Allereerst wil ik iedereen heel hartelijk bedanken voor de lieve en bemoedigende reacties op mijn blogje Wel of niet…
Afgelopen woensdag werd ik dus om 7.30 verwacht in het ziekenhuis op de Afdeling Dagbehandeling. Vroeg de wekker gezet, hoewel ik alleen maar hoefde te douchen want eten mocht niet meer. Maar ik heb graag de tijd en kon dus rustig aan doen.
Het was nog half donker toen we bij het ziekenhuis aankwamen en in het donker heeft het toch iets sinisters. Hier en daar verlichte ramen en verder doodstil.
We waren vroeg en de zusters waren nog druk doende de naamkaartjes bij de kamerdeuren op te hangen. Ik was verrast, want ik kreeg lekker een kamer voor mij alleen! Ik was blij! Toen moest ik afscheid nemen van mijn lief en was ik alleen… De laatste operatie onder algehele narcose was 28 jaar geleden. Maar zenuwachtig was ik niet. Wat gebeuren moet, moet gebeuren!
Er werd voor alle zekerheid met een dikke stift een pijl bij mijn mond gezet en ik kreeg een operatiehemd en uitleg over hoe het verloop zou zijn. Ik kon even rustig gaan liggen of zitten. Na 45 minuten werd ik naar de OK gebracht. Eerst voorbereid natuurlijk, alle toeters en bellen werden vastgeplakt en vastgeprikt en diverse metingen gedaan. Toen werd ik met bed en al naar de OK gereden waar ik moest overstappen op het OK bed. Mijn zere schouder vond dat niet leuk, maar het lukte.
De assistent-anesthesist riep de echte anesthesist erbij, het zekere voor het onzekere, en ook de chirurg kwam nog even kijken waar het bultje nou precies zat. Dus toen aan de slag. Binnen no time was ik weg… én weer wakker in mijn eigen bed op de uitslaapkamer, maar nu met een dikke tong. Ik moest wel even bijkomen en inmiddels was het half 10, dus was ik toch bijna een uur onder zeil geweest.
Na een half uurtje bleek alles in orde en werd het tijd om versterking op te roepen om mij weer weg te brengen naar mijn kamer. Ik kreeg water, koffie en yoghurt. Heerlijk was dat. De koffie moest flink afkoelen want heet drinken was niet goed.
Toen ik mijn tong ging bekijken, ik zal jullie een foto besparen, schrok ik wel even. Er is toch best een flink stuk afgehaald aan de voor/zijkant. Maar… ik was al snel gerustgesteld. Als ik mijn tong helemaal uitsteek lijkt het niet zo erg.
Om 11 uur kwam Jan me weer ophalen en konden we naar huis.
Eten gaat lastig, zachte dingen als yoghurt met zacht fruit, beschuit met warme thee en warm eten met appelmoes en alles heel fijn gemaakt, dat lukt. Beetje eentonig, maar het moet eerst goed dicht. Een hechting zat al snel los en die was er gisteren dus al uit. De anderen lossen op!
Volgende week woensdag moet ik terugkomen voor controle en de uitslag… Dus nu maar duimen dat er niks geks aan de hand is en het gewoon een goedaardig gezwelletje was…
Iris Papilio - Regenboogvlinder 