Zeg het met bloemen…

 

Donderdag eind van de middag kwam Diana naar mij toe! 

We hadden elkaar voor ik wegging maar heel kort gesproken. Ze waren toen net terug van vakantie, maar natuurlijk wilden we elkaar nog wel even gedag zeggen voor ik zou vertrekken. Dus na de radio-uitzending bijgewoond te hebben reed ik naar ze toe. Kort maar krachtig dus, denk een uurtje. Maar dat was prima.
Ik heb een paar pakjes achtergelaten bij ze, die had Sinterklaas al gebracht.

In mijn vakantie hadden we al meteen afgesproken dat ze donderdag na mijn terugkomst zou komen eten, slapen en lekker bijkletsen natuurlijk.

Met eerst een kop koffie en later een wijntje met wat toastjes ging de tijd al meteen weer snel. We hadden allebei veel te vertellen. Ook ontzettend gelachen om van alles. Was echt weer een moeder-dochter avondje.
Ik had nog soep in de vriezer en met wat afbakbroodjes erbij hadden we een heerlijk maaltje want ik was nog niet de deur uit geweest om boodschappen te doen.

Ik heb trouwens weer heerlijk geslapen, je eigen bed is toch het fijnst. Diana helaas niet, die heeft nog steeds problemen. Soms gaat het weer een tijdje goed en dan steekt het de kop weer op… Heel rot vind ik dat. Ik weet gewoon niet wat het is om slecht te slapen, maar zij is het al van jongs af aan.

Ze bracht trouwens een prachtig boeket grote, rode rozen mee! Om daarmee te zeggen dat ze zo blij is dat ik weer terug ben en niet meer zo lang wegblijf, dat ze heel veel van me houdt. En ja, dat is natuurlijk dubbel en dwars wederzijds!