Zwijmelen op Zaterdag met “John Travolta”

 

Zwijmelen vandaag met een heerlijk swingend nummer… Greased Lightning!

Vandaag is mijn nieuwe auto, een Suziki Ignis Stijl, 1 dag oud!

Gisteren opgehaald met prachtig weer. Met haar mooie parelmoerachtige witte kleur stond ze te glimmen van genot.

Ik heb nog nooit met regelmaat in een automaat gereden en dat vond ik toch wel een dingetje. Zou ik mijn linkervoet wel in bedwang kunnen houden? Zou ik niet steeds naar de pook grijpen?

Het tegendeel was waar… onbegrijpelijk hoor, maar ik heb mijn linkervoet tijdens het proefritje en ook de weg naar huis niet bewogen. Vond het heerlijk dat ik dat allemaal niet meer hoefde te doen. Ook de cruise control uitgeprobeerd, heel vreemd dat die auto gewoon doet wat jij wilt… 100 km blijft 100 km. Je hoeft niet meer steeds op te letten en ik ga dus in het vervolg nooit meer te snel. Ik ben er superblij mee!

En ’s avonds? ’s Avonds stond mijn mooie glimmende Miss Piggy in de regen 😦

Miss Piggy ja, met een reden zo genoemd, alleen is ze wit en dus niet roze.. Dat krijg ik steeds te horen als ik haar naam noem, dus… sta er maar niet raar van te kijken als ik die nog eens verander.

De reden van de naam? Haar stoere, dikke kont!

En dan nog een beetje een toepasselijk nummer erbij zoeken om mee te zwijmelen… niet mijn idee hoor, mijn lief is daar heel goed in en zei meteen:

“Greased Lightning”

van 

John Travolta

Klik even door naar MARJA voor nog meer zwijmelnummers! 

 

Bacteriën…

 

Bacteriën…

Je kunt ze beter maar hebben, want dan voel je je goed!

Al wil je echt niet weten hoe ze eruit zien…

Weet je wat dit is? Dit is een ‘wimpermijt’.

Bron: AD 

Onze strijd tegen bacteriën kan ons ziek maken. Het is hoog tijd dat we inzien dat microben onmisbaar zijn om je goed te voelen, bepleit microbioloog Remco Kort (46) in zijn nieuwe boek De microbemens.

Ja, het staat er echt. 184 biljoen microben gevonden!

Grote goden, dat is 184 met twaalf nullen. Een bodyscan in museum Micropia in Amsterdam laat ook zien waar al die onzichtbare beestjes zitten, en wat er zoal in mijn lijf huist. Zoals de wimpermijt (Demodex)die in de haarzakjes van je wimpers huist en talg en huidcellen verorbert. In onze slaap krioelen ze over je gezicht, op zoek naar een paringspartner.

Al die bacteriën, schimmels, algen en microdiertjes die ons en onze aarde bevolken, vinden we maar smerig. We associëren bacteriën met ziekte, en gooien alles in de strijd om ze te verdelgen. Wat ons misschien weleens de kop kan gaan kosten. Lees verder 

Het is toch maar goed dat we niet alles weten… want dit is er nog maar eentje.. 

Toch wel heel nieuwsgierig geworden?

De rest van het artikel vind je HIER

Zwijmelen op Zaterdag met “Frankie Valli”

 

Zwijmelen op Zaterdag, vandaag weer eens een oudje uit 1967.

De jaren 60 zijn onlosmakelijk verbonden met mijn jeugd. Altijd de radio aan, moeder die graag meezong en danste. Ik ben met die muziek opgegroeid en ben er zelf ook nog steeds dol op!

Frankie Valli 

met 

“Can’t take my eyes off of you”

Kijk even bij MARJA voor nog meer zwijmelnummers!

 

Glucosewaarde…

Naar aanleiding van mijn logje “eeuwig gevecht” heb ik wel weer iets te melden.

Gezien het aantal reacties ben ik echt niet de enige (wist ik wel hoor) die met dit soort dingen kampt.

Op 8 juni was mijn glucosewaarde 9.2… daar schrok ik dus heel erg van en het schudde mij wakker! Het 3-maandelijkse-gemiddelde was ook te hoog, maar ik weet niet meer hoe hoog.

Na het aanpakken van mijn eetgewoontes, naar koolhydraat-beperkt, meer eiwitten (zuivel en kaas) en gezonde vetten (vlees en vis en roomboter). Ook heb ik dus noten, pitten en zaden toegevoegd aan mijn dagelijkse inname. En vitamines D3, B12 en Magnesium. Het bevalt me goed en ik kan het prima volhouden.

Niet dat ik niks tussendoor meer neem hoor, ik snoep heus wel eens wat dropjes of toffee’s weg. Af en toe wat chocolade en/of koekjes. Een enkele keer een afbakbroodje of een krentenbol. Nee, mezelf alles ontzeggen doe ik niet.

Maar… het heeft vruchten afgeworpen, de laatste diabetes-controle – de grote, ook de huisarts kwam even een en ander controleren – op 14 september, waarvoor ik dus een paar dagen eerder bloed af had laten nemen, gaf een waarde aan van 7.3!!!

Wat was ik blij en nog! Het werkt dus echt! Verder was ook alles goed. In december de volgende controle, ik hoop dat ik dan onder de 7 zit, dan mag ik niet klagen en dat zal ik dus ook niet doen..

Maar nu…

De volgende stap is dus echt “meer bewegen”. Af en toe een rondje wandelen of een stukje fietsen zet niet echt zoden aan de dijk, dus… ik heb me ingeschreven bij de sportschool “Fit For Free”. En ik ben zelfs al een aantal keren geweest en heb lekker gezweten en gehijgd zoals het hoort als je je inspant. En het voelt goed!

Vandaag krijg ik een privé-instructie-les van een uur om de werking van diverse apparaten te leren kennen. Cardio maar ook krachttraining heb ik nodig. Mijn streven is sowieso 2 x per week te gaan. Mogelijk af en toe wel 3 x per week.

Dus.. wordt weer vervolgd!

Van een aantal weet ik het wel, maar ben benieuwd of mijn lezers ook aan sport doen en zoja… is dat voor je gezondheid nodig of doe je het gewoon omdat je het fijn vindt?
En doe je dat dan buiten, in huis of ook bij een sportschool?

Spannend

Het boek “De man met het masker is klaar”… zie voor meer info aan de navigatiebalk ‘Aanraders-Boeken”

Hartelijke Hot Hulk

Ik snap niets van mijzelf. Normaal gesproken ben ik de rust zelve maar ik ben nu zo verschrikkelijk nerveus, als een, als een………….? Ik weet dat woord niet, omdat ik nimmer nerveus was. Dat past n.l. niet bij Hulken. Spannend hé? Wel ik laat u alvast meekijken, waarom ik zo zenuwachtig ben.

https://demanmethetmasker2017.wordpress.com/

Dit is alvast de website van mijn nieuwe boek. Ik en anderen hebben hier enorm veel tijd aan gespendeerd. Bovendien durf ik het boek, ondanks dat ik het zelf heb geschreven, niet meer te lezen, zo spannend is het. Maar mocht u nu dappere kinderen of kleinkinderen hebben, waarvoor u een cadeautje zoekt, bijvoorbeeld de kinderboekenweek, Sinterklaas of Kerst, is dit boek van Hartelijke Hot Hulk bij u aanbevolen.

View original post

Weer afscheid…

 

Vandaag ga ik afscheid nemen van mijn Jonkie…

Zoals ik al eerder schreef heb ik hem ingeruild voor een nieuwe auto en in plaats van echt bij de dealer in te ruilen heb ik hem verkocht via een site op internet. En morgen breng ik hem naar een dealer, in Odijk dus lekker dichtbij, die hem graag wil hebben.

Ik zal je vertellen… het wordt op al die sites (ook die van de reclame op TV) veel mooier voorgespiegeld dan zo’n verkoop in werkelijkheid uitpakt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Maar… omdat ik op mijn nieuwe auto een flinke korting krijg als ik niks inruil, is alles wat ik minder krijg (of hetzelfde natuurlijk) dan die korting natuurlijk winst. En ja, ik ben nou eenmaal een Hollandse hè…

Ik vond het het proberen waard en uiteindelijk houd ik er nog 2 retourtickets aan over naar Gran Canaria, zo reken ik het maar om. En als je dat geld hebt liggen is het helemaal leuk om te gaan natuurlijk!

Dag Jonkie… bedankt voor de veilige, gezellige, muzikale en mooie ritjes! 

Wanneer de nieuwe komt? Nog niks gehoord… dus best spannend! 

 

De rust is weergekeerd…

 

De rust is weergekeerd ja, en dat bedoel ik niet in de zin van ‘dat Natalia druk was of zo” maar in de zin van, niet meer op stap hoeven zoals de laatste dagen, maar weer lekker thuis kunnen blijven en een beetje uitrusten. 

We hebben weer leuke dingen gedaan hoor, Natalia heeft genoten, maar ik ook!

Als meisje van 14,5 heeft ze thuis dus ook internet op haar telefoon, en natuurlijk is dat tegenwoordig ook in het buitenland te gebruiken. Maar om echt niet voor verrassingen te komen staan heb ik haar het internet van mijn telefoon, via een hotspot die ik ervan gemaakt had, laten gebruiken. Goh, wat handig. Het verbruik gaat gewoon uit mijn bundel, maar aangezien ik iedere maand een heleboel data overhoud was dat dus ook echt zonder kosten.

Zaterdag werd ze opgehaald door ‘tante’, waarna ze gingen winkelen in Woerden. Nog even langs haar huis gegaan en daarna naar de caravan. Spelletjes gedaan, bij een pannenkoekenrestaurant gegeten en heerlijk geslapen. ’s Morgens zelfs buiten kunnen ontbijten, hoewel er wel wat wind stond. Op zondagmiddag hebben we haar weer opgehaald. We maakten er nog een gezellige middag van en toen ging ze weer mee naar huis.

 

Op haar verzoek, ze kon uit 4 mogelijkheden kiezen, gingen we voor we naar huis gingen eerst nog een keer eten bij McDonalds. Dus weer aan de frietjes en de McKroketten.. maar lekker was het hoor!

’s Avonds de koffer gepakt en de cadeautjes ingepakt. De volgende ochtend ging ze nog even in haar eentje naar de A.ction en de L.idl. Die zitten allebei in de straat hierachter. Nog een paar kleine dingetjes gekocht voor haar zusje en een vriendinnetje. Verse witte bollen voor haar vader met filet americain. Dat is ook wat ik altijd voor hem meeneem. Keurig zoals afgesproken stapte ze om 10.00 uur weer binnen. De rest ingepakt, de koffer gewogen en rond half 11 vertrokken we naar Eindhoven, waar we ook mooi op tijd aankwamen.

Ze was in de dierentuin al wel verwend. Een hoesje voor haar telefoon met de panda’s erop en een knuffeltje, mocht natuurlijk niet ontbreken.
Maar ik kreeg ook nog een cadeautje… “Ik hoop maar dat je het leuk vindt Oma…” zei ze erbij.
Ze weet dat ik dol ben op bloemen maar die kon ze niet kopen, dus, hoe inventief kan zo’n meisje al zijn… ik kreeg een zakje bloembollen en wel gekleurde tulpen! Daar zal ik plezier van hebben in het voorjaar. Ik was er echt heel blij mee!

Souvenirtjes vindt ze erg leuk om te bekijken, ja Holland is nou eenmaal ook haar geboorteland, al is ze van binnen op en tot een Spaanse, dus nog even langs de winkeltjes gelopen. We konden ook nog even zitten.


Op tijd bracht ik haar naar de veiligheidscontrole maar verder mocht ik dus echt niet mee. Ik mocht haar wel blijven volgen en had een leuk gesprek met de grondstewardess daar. Natalia was super relaxed en heel volwassen, echt dat vond ik zo mooi om te zien. Toen ze eenmaal bij de band was deed ze heel rustig haar koffertje open, haalde eruit wat in een bak gelegd moest worden. Trok haar jack uit en schoof keurig de spullen door. Daarna was ze weg, waarna ik al snel een berichtje kreeg dat ze bij de gate zat. Ik heb toen nog ongeveer 45 minuten gewacht tot ze echt was vertrokken en reed toen weer terug naar huis.

Ze is weer goed aangekomen, was ook weer blij om thuis te zijn en zo hoort het ook natuurlijk… Haar weekje Holland was weer voorbij en nu… op naar de volgende keer, want die gaat er echt nog wel een keer komen!