door de hele ruimte.

Er was dus iemand in die auto geweest. Normaal gesproken kan dat natuurlijk niet zonder schade. Er was nergens iets te zien.

Zou de deur niet goed dicht hebben gezeten? Even uitproberen of het zichtbaar is vanaf de weg, zoals de auto op de oprit stond. Ja… het was duidelijk te zien dat de autodeur niet dicht was.

Bijna, nou eigenlijk wel helemaal, met zekerheid weten we dat de deur niet echt dicht is gegooid/gevallen na het uitstappen. En door de regen had ik er dus ook niet meer aan gedacht om dát nou net nog even te controleren.

Al met Al viel het dus allemaal nogal mee, we zijn wel even geschrokken, met daarna meteen de ontspanning, ach… er is gelukkig niks aan de hand…

Altijd blijven opletten dus, want dat overkomt ons natuurlijk geen tweede keer meer…

Heeft iemand van jullie wel eens zoiets meegemaakt? 

 

Soldaat van Oranje…

 

Afgelopen weekend heb ik 2 fijne dagen met Diana achter de rug.

De musical Soldaat van Oranje was echt prachtig.

Wat een spektakel en wat een emoties. 

Ik had geen idee wat ik me erbij moest voorstellen maar het zit allemaal heel ingenieus in elkaar daar in die hangaar in Katwijk. En om dat uit te leggen? Nee hoor, ga zelf maar kijken!

Eerlijk gezegd heb ik me nooit zo verdiept in het verhaal van Erik Hazelhoff Roelfzema, anders had ik er natuurlijk al veel eerder heen gewild. Maar nu wil ik het boek ook lezen en de film zien.
En.. het boek heb ik alvast digitaal, wat een bofbips ben ik ook!

Katwijk is trouwens een leuk dorp, op vrijdagmiddag hebben we daar lekker rondgewandeld en een heerlijk ijsje gegeten in het zonnetje.

Het dorp is veel groter dan ik me had voorgesteld. Toch erg dat ik daar nog nooit was geweest. En… ik heb na maanden de zee weer eens gezien! Al was die wel ver weg want het is een breed strand daar en er werd van alles opgebouwd. De parkeergarage, gebouwd onder de duinen langs de boulevard, wat een inventief stuk werk en een heel erg slimme oplossing. Want druk was het er en zal het met mooi weer altijd wel zijn.

We verbleven in het Van der Valk hotel in Sassenheim, in een prachtige kamer met heerlijke bedden en erg goed eten.

Warme geitenkaas delen met zijn tweetjes!

Onze moeder- en dochterdagen zijn altijd super. Genoten van ons samenzijn. Op één puntje na…

Slapen in één kamer is nog steeds niet praktisch. Mijn dochter kan niet goed tegen allerlei geluiden, ze slaapt moeilijk in en heel licht.
Over onze snurkperikelen heb ik al eens eerder geschreven…pfff

Hier een stukje uit het verslag van onze Bulgarije-vakantie in 2009:
De eerste aanblik was al geweldig! We checkten in en vroegen meteen maar of er misschien een kamer met 2 slaapgedeeltes vrij was, we wisten zeker dat ze die ‘suites’ hadden, alleen niet in het pakket van de reisorganisatie waar wij hadden geboekt. Maar helaas was de receptioniste niet echt aardig en zei dat het complex vol was en we er niet voor hadden betaald. Dat we dat heus wel wilden doen wilde ze blijkbaar niet horen dus we dachten, we gokken het wel die eerste nacht.
Na ons avontuur in Düsseldorf (klik HIER) wisten we al dat we voorzorgsmaatregelen moesten treffen..dus…ik had mijn ‘anti-snurkpleisters’ bij me, Diana had oordoppen. Eigenlijk dachten we / hoopten we dat we wel goed voorbereid waren. Helaas, het hielp allemaal niks…de decibellen vlogen dat arme kind om de oren en als ze in totaal 2 uur had geslapen was het veel. Ik voelde me heel schuldig en er moest dus echt een oplossing komen! Dat gesnurk van mij zou onze hele vakantie kunnen verpesten. ’s Morgens zou de Neckermann host komen om enige uitleg en tips te geven over het complex en de gebruiken in Bulgarije, dus we hebben hem meteen onze vervelende ervaring verteld met de receptioniste en of hij alsjeblieft iets kon regelen. 
Om een lang verhaal kort te maken…er bleek genoeg plaats te zijn en Diana kreeg een aparte kamer, waar ze overigens alleen maar sliep, schuin tegenover die van ons samen. De host had zijn best voor ons gedaan!!!

Nu heb ik bijna 2 jaar een MRA beugel om het snurken tegen te gaan en de  apneu, waar nogal vaag over werd gedaan. De testen moesten eerst al opnieuw. En ook de MRA tandarts was er niet zeker van omdat ik de symptomen niet heb. Dus.. heb ik dat nou wel of niet? Gevolg is, ik draag dat ding dus niet. Mijn lief heeft geen last van mijn geluidjes, komt waarschijnlijk omdat hij zelf over het algemeen ook heel goed slaapt.

Maar natuurlijk heb ik hem deze nacht wel ingedaan, ging zelfs heel moeilijk. Ondanks dat was deze nacht voor dochterlief toch echt weer een bezoeking, terwijl zij toch weer oordopjes in had gedaan, die het geluid iets zouden moeten dempen. Voelt niet fijn natuurlijk, als je hoort dat je kind meer dan de halve nacht wakker ligt en jij zelf 6 uur achter elkaar hebt geslapen…

Maar al met al (oh nee, zonder Al) heb ik samen met mijn dochter een geweldig uitje gehad. We gaan het nog wel weer eens overdoen, maar we hebben al afgesproken dat we dan ergens een appartementje huren met 2 slaapkamers! Net als in onze vakanties op Kreta, Ibiza en Mallorca.

 

Ratjetoetje…

 

Op dit moment blog ik niet zoveel, de inspiratie is er gewoon even niet. Maar dat moet mogen, het komt wel weer hoor! 

Ben eindelijk weer regelmatig aan het lezen, in vrij korte tijd 4 boeken gelezen, zo heerlijk. Ik speel Wordfeud en af en toe Gummy Drop. 

En we hebben gewoon elke keer wel weer iets op de agenda staan. Bezoekjes afleggen en ontvangen natuurlijk. We vervelen ons echt nooit en als ik zo in die agenda kijk hebben we daar ook echt geen tijd voor.

  • Het rooster van de Pyramide van Austerlitz houdt me bezig en de daaraan gekoppelde grote en kleine bijeenkomsten.
  • Het bijhouden van de blog van Woongroep Belcour in Zeist. Ook leuk om te doen.
  • We zijn een paar keer naar Hoofddorp geweest voor fysio aan mijn knie. De wondertherapeut van Jan, en nu dus ook van mij, heeft me goede oefeningen gegeven, die ik echt trouw doe. Het is nog steeds af en toe strompelen, maar verder gaat het goed.
  • We waren ook alweer een paar keer bij de sportschool.. de komende week maar weer oppakken want het weer wordt minder.
  • De auto heeft een trekhaak gekregen, een mooi, ook al vroeg, verjaardagscadeau van Jan, zodat de fietsendrager erop kan.
    Erg blij mee want nu kunnen we lekker met de fietsen op de auto af en toe eens ergens heen rijden en dus in een andere omgeving fietsen.
  • Ook heeft hij nieuwe aandrijfassen gekregen.. kennelijk een euvel dat meer voorkomt. Als ik ergens achteruit reed en mijn stuur draaide voelde het soms alsof ik over harde sneeuwhopen reed. Maar opgelost gelukkig.
  • De CV-ketel moest worden schoongemaakt, maar die blijkt op zijn eindje te zijn. Oplappen zou veel geld gaan kosten dus hopelijk geeft de WBV toestemming voor een nieuwe ketel. Dus ik hoop over een paar weekjes een nieuwe te hebben.
  • En.. we hebben de reispapieren binnen gekregen van onze vakantie, de laatste 2 weken in mei. We gaan een autoreis maken door Zuid-Noorwegen, daarover later meer! We hebben er allebei heel veel zin in!

Mijn lief is nu aan het fietsen met zijn fietsclubje in Noord-Holland en komt vanmiddag weer hierheen! Heerlijk!

Nu verder met de was, douchen en aankleden en dan nog maar lekker even van het zonnetje profiteren, onder de parasol, dat wel!

Dinsdagmiddag worden de hechtingen uit mijn vinger gehaald, gelukkig wel, want hoewel het geheel niet echt pijnlijk is, die dingen prikken af en toe aardig en houden normaal buigen etc. gewoon tegen.

Fijne zondag allemaal!

 

 

Zwijmelen op Zaterdag – 284

 

Zwijmelen op Zaterdag 

Mijn inzending van vandaag konden we ook horen in aflevering 12 van Zwijmelen op Zaterdag, geplaatst door Minoesjka.

Normaal gesproken vermijd ik een nummer te plaatsen als het al in de lijst staat, maar dit nummer vind ik zo mooi en is voor mij zo toepasselijk dat ik dat principe even loslaat.

Ik ben niet thuis, maar samen met mijn dochter 2 dagen op stap en ik kom in de loop van de dag weer terug. Mijn lief heeft dit weekend afspraken in de IJmond en komt pas zondag weer hierheen!

Dit nummer zegt genoeg!

I’ll never find another you 

van 

The Seekers 

 

Nieuwsgierig wat er nog meer is ingezonden op deze ZoZ?
Klik dan op de kikkerknop hieronder en als je zelf meedoet
plaats dan je linkje van je eigen zwijmelinzending. 

 

Vroeg verjaardagscadeau…

 

Van mijn dochter heb ik al een vervroegd verjaardagscadeau gekregen.

Vanwege onze vakantie wilde ze niet wachten tot na mijn verjaardag, de 8e mei.

Ik werd verrast met een hele lieve kaart met daarin de tekst, van links naar rechts te lezen, die ze bij elkaar gesprokkelde uit allerlei bladen. Ze heeft er echt werk van gemaakt. M & D staat voor Moeder en Dochter, maar het zou ook Mama en Diana kunnen zijn hè. Zo ontzettend lief!

We gaan vrijdag dus samen op stap en komen pas zaterdag weer terug!
Een nachtje slapen in Van der Valk Hotel Sassenheim-Leiden, met een heerlijk ontbijt.

Voorafgegaan door een fijne middag samen, een etentje en een avondvullend programma.. Want… we gaan naar de Musical Soldaat van Oranje. Deze Musical bestaat maandag 30 april zeven-en-een-half jaar.

In het begin toen deze musical draaide dacht ik.. daar hoef ik niet heen. Maar een paar jaar geleden toen hij steeds maar werd verlengd ging ik daar anders over denken. Ook vanwege de mensen die er wel waren geweest en die allemaal enthousiast waren. Het moet toch wel erg spectaculair zijn.

En omdat mijn dochter hetzelfde dacht vond zij dat een mooi cadeau.

Ik heb er heel veel zin in!