Er is nog meer aan de hand, dat snapten jullie wel hè, maar….
Zoals sommigen wel weten, heb ik voorheen regelmatig kleine oppervlakkige rare plekjes op mijn huid weg laten halen.
Niks gevaarlijks, maar ik bleef onder controle. Ik had ook al heel lang een plekje op mijn neus. Het was al een aantal keren met vloeibare stikstof behandeld, maar het bleef terugkomen. Tijdens mijn jaarlijkse controle bij de dermatoloog, begin oktober, stelde ik voor die vieze Efudix crème dan toch maar te gaan gebruiken als dat om het te laten genezen de beste keuze zou zijn. Ik ben er niet dol op. Deze crème maakt alle cellen stuk, ook de goede en je krijgt tijdens het gebruik dan ook echt een wond. Na 3-4 weken ga je dan over op antibiotica-crème waardoor de wond in ongeveer 2 weken weer heelt.
Maar de dermatoloog vond het beter een biopt te nemen want volgens haar zag het er naar uit dat het ‘iets’ zou kunnen zijn. Na een kleine week de uitslag, ja hoor, een basaalcelcarcinoom. Dus echt huidkanker. Nog wel de sprieterige vorm. Hoewel het niet gevaarlijk is, bijna nooit uitzaait en langzaam groeit moet hij er wel uit om erger te voorkomen.
Mijn dochter had 5 jaar geleden zo’n BCC in haar wang, diepliggend en ook sprieterig en is geopereerd in een
Mohs kliniek. Ze passen daar micrografische chirurgie toe. Je gaat daar dan ook zonder achtergebleven kankercelletjes de deur weer uit. Mijn verwijzing is naar de Mohs kliniek in Amsterdam gegaan en ik heb de brief al binnen. Op 19 november het intakegesprek en de ‘vooraf’ foto. En dan een paar weken later opereren. Ik heb besloten het niet voor de kerst te laten doen, of het moet echt een paar weken ervoor zijn en anders maar zo snel mogelijk erna.
En dan nog iets raars… Al een aantal maanden voelde ik een piepklein bultje in mijn tong.
Ik kon niet eens goed duiden waar het zat, maar voelde het regelmatig. Sinds het vorige weekend werd het opeens groter en pijnlijk. Tja.. toch maar naar de huisarts dus, waar ik woensdag zat. Die stuurde me door naar de KNO arts, daar kon ik vrijdag al terecht. En… ja hoor, dat ding moet eruit. Allemaal niet zo’n ramp hoor, hij zei dat het meestal niet kwaadaardig is, maar laten zitten is niet verstandig begreep ik. Het weefsel wordt ook opgestuurd naar de PA. Dus meteen een hele vragenlijst ingevuld en een gesprekje met de opname-verpleegkundige en de anesthesist gevoerd. Het wordt een dagopname maar de operatie wel onder algehele narcose. En dat voor een operatietje van ongeveer een kwartier. Maar een tong gaat vreselijk bloeden werd er gezegd en de chirurg kan er met lokale verdoving niet goed bij. De opnamedatum is al bekend, dat wordt 7 november.
Ach ja, ze zeggen ‘alle goeie dingen komen in drieën’, maar kennelijk de minder goede ook.
Een raar jaar is het wel, met allerlei rare ongemakken. Van mij mag het al voorbij zijn, want 3 operaties voor de boeg, daar zit ik eigenlijk niet op te wachten…
Maar het zij zo… hopelijk is over een paar maanden al dit gedoe achter de rug, want het komt uiteindelijk allemaal goed!
Iris Papilio - Regenboogvlinder 