Maand: januari 2019

Afval…

Regenboogvlinder49 reacties

 

We scheiden ons afval… dat moet van de Gemeente! 

Deden we al lang hoor, maar er werd een test gedaan, een van de containers (de grijze waar restafval in kon) is vervangen voor de PMD bak met oranje deksel. Plastic, Metalen verpakkingen en Drankenkartons.

Er zit een hele uitleg bij wat wel en niet mag.

Dan dus de groene GFT container en de blauwe papierbak.

Het restafval moesten we vanaf die tijd zelf in de straat in een ondergrondse container gooien waar we een pasje voor hebben.

En dan heb ik ook nog zelf een klein containertje gekocht. Die staat dus ook in mijn ‘milieustraatje’. Speciaal voor restafval dat kan gaan stinken, gebradenkipafval, chinees-, vis- en snackafval. Alles gaat dan meteen in de zak waar ik het in haal of ontvang en als de restafvalbak uit de keuken wordt geleegd gaat dat meteen mee.

De ondergrondse container verderop in de straat is regelmatig niet open te krijgen, Jan schreef er al eerder over. Dan moet je weer terug naar huis met je zak vuil want laten staan is ook geen optie. 

En nu… nu las ik van de week dat bij diverse Gemeentes het PMD afval weer gewoon bij het restafval mag. Er is een machine uitgevonden die het automatisch kan scheiden. Maar dan moet onze Gemeente die natuurlijk wel aanschaffen… 

Lust je nog peultjes? Krijgen we de gewone grijze container vast weer terug… 

Geen gezeur meer met dat vieze ding...

Zwijmelen op Zaterdag – 324

Regenboogvlinder37 reacties

Zwijmelen vandaag… met een enig liedje waar ik het al eens eerder over heb gehad. “Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen!” 

Bij mij is het iets anders, namelijk ‘neus, schouder, tong en teen’…

De laatste vervelende operatie aan mijn neus is gelukkig ook achter de rug… en… het is me heel erg meegevallen. De verdovingsprik leek me echt naar, had al gehoord dat het veel pijn kon doen, maar ja, wat moet dat moet. Maar het ging heel goed. De chirurg zei ook dat, als je het langzaam en dus heel voorzichtig doet, het helemaal niet zo’n pijn hoeft te doen en dat klopte ook.

De eerste keer haalde ze een stukje huid van 7×8 mm weg. Na ruim een uur kreeg ik de melding dat ik nog een keer moest. Dus weer opnieuw verdoofd worden en toen werd er nog een klein stukje weggehaald.
Vlak voor de lunch hoorden we dat het schoon was en hetzelfde gold voor de ander 3 patiënten die er nog zaten. Dus daarna gingen ze weer aan de slag.

Ik was als laatste en het sluiten/hechten duurde langer dan het weghalen.
Mijn lief bleef weer geduldig wachten en toen ik klaar was had ik een visioen dat hij op de bank in slaap was gevallen, maar dat was niet zo. Want geduld moet je wel hebben. Maar we konden naar huis en uiteindelijk liep ik met een prachtig ingepakte neus naar buiten.

Morgenochtend (nu ik dit schrijf is het vrijdag) haal ik het verband, onder langzaam nat laten worden onder de douche, eraf. Ik heb het wel gezien voor het verbonden werd, hoe het gaat worden, wordt afwachten.
Het zal wel goed komen!

Blij dat dit ook achter de rug is! Ik hoop dat ik het komende jaar vrij zal blijven van al die ongemakjes! Maar ach… als ik om me heen hoor wat mensen voor beperkingen en ziektes hebben, denk ik, geen gezeur, het kan altijd erger.

Hoofd, schouders, knie en teen…

Wil je meedoen of kijken en luisteren naar de andere inzendingen? Klik dan hieronder op de kikkerknop, zet je linkje of klik door naar de deelnemer…

Neuzige zaken…

Regenboogvlinder42 reacties

Pfff… ik moet er weer aan geloven, dit keer een operatietje aan mijn neus…

Mooi neusje hè, niet de mijne hoor…

Morgenochtend moet ik me om 11.00 uur melden in de Mohskliniek in Amsterdam. Hier passen ze microchirurgie toe om de huidkankerplekjes te verwijderen. Dat betekent dat er zo weinig mogelijk huid wordt weggenomen.

Hieronder een stukje tekst van de Mohs website (klik op de link hieronder voor meer info):

Mohs micrografische chirurgie:

Onder plaatselijke verdoving wordt op een specifieke manier het basaalcelcarcinoom weggesneden. Het bijzondere aan deze techniek is dat het weggesneden stukje huid onmiddellijk onder de microscoop wordt bekeken. Rest er ergens nog huidkanker, wordt er nog een stukje weggesneden en onderzocht. Dit wordt herhaald tot alle huidkanker weggenomen is. Nadien wordt het ontstane huiddefect gesloten. De behandeling kan een paar uren duren, afhankelijk van hoe vaak er opnieuw een stukje moet worden weggenomen. We hebben een gezellige “woonkamer” waar u rustig tussen de ingrepen door kunt verblijven. Wij voorzien u van eten en drinken.


De Mohs-techniek heeft een aantal belangrijke voordelen:


1. Weefselsparend: er wordt een minimale hoeveelheid gezonde huid weggenomen
2. Aan het einde van de hele ingreep weten we dat de gehele huidkanker is weggenomen
3. Het aantal recidieven (huidkanker dat terugkeert) is, vergeleken met de andere technieken, het laagst.

Het is een ander adres maar ik ben al eerder in die kliniek geweest toen mijn dochter daar werd behandeld. En dat is allemaal heel goed gegaan!

Er zijn zeker 3 plekjes op mijn neus onrustig, ben benieuwd of de hele neus wordt bekeken en zonodig behandeld.

Wordt vervolgd…

Kleindochters…

Regenboogvlinder32 reacties


Mijn kleindochters, wat een rijkdom en wat een heerlijke meiden! 

Allebei met hun eigen karakter, interesses, hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Ze zijn nu 17 en 16 jaar dus de puberteit heeft al even geleden zijn intrede gedaan.

Volgens zoonlief zijn ze niet heel moeilijk, maar kuren hebben ze af en toe wel en allebei op een heel ander vlak.

Maria is introvert, ze trekt zich graag terug en zit dan lekker alleen op haar kamer, bezig met van alles en nog wat. Hoewel ze tegenwoordig weer meer en meer de gezelligheid van de huiselijke kring opzoekt. Gamen vindt ze heerlijk, soms alleen, soms met haar maatje Aaron, die ze al vanaf haar 3e jaar kent. Die twee zijn als ze bij elkaar zijn onafscheidelijk en in november hoorde ik dat ze zelfs een beetje verkering hebben… Dezelfde interesses en ze zitten nu ook op dezelfde school en doen dezelfde opleiding.

Ze heeft de 4-jarige middelbare school afgerond in 2017 en zit al voor het 2e jaar op een vervolgopleiding in Las Palmas, ter voorbereiding op haar toelatingsexamen en studie aan de Universiteit. We zullen zien wat de toekomst brengt. Het is een grafische opleiding met animatie, waar ze diverse kanten mee op kan.

Natalia is juist erg extravert, als klein meisje kon ze al verhalen vertellen over wat ze mee had gemaakt op school en op een bepaald moment was dat niet allemaal meer waarheid, maar maakte ze haar eigen toneelstukje dat soms zomaar op een optreden leek. Als ze de lachers op haar hand had stopte ze gewoon niet meer. Het vertellen na school is nog steeds vaste prik. De oren van haar ouders tuteren regelmatig. Ze weet nog niet wat ze wil worden maar ze zou denk ik geen slechte actrice zijn 😉

Zij is het afgelopen schooljaar blijven zitten. Jammer maar waarschijnlijk ook beter. Ze doet nu nog een keer klas 3 middelbaar. Maar het gaat nu goed, soms moet ze wel even extra haar best doen om weer bij te spijkeren, maar dat komt meer omdat ze dan gewoon, op haar manier, te druk is met andere dingen. O.a. is ze graag bezig met mode en muziek, heeft ze vast van haar oma ;-).

Het onderwijssysteem in Spanje is heel anders dan in Nederland. Hieronder een schema voor de gehele schooltijd van de kinderen:

  • Guarderia – de crèche – (0-3 jaar) – niet verplicht
  • Escula Infantil – de kleuterschool – (3-6 jaar) – niet verplicht
  • Primaria – basisonderwijs – klas 1 t/m 6 (6 -12 jaar)
  • Secundaria – ESO – middelbare school – 4 jaar – HAVO niveau (12-16 jaar)
  • Bachillerato – 2 jaar – VWO niveau (17-18 jaar)
  • Universidad – 4 jaar – hoger onderwijs en universiteiten (18+)

Bron: bondiatarragona.nl 

Laten ze nog maar lekker naar school gaan, de volwassen leeftijd komt al snel dichterbij! Een gek idee, dat Maria nu eigenlijk al autorijles mag nemen. In mijn ogen zijn ze nog zo klein…

Maar dat is niet zo, want kleine meisjes worden echt groot..

HIEPERDEPIEP, Natalia 16 jaar!

Regenboogvlinder30 reacties

Inderdaad, ze is weer een jaartje ouder, mijn jongste kleindochter, het zonnetje in huis!

Sweet Sixteen

En hoe leuk en speciaal, dit keer samen met Jan! Het is een bijzondere vakantie samen met hem op een plek waar ik al 27 jaar kom. Ook mijn allereerste vakantie was in dit complex.

En zo leuk om weer bij de verjaardag te zijn. Er komt vast wel eens een tijd dat ik eens oversla, heb het er toevallig ook al met haar over gehad. Maar zolang ik het leuk vind en zij ook blijf ik toch wel gaan!

Tot vanmiddag lieverdje! Dan vieren we je feestje!