Ik draag al vanaf mijn 4e jaar een bril… mijn eerste brilletje heb ik nog, een zogenaamd ziekenfondsbrilletje…
(Opgezocht natuurlijk… Ook pas nog in mijn handen gehad.. Niet te vinden, dus waarschijnlijk ook TE goed opgeborgen, net als mijn geboortekaartje.)
Ik had een lui oogje, dus werd er een glas afgeplakt. Ik vond het verschrikkelijk kan ik me nog echt herinneren, mijn hele jeugd had ik er een hekel aan. Een keer, ik was 14 of zo en eigenlijk heel braaf, heb ik een bril per ongeluk/express verloren. Ik vond het een onding maar kreeg maar geen nieuwe, zo breed hadden mijn ouders het niet. Maar zonder bril kon ik nog niet, dus moest er toen echt een nieuwe komen. Ik schaam me er wel voor nu, ik heb het nooit aan mijn ouders en volgens mij ook niet aan mijn zusjes en broer durven vertellen. Nou, die weten het dan nu ook maar meteen.. Weer een lijk uit de kast zeg maar..
Dus mijn bril is al zo’n 61 jaar met mij vergroeid dus.. hij hoort bij mij zoals mijn kinderen bij mij horen!
Op een jaar of 7 na dan, want van mijn 16e tot mijn 23e was het niet nodig. Mijn luie oog was voldoende hersteld dus ik was blij dat ik eindelijk van die bril af was toen ik 16 was. Maar na een aantal jaren, ongeveer rond mijn 23e, kon ik de verkeersborden pas lezen als ik er vlak bij was, dus werd het toch tijd de ogen weer eens na te laten kijken. En toen werd er een bril voor veraf voorgeschreven… alleen, binnen een paar weken keek ik er ook TV mee en kon ik niet eens meer zonder.
Na jaren heb ik nu toch de stap gezet om zachte contactlenzen uit te gaan proberen… (hoezo, hoe ouder hoe gekker?).
Dus naar de opticien en me laten adviseren wat mogelijk was. Mijn bril heeft varifocus glazen. Omdat ik ook nog een cilinder in allebei mijn ogen heb, ja zal je maar hebben hè, zijn lenzen met een leesvlak wat moeilijk blijkbaar.
En omdat ik sowieso niet van plan ben ze elke dag te gaan dragen, ik vind mijn bril wel makkelijk en ook leuk staan. Daarbij heb ik ook een computerbril waar ik heel blij mee ben, breng tenslotte veel tijd door achter mijn lappie, kan ik volstaan met alleen de cilinder erin. Ik moet dan alleen zorgen dat ik een leesbrilletje bij me heb.
Op laten meten dus, de cilinder kon volgens de opticien wel volstaan met een halve, dus deze werden besteld. Het zal wel dacht ik… ieder zijn vak.
Toen moest ik natuurlijk nog leren hoe die dingen erin en eruit moeten worden gehaald. Dus een afspraak gemaakt en afgelopen woensdag ging ik erheen om te “oefenen”.
Nou zeg, dat is nog niet zo simpel hoor. Hoewel de opticien zei dat het voor vrouwen die make-up gebruiken minder moeilijk is dan voor mannen, omdat die al gewend zijn dichtbij hun ogen te komen, vond ik het toch best spannend.45
Ik kreeg de volgende opdrachten:
- Handen wassen
- Lens op je wijsvinger leggen (zeg maar gerust: ‘zien te krijgen’)
- Let op of deze niet binnenstebuiten zit
- Je bovenste ooglid met de 2 vingers van de linkerhand (als je rechts bent natuurlijk) omhoog houden.
- Je vinger met de lens erop naar je oog brengen, dan met je middelvinger (of zo) het onderste ooglid een beetje naar beneden trekken en de lens op je oog duwen…
Tot zover ging het allemaal prima! Maar, dan moeten ze er ook weer uit…
Let op:
- Handen wassen
- Bovenste ooglid omhoog trekken
- Met je middelvinger trek je het onderste ooglid naar beneden
- Met de duim en wijsvinger van de onderste han, dus dezelfde hand, pak je de lens vast en trekt hem los van het oog
- Daarna leg je ze op je hand en wrijf je ze met je vinger schoon eventueel met een beetje lenzenvloeistof erop (lenzen poetsen noemen z dat)
Daarna leg je ze in de lenzenhouder en vul je het bakje met schone vloeistof.
Het lukte zowaar redelijk goed! Maar ja dan moet je het thuis gaan doen…
Hier komt dus nog een heel verhaal achteraan, dat kan ik beter bewaren tot de volgende week of zo, wordt anders veel te lang en dan haken jullie vast af en dat zou zonde zijn want dan mis je wat, dus wordt vervolgd…
Adam en Eva liggen op een stralende dag
Iris Papilio - Regenboogvlinder 